Epistulae

Μή με νομίσῃς Εὔριπον· ἐγὼ γάρ τοι τὸν ἄνθρωπον τοῦτον οὔτε μὴ μέμφεσθαι δυναίμην ἂν οὔτε μὴ φιλεῖν. ποιῶ [*](1 VII β', ιδ'. Va ζ', (γ'). Vo (ζ'), γ', Μο. S γ', ιδ'. Vind β'. Ath β', ιε'. Va ζ', δ'. Vo (ζ), δ'. Mo. S α', οθ'. Vi (σκη΄). D ξέ. Ath) [*](2 Seeck 214. 388 5sq. Plin. n. h. X 81. Sahmann 82 9 cf. ep. 1183. 1426. Salzmann 43 10 ep.308 12 Plat. ep. 7 p. 331 B) [*](13 cf. ep 196. 242 17 Seeck 136. 388 18 Salzmann 36) [*](1 suam fecit epistulam Manuel Rhaul coll. epist. cod. Monac. 199 fol. 319r et 146 p. 158 2 τῶ αὐτῶ (i. e. Μοδέστῳ) S ἑτέρα Rhaul 3 δυναστῶν Ath | τρέφεσθαι Mo 4 αὐτὴν Ath 8 τι Rhaul 9 Λυδὸν προκαλούμενος ex hoc loco sumpsit Apoatolius prov. Χ 81 9 πλήθους] γραμμάτων Rhaul 10 τῆς μὲν οὑν] περὶ όὲ τῆς Rhaul 11 σὴν Rhaul 12 ἀλλ’ ὡς Rhaul 14 λέγοιτο] ποιήσης Rhaul 15 λυπήσῃς Rhaul 18 εὔριππον MoSVi 19 μὴ(1) inserui e V sed inser m4, MoSViD ut coni Wolf Re om VaVoAth)

ἐννοῶν γὰρ τῶν προ- γόνων τῶν ἡμετέρων τὴν τάξιν, ἧς οὗτος διάδοχος, πάντα τρόπον οἶμαι δεῖν βοηθεῖν τῷ τῆς οἰκίας σχήματι καὶ βου- λοίμην ἂν ἐκλάμπειν ἐν τῇ πόλει τὸν τοῦ θείου μοι παῖδα.

νῦν δέ μοι καὶ δύναμις εὖ ποιοῦσα πάρεστιν οὐ μικρά. τὴν γὰρ σὴν ἀρχὴν ἐμαυτοῦ δύναμιν ἡγούμενος ἴσως οὐκ ἀδικῶ. δεῖ δέ σε προσδοκᾶν αἰτίας τε ἀεὶ κατ’ αὐτοῦ καἰ παρακλήσεις ὑπὲρ αὐτοῦ.