Epistulae

Libanius

Libanius. Libanius Opera, Vol 10-11. Foerster, Richard, editor. Leipzig: Teubner, 1921-1963.

Εγὼ τοὺς ὄντας μοι φίλους βουλοίμην, ἅττα ἂν λέγω- σιν, ἀληθῆ δοκεῖν λέγειν σὲ δὲ ἐν πρώτοις τε γράφομαι τῶν ἐπιτηδείων καὶ ὅπως πόρρω εἴης τοῦ ψεύδεσθαι ποιῶ.

τού- του οὖν, ὦ ’γαθέ, κηδόμενος ἐσίγων τὸν ἄχρι τοῦδε χρόνον. ἴδει γὰρ εὐθὺς μὲν ἐμοῦ γράφοντος ψεύστην εἶναι σέ, μὴ γράφοντος δὲ καθαρεύειν τῆς αἰτίας, ὥστε σε ἐκόσμησα τῇ σιγῇ. σὺ δὲ ὡς ἠδικημένος ἐγκαλεῖς ἐπαινεῖν ἀφείς. αἴνιγμά [*](10 Vi γ΄, πα΄. Va ε΄, η΄. Vo ε΄, η΄. S α, λβ΄. Vi [ρμε΄]. Vind ρπς΄. D ρμθ΄) [*](4 Her. III 80, 1 7 Plat. Prot. p. 344 D 11 Sievers 59 not. 12. Seeck 61. 316. 319) [*](1 εἶναι ἄξιον Vind Ι ὑμᾶς] „fort. συμφορὰν“ Re 2 πολέμου in ἑταίρου corr Vi3 5 σοί libri sed οι ex υ corr V4 e Bod- leiano corr Wolf 6 δ’ Vind Wolf 7 ὥσπερ—σε praemissis verbis τὸ τυγχάνει) εὑρίσκεται δὲ καὶ χωρὶς τοῦ ὤν, ὡς παρ’ ἄλλοις τε πολλοῖς καὶ παρὰ Λιβανίῳ ἐν ἐπιστολὴ· citat Thomas Mag. s. V. τυγχάνω p. 352, 12R 11 τῶ αὐτῶ (i. e. Ἀνατολίῳ) Vind Ι ἐπάρξω post ἀνατολίω D 12 ἅττ’ SViVindD Wolf 13 δοκεῖ V sed ν add m4, Vi Ι δ’ SViVind Ι τῶν φίλων καὶ ὅτι S sed γρ τῶν ἐπιτηδείων καὶ ὅπως in marg 14 φίλων Vi Ι εἴης V sed in ras 6—7 litt m5 Ι τοῦτο Vo 16 μέν μου Wolf 17 ras 2—3 a litt post δὲ V 18 δ’ SViVind)

385
σοι δοκῶ λέγειν. ἄκουε δῆτα σαφῶς.

σὺ τὴν πρώτην ἐκει- νην γράφων ἐπιστολὴν σκώμμασί τε ἡμᾶς ἔτρωσας οὐκ ὀλί- γοις καὶ τελευτῶν ἐπέθηκας ὡς κατασύραις ἡμᾶς ἐν τοῖς γράμ- μασι, καὶ ὅρκος ἐπῆν.

ἐσκόπουν οὖν, ὅπως ἄν σοι τοῦτο ὀρθῶς εἰρῆσθαι δοκοῖ καὶ νικῶν φαίνοιο καθαρῶς. νίκη δὲ σαφὴς τὸ μηδ’ αὐτὸν τὸν ἡττημένον ἀναισχυντεῖν, ὡς ἄρα οὐ κεκράτηται, ὃ δὴ μὴ γράφων ὁμολογεῖ νενικῆσθαι τῷ μὴ ἔχειν ὅ τι γράψειεν.

ἔχεις οὖν καὶ τουτονὶ τὸν στέφανον ἐπ’ ἐκείνῳ τῷ διὰ δικαιοσύνην σοι δεδομένῳ. καὶ δύο νίκας ἡμῖν ὁ καλὸς Ἀνατόλιος ἀνῄρηται, τὴν μὲν ὡς ἄριστος δικα- στῶν, τὴν δὲ ὡς κράτιστος σοφιστῶν, τὸ μὲν ἁπάντων ᾀδόν- των, ἐμοῦ δὲ τὸ δεύτερον, ὃ σὺ φαίης ἂν οὐκ εἶναι φαυλότε- ρον.

