Epistulae

Libanius

Libanius. Libanius Opera, Vol 10-11. Foerster, Richard, editor. Leipzig: Teubner, 1921-1963.

ἐκεῖνά τε οὖν μανθάνετε καὶ ἡμῶν μέμνησθε καὶ Μάγνῳ πληροῦτε τι ἐλπίδας.

[*](1 Vii α', σπε' Va γ', ρα'. Vo γ', (?). Α [ζ'] ς'. Va γ', ρβ'. Vo γ', ρβ'. D μβ'. A [η'] 11 Vii α', σπς'. Va γ',ρβ' Vo γ',ρβ'. D μβ'. A[η'])[*](2 cf. ep. 304. Seeck 66. 378. Silomon 47 3 Seeck 199 9 Plat. Theaet. p. 208 B; Lys. p. 218 C. cf. t. IV 41,4. Salz- mann 49 12 cf. ep. 303. Seeck 80. 162. 378. Silomon 47 17 cf. ep. 303)[*](6 αὐτῶ scripsi ex Α ut coni Re αὐτὸ VVaVo Wolf | ἀνέ- βαλλε VVo Wolf | διαρρωστίας A 8 τίς | λόγου V 9 πρὸσ ἰὸν Α | διονείρατος VaA δι’ ὀνείατος coni Wolf 12 τοῖς υἱοῖς μάγνου D | ἀπολλιναρίω VVo cf ep. 233. 626 13 οὑδὲν Α 14 ἐν inserui ex Α om VVaVoD Wolf 15 ὁ ante πατήρ D Wolf delevi | τοὺς ante περὶ D et e τοῦ corr Vo4, Wolf de- levi 16 γράμματος VaVo sed in hoc in πράγματος corr m4 | οἷς ἀνθρώποις D | διδάσκων V sed ω in ras m 17 γοῦν D)

285

τε'.

[*](W 308)

Πάππω. (361?)

Ἓν αἰτοῦντι δύο πέπομφας. τί τοῦτο; πότερον ὑπὸ τοῦ παιδὸς ἐξηπατήθης, ὅτι δεοίμην δυοῖν, ἢ διδάξαι τὸν υἱὸν ἐθέλων ὧν αἰτηθείη διδόναι πλείω δύο ἔπεμψας ἀνθ’ ἑνός; ἀλλ’ εἴτε ἐκεῖνος ἠπάτησε, φιλολόγου τὸ πάθος, εἴτε σὸν ἡ προσθήκη, πατρὸς ἡ νουθεσία.

τὸν δὲ ἄργυρον ὃν τοῖς ἄκροις περιήλασας ἐμεμψάμην. οὔτε γὰρ ἐπ’ ἀγορᾶς χρησαί- μην ἂν τοῖς ὧδε κεκαλλωπισμένοις ἀποκοσμῆσαί τε τὰ παρὰ σοῦ δῶρα δίκαιον οὐκ ἐδόκει. μένει τοίνυν εἴσω θυρῶν.

παρακλήσεις δὲ πρὸς ἡμᾶς ὑπὲρ Εὐσεβίου ποιούμενος καὶ παρ’ ἡμῶν ἴσως αὐτὸς ἀξιώσεις ὑπὲρ αὐτοῦ δέχεσθαι. εἰ δ ἐκεῖνο λόγον οὐ ἂν ἔχοι, μηδὲ τοῦτο νόμιζε.