Epistulae

Libanius

Libanius. Libanius Opera, Vol 10-11. Foerster, Richard, editor. Leipzig: Teubner, 1921-1963.

Εἰ τὸ τῆς δυνάμεως ἐλάττω ποιεῖν ἑκόντα ῥᾳθυμεῖν ἐστι, πόρρω τῆς αἰτίας ἐγώ. βραχύτερα μὲν γὰρ ἢ ὁ καιρὸς ἀπῄτει γέγραφα, πλείω δὲ οὐκ εἶχον ὑπ’ ἀρρωστίας.

τὴν μέντοι συμβᾶσάν σοι πρὸς τὸν ἄνδρα τουτονὶ ταραχὴν ἴσθι μακρὰν ἡμῖν γεγονέναι συμφοράν. τὸ γὰρ οὓς εἰκὸς ἦν μάλιστα συμ- πνεῖν, τούτους ὁρᾶν ἐν στάσει καὶ τῷ γιγνομένῳ μὲν ἀλγεῖν, παῦσαι δὲ αὐτὸ μὴ δύνασθαι πῶς οὐκ ἐμοί τε καὶ τοῖς σοῖς ἀδελφοῖς καὶ πᾶσιν οἷς εὔνοια πρὸς τὰ σὰ νομίζοιτ’ ἂν συμ- φορά;

ὃ δέ γε τούτου δεινότερον, οἴχεται Χρωμάτιος, o) Ζεῦ καὶ θεοί, καὶ πάλιν ἐρῶ Χρωμάτιος, ὃς ἐκόσμει μὲν τὴν [*](9 Vi γ', π'. Va s’, ^. Vo s’, r. S jS’, Ka. Vi [??]’]. Vind ρμθ') [*](10 Sievers 62 not. 2. Seeck 176. 319 19 Seeck 107 | Dem. cor. § 285 p. 321, 1) [*](1 sir ’ Vind 2 προςήλιονVa Ι rijg et καρτερίας reposui e libria τὴν et καρτερίαν Wolf „aut τοῦ ‘Πρακλἐους εἰς καρτερίαν ὶeρ atit τῆς Ἡρακλέους καρτερίας aut τὴν καρτερίαν ‘ΠρακλἐουP Re 6 κἀν γὰρ αὐτίκα scripsi e γΕ sed in hoc γρ καὶ γὰρ ἂν Buprascr, Vi καὶ γὰρ Va Vo καὶ γὰρ ἂν Vind Wolf Ι φανεὶς Vo 7 μισθοῦσθαι Γ sed θ(1) supraacr m’* 8 ἐροῦντα V sed οὐ ex ὢ corr m* Ι rfj φωνὴ σεσωκότα SVi 10 βιβλίον ante ἱεροκλεΙ Va Vo 14 ras 2 litt μακρὰν Γ Ι μακρὰν V sed ἁ ex ι corr m^ γρ γενομένην 15 γεγονέναι S γενομένην Vind 16 γινομένῳ V 17 δ’ Vi 20 yf] γ Bed γρ ζεῦ supraacr m’ Ι μὶν γ sed inser m2)

382
παλαιστίνην τῷ φῦναι αὐτόθι, ἐκόσμει δὲ τὰς Ἀθήνας εὖ τἀκεῖθεν δεξάμενος.

ἦν δὲ τῷ γένει μὲν κλέος, τοῖς φίλοις δὲ λιμήν. μόνος δὲ ὧν ἴσμεν μάλιστα μὲν ἐθαυμάσθη, ἥκιστα δὲ ἐφθονήθη. τοῖς λόγοις μὲν ἐξέπληττε, τῷ τρόπῳ δὲ ἔθελ- γεν αὐτὸς ὢν καὶ ῥήτωρ δεινὸς καὶ ἀνὴρ χρηστός.

τί πρῶ- τον ἐννοήσω καὶ διὰ τί πρῶτον ὀδύρωμαι; ὡς ἡμᾶς οἴκημα εἶχεν Ἀθήνησιν; ὡς τράπεζα μία ὡς τοῖς αὐτοῖς ἐχαίρομεν; ὡς ταὐτὰ ἐφροντίζομεν; ὡς ἠκονῶμεν ἀλλήλους ἀλλήλοις ὄν- τες κριταί;

ἀλλ’ ὅτε ἐπανῆκον τὴν προτέραν ἐπιδημία τίνας οὐ παρῆλθε κρότῳ τε καὶ τοῖς ἄλλοις ἃ σοφιστῶν ὠφε- λεῖν σχῆμα δοκεῖ; καὶ μὴν ὅπως μὲν αὖθις ἐπανέλθοιμι, προὔ- τρεψεν, ἐγένετο δὲ ἀντὶ πολλῶν ἀφιγμένῳ.