ὁρᾶν δοκῶ σε γελῶντα καὶ ἀκούειν βοῶντος καί τινα ἀφιέντος ῥήματα τῶν εἰωθότων. οὐ γὰρ ἂν σύ γε τοῦτο τὸ μέρος ἄνευ τοῦ ταῦτα ποιεῖν ἐπέλθοις.

τὸ μὲν οὖν τῆς παιδιᾶς ἐνταῦθα ὡρίσθω, πάντως δὲ δεῖ καὶ ἐπιστέλλοντι παί- ζειν ὡσπεροῦν συνόντι, τὴν δὲ οὖσαν αἰτίαν ὑφ’ ἧς βραδέως ἐπιστέλλω νῦν ἀποδώσω.

ᾔδειν ὅτι μέγα τι περὶ ἡμῶν ἐθε- λήσεις ἀκοῦσαι πρέπον μὲν τῇ πόλει, πρέπον δὲ ταῖς ἐλπίσιν, ὑφ’ ὧν κινηθεὶς ἧκον. ἕως μὲν οὖν οὔπω τοῦτο ἀπήντα, μέλ- [*](4 τοῦ S 5 δοκοῖ scripsi δοκῆ libri Wolf Ι καθαρὸς V sed ὸ in ῶ corr m4, SD 6 μὴ δ’ Vo Vi VindD Ι εἰπεῖν vel ἀν- τιλέγειν post ἀναισχυντεῖν inserendum coni Re 1 ὁ Vi Ι ὡμο- λόγει VViD Wolf Wolf Cent ὡμολόγει S 8 ὅτι V 9 ταύτην post ἐκείνῳ S sed γρ τῷ διὰ suprascr Ι διὰ inser V4 om Vi Ι τῆ δικαιοσύνη Vi Ι δικαιοσύνην. sed ν sed m4 | διδομένω D 10 ἡμῖν inser S om V sed in marg post κάλος inser m4, Va VoVi post καλὸς D 12 φαυλότερον scripsi e V sed e φαυ- λότατον corr m4, SD φαυλότατον VaVoVind Wolf 13 βοῶν. τος ἀκούειν S | βοῶντα et(14) ἀφιέντα 14 οὐ γὰρ] ἐγὼ Vi 15 ἐπέθης Vi 16 ὡρίσθω Vo sed ω(1) ex ο corr m3 I πάντως δὲ V sed τως suprascr et δὲ in ras inser m5 Ι δὲ om S Vi Vind Ι δεῖ om Va sed ἔξεστιν post παίζειν inser m4, Vo Ι ἐπι- στέλλοντα D Ι τοῦ ante παίζειν Wolf delevi 17 ὥσπερ οὖν VaVoSViVind Ι καὶ ante συνόντα D 18 τι inser V4 S om Vi 20 ἥκω D Ι οὔπω τοῦτο ἀπήντα V sed οὔπω inser m5 γρ τοῦτο οὐκ ἀπήντα μήπω τοῦτο ἀπήντα S τοῦτο οὐκ ἀπήντα Vind Wolf Cent)

386
λειν ᾤμην δεῖν· ἐπεὶ δὲ ἔστι τι καὶ τοιοῦτον, γράφω.

τὸ μὲν γὰρ πρῶτον εἰσήλθομεν εἰς ἄνδρας οὐ πιστεύοντας ὅτι βιώσονται. καὶ ὅπως μὴ εἴπῃς· τί οὖν εἰσῆλθες; οὐ γὰρ ἀκίνδυνον ἀναστρέφειν.

ἔπειτα τοῦ φοβοῦντος ἀπελ- θόντος διαφυγὼν ἐγὼ θάνατον, ὃν ἀκήκοας, ἐπὶ πολλοῖς λό- γοις, οὓς τὸ θέρος ἐδέξατο, διδασκαλεῖον ἀνέῳξα καὶ ὁ φθό- νος ἔπνει λαμπρός. εἰδὼς δὲ ὅτι οὐκ ἔστιν αὐτὸν ἄλλως ἡ λόγοις καταχῶσαι, τοῦ σώματος μὲν ἠμέλουν καὶ ὅσοις τοῦτο ἥδεται, χαίρειν εἴων, τοῦ δὲ ὅπως μηδὲν ἀνήσω λέγων, ἐφρόν- τῖσα.

