Epistulae

Alciphron

Alciphron. Alciphronis Rhetoris Epistularum Libri IV. Schepers, M.A., editor. Leipzig: Teubner, 1905.

Σχέτλια πεπόνθαμεν· τοῖς γὰρ ἄλλοις οὖθαρ καὶ μῆτραι καὶ ἧπαρ δρόσῳ προσεοικὸς [διὰ τὴν ἐκ τῆς [*](Τ et [inde a III 36,3 βουλῇ] x2 (Vat. 2 Flor. Π Δ)) [*](2 κυσοδόχῃ] κυνοδόχῃ Reisk., κυσοδόκῃ Cob. | 3 ἤγαγε Cob., ἦγε 0 | 5 ἀποβλέπουσιν] ἀποβλέπει Reisk. | 6 〈ῥά〉 add. Bergl. (requirens αὐτοῦ—βαράθρου) | 7 ὡς] οὕτως Herch. (ed.) | 8 〈ε〉 add. Herch.(ed.) | 10 τρίτην x2, ἕω Γ. ἓνην Dor- vill., quo recepto excidat τὴν | 11 〈τὰ〉 add. Cob. | 12 post δὲ .add. ψύττα κατατείνας x2, quod adscr. ex II 21,3 | ᾖ] οἵ Γ. Cf. II 19 fin. | 14 [Mαίας] del. Hemst. | ψυχαγωγηθείς] om. Γ | 15 ἐλευθερίας Flor., ἐλευθέραν Γ, ἐλευθερίαν cet. | πορίσας] πορευθεὶς (omisso ψυχαγωγηθείς atque καὶ τοῦ τολμήματος, et posita virg. post ποδῶν) Herw. | 16 ἀτραπόν] ἄτροπον x²) [*](17 In x est inscr. ep. praec. | 19 δρόσῳ] χρυσῷ Reisk. | [διὰ—λεπτότητα] del. Pierson. (hab. ποιότητος xʼ; pro λεπτό- τητα coni. λιπαρότητα Bergl., λευκότητα Gesner., στιλπνότητα Reisk., λειότητα Metr.))

103
πιότητος λεπτότητα] παρέκειτο, ἡμῖν δὲ ἔτνος ἦν τὸ βρῶμα· καὶ οἱ μὲν Χαλυβώνιον ἔπινον, ἐκτροπίαν δὲ ἡμεῖς καὶ ὀξίνην. ἀλλʼ ὦ μοιραῖοι θεοὶ καὶ μοιραγέται δαίμονες, δοίητε παρατροπὴν τῆς ἀδίκου ταύτης τύχης καὶ μὴ τοὺς μὲν διηνεκῶς φυλάττετε ἐν εὐτυχίᾳ, τοῖς δὲ τὸν λιμὸν συνοικίζετε . . . . . τῇ γὰρ φορᾷ τῆς εἱ- μαρμένης τὰ τοιαῦτα κατηνάγκασται. ἄδικα πάσχομεν πρὸς αὐτῆς οἱ λεπτῇ καὶ στενῇ κεχρημένοι τῇ τύχη.

Ἀνεμιαίους ἐλπίδας ἔσχον ἐπὶ τῷ μειρακίῳ Πολυ- κρίτῳ. ᾤμην γὰρ αὐτόν, εἰ τεθναίη αὐτῷ ὁ πατήρ, χύσιν ἐργάσεσθαι τῆς οὐσίας πολλήν, καὶ ἀδηφα- γοῦντα καὶ καθηδυπαθοῦντα μετά τε ἡμῶν μετά τε τῶν ἑταιρῶν ὅσαι κατὰ τὴν ὥραν πρωτεύουσιν ἐξαν- [*](x (Harl. Ven) Γ x2 (Vat. 2 Flor. II Δ)) [*](1 παρέκειτο] προσέκειτο x | 3 μοιραγέται] μοιρίδιοι Herch. | 4 παρατροπὴν] παράτροπον Γ, del. παρα Herch. | 5 διηνεκῶς — εὐτυχίᾳ Γ, om. ἐν x, διηνεκεῖ φυλάττετε εὐτυχίᾳ x² | 6 λιμὸν] λοιμὸν Δ | ante τῇ posuit lac. sign. supplens 〈ἀλλʼ οὐκ ἐνδέχε- ται 〉 Reisk., τῇ γὰρ φθορᾷ x, ἡ γαρ φορὰ xʼ, χαλεπῇ γὰρ φορᾷ Herch. (ed.), 〈εἰ δέ τις ἐρεῖ·〉 τῆ γὰρ φορᾷ posita virg. ante sq. ἄδικα Pol., idem sed 〈ἀλλὰ〉 pro εἰ— ἐρεῖ· Boisse- vain. | 7 κατηνάγκασται] κατηνάγκασθαι (sic) x Δ | 8 αὐτῆς] αὐτοῖς x | στενῇ] συνετῇ x | τῇ] om. x Flor. Δ) [*](9 Κωνωποσφράντης] Κωνοποσφράντης Harl. Δ, om. Ven., Καπνοσφράντης Nauck. | Ἰσχνολίμῳ] Ἰχνολίχῳ Harl, om. Ven., Ἰσχνολαίμῳ Vind., ʼΙσχαδολίμῳ vel. Ἰσχαδολύμᾳ Nauck. | 10 ἔσχον] ἔχων x, ἔχω Γ | 11 εἰ τεθναίη Βergl., ἠ (ἢ Ηarl.) τεθνάναι ἢ 0 | 12 χύσιν] ἔκχυσιν Herw. | ἐργάσεσθαι Bergl., ἐργάσασθαι O | τῆς οὐσίας] del. Pol. | πολλήν] πολλάκις Γ καὶ ἀδηφαγοῦντα] καὶ ἀδδηφαγοῦντα x Γ, καταδηφαγοῦντα Βergl. | 14 τῶν] om. Γ | ὅσαι] post ὥραν hab. x | ἐξαντλήσειν Pol., ἐξαντλῆσαι x, ἐξαναλοῦν Γ, ἐξαντλοῦντα ἢ τὸ πᾶν ἢ x2, δαπανῆσαι Lennep.)

104
τλήσειν τὸ πολύ [τῆς οὐσίας]. ὁ δέ, ἐπειδὴ κρίνον αὐτῷ ὁ γεννήσας ἐγένετο, σιτεῖται μὲν τῆς ἡμέρας ἅπαξ, καὶ τοῦτο ὀψὲ τῆς ὥρας ἡλίου λοιπὸν ἀμφὶ τροπὰς τὰς εἰς δύσιν ἔχοντος· σιτεῖται δὲ οὐδὲν τῶν πολυ- τελῶν ἀλλʼ ἄρτον τὸν ἐξ ἀγορᾶς, καὶ ὄψον, εἴ ποτε εὐημερίας ἡμέραν ἐπιτελοίη, δρυπεπεῖς ἢ φαυλίας. διαμαρτὼν οὖν τῆς θαυμαστῆς ταύτης ἐλπίδος οὐκ οἶδʼ ὅ τι καὶ δράσαιμι. εἰ γὰρ ὁ τρέφων δεῖται τοῦ θρέ- ψοντος, τί ἄν εἴη ὁ τρέφεσθαι ὀφείλων; λιμώττοντα δὲ λιμώττοντι συνεῖναι διπλοῦν τὸ βλάβος.