Epistulae
Libanius
Libanius. Libanius Opera, Vol 10-11. Foerster, Richard, editor. Leipzig: Teubner, 1921-1963.
Σή τοι σαφῶς ἡ ἐπιστολή, ὥστε, εἰ καὶ τοὔνομα τοῦ πέμψαντος μὴ ἐνεγέγραπτο, πάντως ἂν εὗρον ἐκ τῶν ἐπεσταλ- 20 μένων τὸν γεγραφότα. σύ τε γὰρ ὑβριστὴς ἥ τε ἐπιστολὴ πολὺ [*](4 VI γ΄, [namerus deest; in marg οη(??) eras]. Va ς΄, πγ΄. Vo ς΄, πγ΄ 16 Vi γ΄, σξζ΄ (ex οθ΄ eras). Va ς΄, πδ΄. Vo ς΄, S β', (??)α'. Vi I[κθ'] et II [σοέ]. Vind ρπγ') [*](5 cf. ep. 554. Seeck 186. 226. 386 6 cf. ep. 571 sq. 17 el. ep. 583. 814. Sievera 74 not. 18. Seeck 64. 386 20 Plat. conv p. 176 E) [*](2 ἐμμείναις VaVoS Wolf | ἐμοῦ Va 6 Ὀλυμπίῳ καὶ Ἰοβίνῳ scripsi coll I. 10 et ep. 554 ἰοβίνῳ καὶ Ὀλυμπίῳ libri Wolf 9 οὑν inserui om libri Wolf 13 γε? 14 τούτων vel τούτοιν coni Re | τὸν inserui e libris om Wolf 17 τῷ αὐτῷ (i. e. Ἀνα- τολiῳ) Vind 18 τε Vi | ὥστ’ SVind Wolf | εἰ καὶ] εἰς S | τοῦ πέμψαντος om V 19 ἐνεγέγραπτο V sed νε supraacr ἐπεγέ- γραπτο S Vill | ἀπεσταλμένων Vi I)
ὡς δὲ οὐδὲν ὑγιὲς ἐπέσταλκας, ἐπιδείξω. πρῶτον μὲν γὰρ ἔφης διὰ τοῦτό μοι μόνῳ τῶν πάντων οὐ γράψαι τὸ θυμωθέντα με πλῆξαί σε λόγοις. τοῦτο δὲ οὐκ ἦν εὐθὺς ἀναγκαῖον τῷ μὴ λαβόντι ποιεῖν, ἀλλ᾿ εἶχε λόγον καὶ οὐκ ἢν ἔξω τῶν εἰκότων τὸ τῷ μὴ λαβεῖν ἀλγήσαντα σιγῆσαι. μὴ γάρ, εἰ ἐπέστειλα πρᾴως ἐνεγκὼν τὸ παρεωρᾶσθαι, σκόπει, ἀλλ᾿ ὅτι τῷ μὲν ἠμελημένῳ τὸ λυπηθῆναι, τῇ λύπῃ δὲ ἠκολούθησεν ἂν οὐκ ἀλόγως ἡ σιγή.
τούτῳ μὲν οὖν ἐξηλέγχθης τῷ λόγῳ καὶ μάλα λαμπρῶς· κόλακα δέ με προσειπὼν σαυτὸν ἀποφαίνεις κόλακος. ἐραστήν. εἰ γὰρ τὸ κολακεύειν κακόν, τοῦτο δὲ ἐν ἐμοί, σὺ δὲ ἐμὲ πρὸ τῶν πολλῶν ποιῇ, πονηροῦ τινος ἐρᾶν ὁμολογεῖς. καὶ εἰ τοῦτό γε ἀληθές, ὅτι πονηρὸς ὅστις χαίρει τούτοις οἷς οὐκ ἔοικε, πονηρὸς ἡμῖν ὁ σεμνὸς ὕπαρχος ἀναφαίνεται.