καὶ ταῦτα ἔπρατ- τεν εἰδὼς ὅτι λυπήσει τινὰ βέλτιστος ὢν εἰς ἐμέ. ἀλλ’ ὅμως οὐκ ἀπέστησεν αὐτὸν τῆς ὑπὲρ ἡμῶν ἀνδρίας τό τινα μἐμ- ψιν παρὰ τοῦ δεῖνος ἀκολουθήσειν, ἀλλ’ ὃ δίκαιον ᾤετο, ἐλευ- θέρως ἐποίει καὶ τοὺς ἀξιοῦντας αὐτὸν αὑτοῖς χαριζόμενον ἀδικεῖν ὡς οὐ σφόδρα ὑγιαίνοντας ἀπεσείετο.

τοιαῦτα ἡμῖν βοηθῶν ἠσθένησε καὶ τοσούτῳ κακῷ πιεζόμενος ἐκαρτέ- ρει σιγῇ. ἔπειτα ἀναστὰς ὥρμησε μὲν ἐπὶ Κιλικίας, ὥρμησε δὲ εἰς Ἅιδου. καὶ τὸ χωρίον, οἱ μετέστη, πρότερον δοκοῦν ἥδιστον πῶς, οἴει, κέκριται χαλεπόν;

ἐγὼ δὲ εὐθὺς μὲν ἀκούσας ἄφωνος ἦν ὡς ἐπὶ πλεῖστον· ἐπεὶ δὲ ἠδυνήθην ῥῆ- [*](13 Gallum cf. Seeck 316 an Acacium? cf. Seeck 40) [*](2 τὰ ἐκεῖθεν Wolf 4 ἐξέπληττεν Va Ι ἔθελγε VaVo Wolf. 5 τί — 6 ὀσύρωμαι praemissis verbis νοῶ αἰτιατικῇ. ἀλλὰ καὶ ἐννοῶ ὁμοίως αἰτιατικὴ, ὡς καὶ Λιβάνιος citat Lacapenus de constr. verb. ed. G. Hermann de emend. rafc. gramm. gr. p. 384, 11 6 διατί VVa Lacap | ὡς ἓν in ras V5 6 ἓν— 7 ὡς(1) οm Wolf Cent 10 τίνα S Ι παρῆλθον VaVoSVind Wolf Cent Ι γε V sed τε suprascr m5 Ι ἃ VaVo sed ex ὣ corr Va2Vo3 12 ταῦτ’ S Vind Wolf 13 βέλτιος VVaVo sed in βέλτιστος corr V4Vo3 Ι ὅπως Vo sed π in μ corr m3 14 ἀνδρείας V sed εἰ in ras m5, VaVoVind 16 αὐτοῖς libri corr Wolf 17 τοιαῦθ’ S ViVind Wolf 18 ἠσθένησεν Va Ι τοιούτω Vi 19 ἔπειτα V sed α in ’ corr m5 20 οἷ scripsi οὖ libri Wolf 22 ἐπιπλεῖστον Vi Vind Ι ἐδυνήθην V sed ε in η corr m5, Va)

383
ξαι φωνήν, ἀφῆκα πρώτην, ὡς ἄρα τὸ κάλλιστον τῶν ἐπὶ γῆς ἀπελήλυθεν, ἀνὴρ σωφρονέστερος μὲν Πηλέως θεοφιλὴς δὲ οὐχ ἧττον ἢ Σοφοκλῆς, δεινὸς εἰπεῖν, ἀμείνων κρῖναι, φίλος σαφής, οὐδέν τι χείρων· ἐκείνων τῶν Συρακουσίων οἷς ἐπί- δειξις ἐγένετο τοῦ πράγματος ἐν τῇ Διονυσίου τυραννίδι.

