Epistulae

Δεξιφάνης ὁ τῆς κωμῳδίας ποιητὴς θεασάμενός 15 με ὀργιζόμενον πρὸς τὰς ἐν 〈 τοῖς 〉 συμποσίοις παροινίας, λαβὼν καθʼ ἑαυτὸν πρῶτα μὲν ἐνουθέτει μὴ τοιαῦτα ἐπιτηδεύειν ἐξ ὧν ὕβρις τὸ τέλος, ἔπειτα τοῦ φωνή- ματος ὡς ἔχοιμι διὰ βραχέων ἀποπειραθεὶς τῷ χορῷ [*](x (Harl. Ven) Γ) [*](1 μετέμελε] μετάμελλε (sic) x | 2 requirit 〈πάλιν 〉 τὴν πόλιν vel τὴν πόλιν 〈αὖ 〉 Pol. | μετᾲ Mein., ἐπὶ Ο, ἐπὶ μηκίστῳ χρόνῳ Βergl., mavult post χρόνον addere ἀπὼν vel ἀπογενό- μενος Seil. | 3 δεκτὸς O, ἀστεῖος Cob. | 6 τῶν] om. x | 7 Μεγα- ρικοῖς] Μεγα . . x | 12 τὸ ζῆν] ζημίαν V alck.) [*](14 Φιλάπορος] Φιλόπωρος Herel., Φιλάπονος vel Φιλόχο- ρος Seil. Argum. suadet Φιλόχορος | Ψιχομράχῳ] Φιλομάχῳ x | 15 Δεξιφάνης] Ἀλεξιφάνης Harl., . . . λεξιφάνης Ven. | 16 〈τοῖς 〉 add. Cob. | 17 πρῶτα] πρῶτον x | 18 ἐξ] del. Mein., pro τέλος scribit contra ὄφελος cl. IV 10,2 Stang. | φωνήματος Μein., φρονήματος 0 | 19 ὡς] om. x)

τῶν κωμικῶν συλλαμβάνει〈ν〉 ἔφασκε, ἐκ τοῦδε τραφη- σόμενον καὶ ἐμέ. ἐκέλευεν οὖν ἐκμαθόντα ......... Διο- νυσίοις τοῖς ἐπιοῦσι τὸ τοῦ οἰκέτου δχῆμα ἀναλαβόντα τὸ μέρος ἐκεῖνο τοῦ δράματος ὑποκρίνασθαι. ἐγὼ δὲ ὀψὲ τοῦ καιροῦ καὶ φύσιν καὶ ἐπιτήδευμα μεταβαλὼν δύσκολός τις καὶ δυσμαθὴς ἐφαινόμην. ἐπεὶ δʼ οὐκ ἦν ἑτέρως πράττειν, τὸ δρᾶμα ἐξέμαθον, καὶ μελέτην ἀσκήσει ῥώσας ἕτοιμός εἰμι τῷ χορῷ συντελεῖν. σὺ δὲ ἡμῖν μετὰ τῶν συνήθων ἐπίσειε τοὺς κρότους ἵνα, κἄν τι λάθωμεν ἀποσφαλέντες, μὴ λάβη χώραν τὰ ἀστικὰ μειράκια κλᾴζειν ἢ συρίττειν, ἀλλʼ ὁ τῶν ἐπαίνων κρότος τὸν θροῦν τῶν σκωμμάτων παραλύσῃ.

Οὐχ οὕτως οἱ τοὺς Ἑρμᾶς περικόψαντες ἢ τὰ τῆς θεοῦ ἐν Ἐλευσῖνι μυστήρια ἐξορχησάμενοι τὸν περὶ ψυχῆς ἀγῶνα ὑπέμειναν, ὡς ἐγὼ εἰς χεῖρας ἐμπεσών, ὦ θεοί, τῆς μιαρωτάτης Φανομάχης. ἐπεὶ γὰρ ἔγνω τὸν ἑαυτῆς ἄνδρα προσκείμενον τῇ Ἰωνικῇ παιδίσκῃ τῇ τὰς σφαίρας ἀναρριπτούσῃ καὶ τὰς λαμπάδας περι- δινούσῃ, ὑπετόπησεν ἐμὲ πρόξενον εἶναι τῆς κοινωνίας, [*](x (Harl. Ven.) [usque ad III 36| et) [*](1 κωμικῶν] κωμωδικῶν Harl., κομοδικῶν Ven. | 〈ν〉 add. Βoissevain huc rovocato ἔφασκε, quod (ἔφασκον x) vulg. erat ante καὶ ἐμέ, ubi del. P ol., ἐκ τούτου δὲ τραφήσεσθαι ἔφασκε Bergl. | lac. sign. posuit Mein. (ed.), supplet τὸν Ἀθάμαντα N ab., del. ἐκμαθόντα Herch., post δραματος coll. Pol. | 5 ὀψὲ τοῦ καιροῦ] τῷ καιρῷ x | 7 τὸ] καὶ τὸ x | 10 λάθωμεν] λέγωμεν Νab., at cf. Plat. Gorg. 487d | λάβῃ] λάβο Ven. | 12 θροῦν Γ, ῥοῦν x, θόρυβον Nab. 13 Οἰνοχαίρων] Οἰνοχάρων Herch. (ed.), at cf. v. c. III 10 | 14 ἢ] ἢ 〈οἱ〉 Herch. (ed.))

καὶ διὰ τῶν οἰκετῶν ἀναρπάσασα παραχρῆμα μὲν ἐν κυσοδόχῃ δήσασα κατέσχεν, εἰς τὴν ὑστεραίαν δὲ παρὰ τὸν ἑαυτῆς ἤγαγε πατέρα, τὸν σκυθρωπὸν Κλεαίνετον, ὃς τὰ νῦν δὴ ταῦτα πρωτεύει τοῦ συνεδρίου καὶ εἰς αὐτὸν ὁ Ἄρειος πάγος ἀποβλέπουσιν. ἀλλʼ ὅταν τινὰ θέλωσιν οἱ θεοὶ σώζεσθαι, καὶ ἐξ αὐτῶν ἀνασπῶσι βα〈ρά〉θρων, ὡς κἀμὲ τοῦ τρικαρήνου κυνός, ὅν φασιν ἐφεστάναι ταῖς ταρταρ〈ε〉ίαις πύλαις, ἐξήρπασαν. οὐκ ἔφθη γὰρ τὰ κατʼ ἐμὲ ὁ δεινὸς ἐκεῖνος πρεσβύτης τῇ βουλῇ κοι- νούμενος, καὶ ἠπιάλῳ συσχεθεὶς εἰς τὴν τρίτην ἀπέ- ψυξε. καὶ ὁ μὲν ἐκτάδην κεῖται, (τὰ〉 πρὸς τὴν ἐκφορὰν τῶν οἴκοι παρασκευαζομένων, ἐγὼ δὲ ἧ ποδῶν εἶχον ᾠχόμην καὶ σώζομαι οὐχ ὑπὸ τοῦ τῆς Ἀτλαντίδος [Μσίας] παιδὸς ψυχαγωγηθείς, ἀλλʼ ὑπὸ τῶν ποδῶν καὶ τοῦ τολμήματος τὴν ἐλευθερίας πορίσας ἀτραπόν.