Epistulae

θαυμάζω δὲ εἰ σὺ μέν, ὅπως λάβοις τὴν ἀρχήν, οὐκ ἐκολάκευσας, ἐγὼ δὲ οὐδὲν δεόμενος οὔτ᾿ ἄρχειν οὔτε παρ᾿ ὑμῶν πλουτεῖν ἐμαυτὸν κατῄσχυνον, ὅς, ὅπως μὴ γενοίμην κόλαξ, πένης ἐδεξάμην εἶναι· ὡς κολακεύειν γε ἐπισταμένῳ πολὺς ἂν εἴργαστο πλοῦτος. νῦν δ᾿ ἴσον ἀπέχομεν εὐπορίας καὶ κολακείας καὶ οὐκ ἄχθομαι τῷ μὴ πλουτεῖν, ἀλλὰ φιλοτιμοῦμαι τῷ μὴ δουλεύειν.

ἐγὼ μὲν οὖν ταῦτα λέγω φεύγειν, ἃ δὴ [*](1 τοῦτ᾿ ViI | ὧ Vind sed ὃ suprascr ὃ VVaVo sed in hoc in ὧ corr | ὃ ViI | μὴ δ᾿ ViI.II Vind 3 διατοῦτο Vind 4 τὸ scripsi e ViI.II τοῦ VVaVoS sed in hoc τὸ ante τοῦ suprascr, Vind Wolf 5 εὐθὺς — 6 ἦν in marg inser Vind2 6 εἶχεν Va | τὸ inserui e VVaVoS ViII Vind cum Boissonadio Anecd. I 365 om ViI Wolf 7 ἀλγήσαντι V sed ι in α corr m4 | πράως VS ViI.II Vind 10 λόγῳ scripsi e V Va VoS sed in hoc γρ τρόπω suprascr, ViII τρόπῳ ViI Vind Wolf 12 κακόν scripsi e V Va VoS sed in hoc γρ αἰσχρόν suprascr, Vi II αἰσχρόν ViI Vind Wolf | σὺ] σοὶ Vind 13 με S | τῶν om V 14 ὅτι πονηρὸς om V Va VoS ViII Vind 15 οὐκ del Vind om Va Vo | ἔοικεν Va 16 σοὶ Va | λάβῃς Vo S Vi I.II Wolf | οὐ κεκολάκευκας Vi II 17 οὔτε Va Vo ViII 19 γε] μοι Vi sed οι ex ε corr 20 ἶσον Va Vo ἴσου Vi 21 τὸ ViII | πλουτεῖν — 22 μὴ om Vi 22 μὴ δουλεύειν V sed e μηδὲν λέγειν corr m4 et γρ μηδὲν ἔχειν in marg m3, S sed γρ μηδὲν ἔχειν suprascr)

ἀλλ’ οὐδὲ ἐκεῖνο καλῶς δρᾷς ἀπατᾶν ἐπιχειρῶν ὃν οὐκ ἔχεις ἁρπάσαι. εἰ γὰρ ἐγὼ Φαιδρὸν ἀγνοῶ, καὶ τὴν μητέρα ἀγνοῶ. εἶτά μοι παρακελεύῃ τὸ ἐπαινεῖν ἀφέντα ἔχεσθαι τοῦ ἐγκαλεῖν.