καὶ ταῦτα ἐγὼ διῆλθον, Ἱερόκλεις, δακρύων. ἔπειτα ἐξ αὐτῶν ὧν ἐδάκρυον ἐνεθυμήθην πως, ὅτι ἄρα οὐ χρὴ δακρύειν. τὸ γὰρ οὕτω βεβιωκέναι καλῶς εἰς τὴν τελευτὴν παραμύθιον. ὃ μὲν γὰρ ἔπαθε, κοινόν· ἐφ’ οἷς δὲ ἐπαινεῖται, ταῦτα οὐ κοινά.

καὶ δὴ καὶ σὲ δεῖ μᾶλλον χαίρειν, ὅτι τοιοῦτον ἀδελφιδοῦν ἐκτήσω καὶ κηδεστὴν ἢ τῷ συμβεβηκότι πλήrτε- σθαι. λογίζου δὲ ὅτι θεῶν μὲν γνώμῃ πάντα πράττεται, θεοὶ δὲ τὸν ὧδε ἔχοντα ἀρετῆς οὐκ ἄν τι κακὸν ἔδρων. δίκαιοι γὰρ καὶ οὐκ ἂν ὃν τιμᾶν ἐχρῆν ἐκόλαζον.

οὐκ ἄρα ὅπως τι δεινὸν εἴη πεπονθώς, ἀπέθνησκεν, ἀλλ’ ἐπὶ τῷ βελτίονι. δο- κοῦσι γάρ μοι νομίσαντες τὸν ἄνδρα κρείττω μὲν ἢ διατρίβειν ἐν γῇ, τῷ δὲ αὑτῶν πρέπειν χορῷ μετενεγκεῖν ἐνθένδε εἰς οὐρα- νόν. οὕτως αὐτόν τε σὲ δεῖ φρονεῖν καὶ τὴν θυγατέρα πείθειν [*](2 cf. t. VIII 282. 10; 405, 16; ep. 758. Salzmann 16 3 Vit. Soph. p. 129, 1 ed. West. Diod, Sic. exc. de virt. et vit. 554. lambl. vit. Pyth. 127. 234 sq.) [*](1 ποώτην V sed e πρῶτον corr m4 2 δ’ V sed ’ ex ὲ corr m5, SVi 3 κρίναι Vo 4 χείρων V sed e χεῖρον corr m4 Ι Συρρακουσίων SVind cf. ep 810; t. II 21, 2 6 ταῦτα Va sed del et ταῦτα μὲν in marg m5 ταῦτ’ ViVind Ι ἔπειτ’ SVind Wolf 7 πῶς Vo 9 ταῦτ’ S Vind Wolf Ι δὲ post ταῦτα V 10 ὅτι — 12 δὲ praemisso κείμενον in marg inser V4 12 λο- γίζου repinx V5 Ι θεοῦ S Ι θεὸς S 13 ἀρετῆς inserui e libris om Wolf Ι οὐκώντι V Ι ἔδρα S Ι δίκαιον Vo sed οι supra ον m4, Vind sed ν in ι corr, Wolf Cent δίκαιος S 14 ἐκόλαζεν S | τί VaVoVind τὶ Vi 15 ἀπέθνησκεν scripsi e VVaVoS γρ δοκοῦσι νομίσαντες ἀπέθανεν Vind Wolf Ι δοκεῖ S 16 νομίσας S 17 αὐτῶν VVaVoViVind sed in hoc ’ in ’ corr, Wolf ed θείω S Ι χορῶι V sed e χώρωι corr m5)

384
καὶ οἴεσθαι τῆς ἐκείνου παιδείας ἄξιον εἶναι τὸ ὑμᾶς ἐπί- στασθαι φέρειν.

καὶ περὶ μὲν τῆς τελευτῆς τοῦ ἑταίρου πλείω μὲν ἔνι λέγειν, δεῖ δὲ οὐδέν, εἰδότι γὰρ ἂν λέγοιτο. τὴν δὲ ἐνθάδε ταραχὴν ἡμεῖς τε ὅπως καταστήσεται φροντί- ζομεν σόν μέρος οὐ μικρόν. οἱ μὲν γὰρ τοιοῦτοι καιροὶ φρο- νίμου δέονται, σὺ δέ, εἴπερ τις, ἐπὶ τῷ φρονεῖν δόξαν ἔχεις.

ὥσπερ οὖν εἰ κυβερνήτης ἐτύγχανες, ἠξίουν ἄν σε ἐν χει- μῶνι δεικνύναι τὴν τέχνην, οὕτως, ἐπειδὴ συνέσει νικᾷς, ἄν- δρα ὀργιζόμενον διάλλαξον.