Epistulae

Καὶ πρὸ τῆς σῆς ἐπιστολῆς ἠπιστάμην οἱ κακῶν τε ἀφῖξο καὶ ὅτι τῶν κακῶν ἀπηλλάγης. ἀνὴρ γάρ τις ἐκεῖθεν [*](16 Vi γ',ς'. Va δ',ς'. Vo δ',ς'. S β',ξη'. Vi ρκθ') [*](4 Od. ι 275 7 sq. Seeck 131 17 cf. ep. 326. Sievers 277. Seeck 44. 342. Silomon 9) [*](3 τἀς V sed ὰς ex ῶν corr m 5 4 μή τι SVi Ι καὶ(1) inserui om libri Wolf Ι εὶκῇ VaVo Wolf 6 σοι om V 6 ἐμαυ- τοῦ scripsi e SVi ἐμαυτῷ VVaVo Wolf Ι δόγματα Ι καταλύσαι Va Vo 8 ἐξελούσης Vi Ι Μούσης V sed ‘ in ’ corr m 5, S Ι οὺδ᾿ Vi Ι πολλά σοι om S 9 διειλέχθην V sed ι(1) eras, Vo sed ει ex η corr m 3 σιηλέχυην Vi διελέγχθην Va Ι αὐτοῖς V sed ῖ in ὺ corr m 5, Va 11 τοῦτ’ SVi 13 ὥς τέ μοι Vi 15 μηκέτι sripsi e SVi μὴ VVaVo Wolf 18 σῆς V sed η in ras m 5 | ἡ Vi Ι τε insemi e libria om Wolf 19 ἀφῖξαι V sed αι in ras m 5 ἀφίξω Va)

οὕτως αὖθις ἐν ἐμαυτῷ τε ἐγενόμην καὶ πρὸς τοὺς φίλους διηγούμην, ἃ παθὼν δια- φύγοις, συνάπτων τοῖς ταράττουσι τὰ βελτίω. λαβὼν δέ σου τὰ γράμματα καὶ τοῦ νοσήματος τὴν φύσιν ἀκριβῶς ἐν τῇ τάξει καθορῶν, παρεῖχε δέ σοι τοῦτο ποιεῖν μετὰ τοῦ Πλά- τωνος Ἱπποκράτης, σὺ γὰρ ἀμφοῖν μαθητής, συνήλγουν μὲν ἐπὶ τοῖς πόνοις, συνηχθόμην δὲ τῇ πόλει πολλοὺς τρεφούσῃ τοὺς Ἀκεσίας.

συγγνώμην δὲ εἶχον, εἰ σοῦ κάμνοντος οἶνος ἐκράτει. καὶ γὰρ αὐτός εἰμι τῶν οἴνῳ δουλευόντων ἐν τῷ νοσεῖν. ὡς δ’ ἤκουσα κρουνοὺς ἱδρῶτος, ἀνέπνευσα. καὶ χάριν ἔχω τῷ μὲν Ἀσκληπιῷ τοῦ στῆσαι τὴν ἀσθένειαν, σοὶ δὲ τοῦ μηνῦσαι. κοινὴ γὰρ δὴ τῶν Ἑλλήνων ἑορτὴ τὸν τῶν Ελλήνων ἄκρον ἐρρῶσθαι. ὃ γὰρ ἐμὲ σὺ καλεῖς, αὐτὸς ὢν τυγχάνεις.

λόγοις δὲ ἐμοῖς ὁμιλῶν εὐδαίμονά με ποιεῖς, εἰ [*](10 cf. ep. 476. Salzmann 29 12 cf. ep. 26. Plat. conv. p. 176 B) [*](1 μοι inser V 5 Ι σε om VaVo Ι νοσῆσαι Vo sed σ(1) inser m 4 2 γε om SVi Ι τε Vi 3 τῶν inserui e V sed inser m 5, VaVo om SVi Wolf 4 ἐμαυτοῦ Va fortaase recte cf. Plat. γρ διαφύγοις Charm. p. 155 D 6 διετέθης S διετέθης Vi 7 τάξιν Vi Ι ἀκριβῶς ἐν τῇ τάξει scripsi e VVaVo ἐν τῇ τάξει ἀκριβῶς S Wolf ἀκριβῶς Vi 8 παρεῖχεν Va Ι τοῦ inserui e VVaVo om SVi Wolf 10 οὐ ante πολλοὺς S sed del, Vi et in ras inser V 5 10 πολλοὺς — 11 Ἀκεσίας praemissis verbis ἠκέσατο. ὅθεν ὁ ἀκεσίας et postposito λιβάνιος citat lex. cod, Dannstad. 2773 fol. ν 10 πολλὰς Vi 11 τοὺς om S τὰς Vi Ι δ’ Va Wolf Ι εἰ σοῦ reposui e libris ὡς Wolf Ι κάσχον- τος Vo 13 πονεῖν Vi 14 λῦσαι V Ι σοὶ δὲ τοῦ μηνῦσαι scripsi 6 V sed μηνῦσαι e μηνύσαι corr m 5, S sed γρ τῶ δὲ supra σοὶ δὲ, Vi τοῦ δὲ μηνύσαι VaVo sed in hoc σοὶ post μηνύσαι inser m 3 τοῦ δὲ μηνῦσαί σοι Wolf 17 comma post ποιεῖς posni ponctum VVaVo Wolf om SVi)

πάντα γὰρ δὴ περικόπτων αὐτῶν γίγνῃ τῶν λόγων καἰ οὐχ ὧν εἰσιν, ἀλλ’ οἷοί τινές εἰσιν ἀξιοῖς ὁρᾶν, ὥστ’ ἤδη μεγάλα φρονῶ τῇ σῇ ψήφῳ πειθόμενος, ὡς ἄρα τις εἴην καὶ αὐτός.

Τιτια- νὸς δὲ τῷ θέρει μέν, ὅσα εἰκὸς τῷ θέρει, χρήσθω, τοῦ χει- μῶνος δὲ παρ’ ἡμῖν ἴστω. καὶ προσαπτέσθω μὲν τῶν ἐμῶν, ἐπειδὴ τῷ πατρὶ δοκεῖ, τῶν δὲ τοῦ πατρὸς ἰχνῶν ἐχέσθω πλέον καὶ πρὸ τοῦ Νέστορος Πεισίστρατος θαυμαζέτω μηδένα.