Panarion (Adversus Haereses)

ἐκ πατρὸς καὶ υἱοῦ, σὺν πατρὶ καὶ υἱῷ, ἐνυπόστατον ἀεὶ πνεῦμα ἅγιον, πνεῦμα θεῖον πνεῦμα δόξης πνεῦμα Χριστοῦ πνεῦμα πατρός, (»πὸ γὰρ πνεῦμα τοῦ πατρός, <φησί,> τὸ λαλοῦν ἐν ὑμῖν« καί »τὸ πνεῦμά μου ἐφέστηκεν ἐν μέσῳ ὑμῶν«), τρίτον τῇ ὀνομασίᾳ ἴσον τῇ θεότητι, οὐκ ἠλλοιωμένον παρὰ πατέρα καὶ υἱόν, σύνδεσμος τῆς τριάδος, ἐπισφραγὶς τῆςν ὀμολογίας.

ὁ γὰρ υἱός φησιν »ἐγὼ καὶ ὁ πατήρ, [*](5ff vgl. Ancoratus c. 7, 2; I 13, 22ff — 10ff vgl. Ancoratus c. 7, 7ff; I 14, 14ff — 19ff vgl. Ancoratus c. 7, 8; I 14, 19ff — 24 Matth. 10 20 — 25 Hagg. 2, 5 — 26ff vgl. Ancoratus c. 7, 1; I 13, 17ff — 28 Joh. 10 30) [*](M U) [*](3 συναλείφη Μ συναλιφὴ U 4 ἀιδιότητος] ἰδιότητος Μ | τε<Μ 6 θεότης, μία <Μ 7 δοξολογία οὖσα U | τριὰς ἀριθμουμένη] τρισαριθμουμένη Μ 8 ὠνόμασι Μ 9 δὲ < U 14 διαλείπων *] διαλιπὼν ΜU | nach συνυπάρχων wiederholt πατρὶ Μ 17 εἶς *] εἰ VM 20 ἔγγονον U 22 [ἐκ] * 24 nach δόξης wiederholt πνεῦμα ἄγιον Μ 24f τὸ γὰρ πνεῦμα τοῦ πατός <Μ 25 <φησί>* 27 ἀλλοιωμένον u. + τί ἆρα Μ)

ὡσαύτως δὲ »ἀπελθόντες, <φησί>, βαπτίσατε εἰς τὸ ὄνομα τοῦ πατρὸς καὶ τοῦ υἱοῦ καὶ τοῦ ἁγίου πνεύματος«. μέσων δὲ τιθεμένων τῶν συνδέσμων, τουτέστιν τῆς συλλαβῆς τοῦ »καί« ἐλἐγχει τὸν Σαβέλλιον ματαίως τὴν συναλοιφὴν παρεισφέροντα ·

ὅπου γὰρ »καί« <τίθεται>, σημαίνει ἀληθῶς πατέρα, | ἀληθῶς υἱόν, ἀληθῶς ἄγιον πνεῦμα· ὁπότε δὲ ὁμόστοιχος ἡ τριὰς καὶ ἐν ἑνὶ ὀνόματι τριὰς καλουμένη, ἐλἐγχει τὸν Ἄρειον, ὑπόβασίν τινα διανοούμενον ἐν τῇ τριάδι ἢ ἀλλοἰωσιν ἢ παραλλαγήν.

κἂν τε γὰρ ὁ πατὴρ μέζων παρὰ υἱοῦ δοξάζοντος αὐτὸν ἀπαγγέλλεται, πρεπωδεστάτως τῷ υἱῷ τὴν <ἴσην> δόξαν περιποιεῖται. τίνι γὰρ ἔπρεπε δοξάζειν <τὸν> ἴδιον πατέρα ἀλλὰ τῷ γνησίῳ υἱῷ;