τοῖς βελτίστοις δὲ ἡμῶν πολίταις τὰ πολλὰ οὐ πολλὰ ἐδόκει, ἀλλ’ ἐγὼ μὲν αὐτοὺς ἡγούμην ἠνωχλῆσθαι, οἱ δὲ ἀγεύστοις ἐῴκεσαν. νέοι δὲ οἱ μὲν οὔπω πρότερον ὡμιλη- κότες σοφισταῖς, οἱ δὲ οἷς ὡμίλουν ἀφέντες ὑφ’ ἡμῖν ἐτάτ- τοντο, οἱ μὲν ἐνθένδε προσιόντες, οὐκ ὀλίγοι δ’ ἐπῆλθον.

ἀλλ’ οὔπω πάντα εὐδαιμονία σοῦ γε ἀπόντος· οὗ παρόν- [*](2 cf. t. I 130, 9 sq. Amm. M. XIV 7,2. Sievers 63sq. Seeck 316 4 Sievers 65 not. 16 6 Seeck 40 8 Plat. Gorg, p. 512 Β 14 Isocr pac. § 41 p. 167 d) [*](1 ἔστιν Va | D τὶ τὶ Vind Ι τοιοῦτο VaVo 3 εἴποις Vind ας εἴποι S I ἦν post γὰρ D et inser V4 5 ἀκήκοα S ἀκήκοα Vi 6 διδασκαλεῖον — 7 λαμπρός citat Planudes floril. cod. Pal. 129 fol. 46v 6 ηνἐωξα S ἠνέῳξα Vi 7 ἔπνει λαμπρός Va sed ἔπνει λαμ del et ἐπῆλθεν in marg m5 Ι δὲ om S 8 κατα- χῶσαι reposui e libris sed del Va ἀναχῶσαι Wolf Ι τοῦθ’ SVi Vind Wolf 9 χάριν Vi Ι δ᾿ SViVind Wolf Ι λόγων Va Vo Wolf ed Ι ἐφρόντισα V sed ζον supra σα m4 ἐφρόντιζον D 10 οὐ] μὴ Wolf ed 11 ἠνοχλῆθαι VaVoVi Wolf cf. ep. 1112 Ι οἱ VindD 12 δ’ V sed ’ ex ἑ corr m5, SViVindD Wolf Cent Ι ἐάκεισαν Wolf 13 οἵ ViVindD Ι δ’ V sed ´ ex ἑ corr m5, SVi VindD Ι ἀφέντας S Ι ἡμῖν V sed ι ex ω corr m4 14 ἐνθένδε, οἱ δὲ ἐκεῖθεν scribendum coni Re at cf praef. t. III p. XI Ι προσ- ιόντας S Ι δ’ V sed ’ ex ἑ corr m5 om Va Vo Ι num ἄλλοθεν ante ἐπῆλθον inserendum coll Isocr. l. l. ? 15 πάντα scripsi e V sed γρ πάντ’ in marg m3 πάντ’ iSViVindD Wolf Cent ταῦτα Va ταῦτ’ Vo Wolf ed Ι εὐδαιμονία V eed γρ εὐδαιμόνει in marg m3 εὐδαιμόνει S sed γρ εὐδαιμονία suprascr, Vi)

387
τος ταῦτά γε ἦν ἂν μείζω. καὶ αὐτό γε τὸ παρεῖναί σε πάσης τῆς περὶ ταῦτα εὐπραξίας ἄμεινον.

παρεμυθεῖτο δέ με τὸ κεκλῆσθαί σε πρὸς ἀρχήν, ἣ κεφάλαιον ἀρχῶν εἶναι δοκεῖ, καὶ μεγαλαυχούμεθά γε Σύροι Ῥωμαίοις παρέχοντες ἄνδρα δεινὸν κοσμῆσαι πόλεων πράγματα.

τὸ δ’ ὡς φεύγεις τοῦ- τὸν τὸν πόνον, ἀκοῦσαι μὲν ὑπῆρξέ μοι, πιστεῦσαι δὲ ἥκιστα, οὐχ ὅτι σε οἴομαι σπουδαρχίδην, ᾧ γὰρ αἱ ἀρχαὶ πενίας ἀφορ- μαί, πῶς ἂν τὸ ἄρχειν διώκοι; ἀλλὰ διεστάναι δή φασι τὴν Ρώμην καὶ τοὺς πολλοὺς δυσκόλως ἔχειν πρὸς τὴν βουλήν, σὲ δὲ τοῦτο δεῖσαι λογιζόμενον, ὡς ἡ τὸν δῆμον ἢ τοὺς βελ- τίστους ἀνιάσεις.