Epistulae

Σέβων Κρητῶν μὲν εὐγενέστατος, Ἑλλήνων δὲ γνωρι- μώτατος, ἡμῖν δὲ ἀνδρῶν φίλτατος. τοῦτον ἀποδράντες οἰκέ- ται καὶ καταφυγὴν ἀρκοῦσαν νομίσαντες Ὀνήσιμον, ἄνθρω- πον πονηρόν, Σύρον ἔμπορον, οὐ λανθάνουσιν.

Εὔοδος [*](1 Vii α', σπζ'. Va γ', ργ'. Vo γ', ργ'. S ε', λη'. D ρ(?) α', σπη'. Va γ', ρδ'. vo γ', ρδ'. A [θ']) [*](2 Sievers 125 not. 1. Seeck 231. 378. Silomon 47 9 cf t. III 99, 16 11 cf. ep. 89. 365. 737. Seeck 142 15 cf. ep. 291. Seeck 163. 378. Silomon 47 16 cf. ep. 192) [*](4 δυεῖν Va 8 ἐπ’ ἀγορᾶς scripsi coll. ep. 213. 298. 1257 ἐν ἀγοραῖς libri Wolf | χρησαίμην ἂν τοῖς Vo sed in ἂν χρησαίμην αὐτοῖς corr m4 9 τε inserui e libris ut inaerendam coni Wolf et Re om Wolf 10 ἔσω D 11 ἡμᾶς reposui e libris ἐμὲ Wolf 12 αὐτῶν D 13 μὴ δὲ VaVoD 19 πονηρόν, Σύρον scripsi ex A σύρον, πονηρὸν VaVo Wolf σύρον πονηρὸν V | εὔβουλος in ras V3 et coni Re)

ἔοικε δὲ οὐ καλῶς ὅ γε Εὔοδος βεβουλεῦ- σθαι. χρόνος τε γὰρ ἐκεῖθεν πολὺς καὶ τὸ θήραμα οὐδαμοῦ πολλαί τε ὑποψίαι κατὰ τοῦ πράγματος.

ἀλλ’ εἴ τι καὶ δεύτερον κεκακούργηται, σὺ τοῦτο ποιήσεις μάταιον οὐκ ἐῶν ἀντὶ τοῦ δεσπότου τοὺς βουλομένους εἶναι τῶν ἀνδραπόδων κυρίους. ἡμῶν τε γὰρ οὐκ ἂν ἀμελήσαις τοῖς τε νόμοις ἐθε- λήσεις ἀποδοῦναι τὴν ἰσχύν.