Dialexeis

DΣκόπει δὴ τὸ πᾶν οὕτως συγκεφαλαιωσάμενος βραχεῖ λόγῳ· ἐπειδὴ ἕκαστον τούτων ἀνὰ δύο συνέστηκεν φύσεων ἐναντίων, ὧν ἀεὶ τὴν ἑτέραν ἀφαιρῶν μοῖραν, προστιθεὶς τῶν ἔπειτα τῇ ἑτέρᾳ, καθʼ ἥμισυ μὲν χωρίζεις ἑκατέρου ἑκάτερον, καθʼ ἥμισυ δὲ συντάττεις ἑκατέρῳ ἑκάτερον, τοῦτον τὸν τρόπον τὰ ἐναντία ἀλλήλοις ἄμικτα ὄντα κοινωνεῖ ὅμως, καὶ ἀνακίρνανται καὶ πῦρ ἀέρι κατὰ θερμότητα, καὶ ἀὴρ ὕδατι κατὰ ὑγρότητα, καὶ ὕδωρ γῇ κατὰ ψυχρότητα, καὶ γῆ πυρὶ κατὰ ξηρότητα· οὕτω κἀνταῦθα κοινωνεῖ θεὸς μὲν δαίμονι κατὰ [*](21 κοινωνεῖ θεὸς μὲν δαίμονι sq. vi or. 9 2 a καὶ τίθεσο sq) [*](18 in mge inf fol. 50 a (vet. schol. u) R!: κοινωνοῦσι κοινωνρῦσι πῦρ ἀέρι κατὰ θερμότητα θεὸς δαίμονι κατὰ τὸ ἀθάνατον ἀὴρ ὕδατι κατὰ ὑγρότητα δαίμων ἀνθρώπῳ κατὰ τὸ ἐμπαθὲς ὕδωρ γῆ κατὰ ψυχρότητα ἄνθρωπος θηρίῳ κατὰ τὸ αἰσθητικὸν γῆ πυρὶ κατὰ ξηρότητα θηρίον φυτῷ κατὰ τὸ ἐμψυχὲς) [*](3 ποτε] ἀπὸ α(δ Δ) ‖ 8 μετέβαλέν (suprascr. λ man post.) R! μετέβαλλέ B (Duebn.) ‖ 9 τοῦτο B ‖ 13 ἀνὰ] ἐκ α(θ) ‖ 15 τῶν (ante ἔπειτα) om α(δ) ‖ 18 ἀνακιρνᾶται (vel ἀνακίρναται) Ϛ(δ Δ°) )

Εἰ δὲ βούλει, καὶ τὴν οἰκονομίαν τοῦ σώματος θέασαι, ὡς οὐδὲ ἐνταῦθα ἡ φύσις μεταπηδᾷ ἀθρόως, ἀλλὰ καὶ ταύτῃ μεσοτήτων τινῶν δεῖ πρὸς τὴν χειραγωγίαν τῆς κράσεως τῶν σωμάτων· θρὶξ γάρ που καὶ ὄνυξ ὀστοῦ μαλακώτερον, καὶ νεύρου ἀραιότερον, καὶ αἵματος ξηρότερον, καὶ σαρκὸς τραχύτερον·

συνελόντι δὲ εἰπεῖν, παντὶ χρήματι, ἐν ᾧ τὸ ἡρμοσμένον καὶ τεταγμένον, μεσότητος δεῖ, ἐν φωναῖς, ἐν χρόαις, ἐν χυμοῖς, ἐν σώμασιν, ἐν ῥυθμοῖς, ἐν σχήμασιν, ἐν πάθεσιν, ἐν λόγοις. Κἶεν·

οὕτω τούτων ἐχόντων, εἰ μὲν θεὸς ἀπαθὴς καὶ ἀθάνατος, ὁ δὲ ἄνθρωπος θνητός τε καὶ ἐμπαθής, ἀνάγκη τὸ διὰ μέσου τούτων ἢ ἀπαθὲς θνητὸν εἶναι, ἢ ἀθάνατον ἐμπαθές· ὧν τὸ μὲν ἀδύνατον, οὐ γὰρ ἂν ξυνέλθοι ποτὲ οὐδὲ ὁμολογήσαι τῷ θνητῷ τὸ ἀπαθές·

λείπεται δὴ τὴν δαιμόνων φύσιν [*](2 φυτῶ sq. vi. supra § II a φυτὸν δὲ sq. ‖ 18 λείπεται sq. cf. Plut. def. orac. 416 d φύσεις εἰσί τινες . . δεχόμεναι πάθη θνητὰ καὶ μεταβολὰς ἀναγκαίας, οὓς δαίμονας ὀρθῶς ἔχει . . σέβεσθαι Diog. Laert. VII 151) [*](2 in mge sup. fol. 50 b (vet schol. u) R!: ἀθάνατον θνητόν ἀπαθές ἐμπαθές) [*](2 ἄνθρωπος 〈δὲ〉 BKMN α(θ) | αἰσθητόν K | θηρίον 〈δὲ〉 MNK α(θ) ‖ 6 τὴν (in ras.) R! | χειρουργίαν φ („corporis fabri- cam permixtonemque“ σ2) ‖ 7 θρὶγξ R ‖ 9 καὶ σαρκὸς τραχύ- τερον om. B ‖ 11 ἐν χρόαις om. Δ° | χυμῷ K ‖ 12 σώμασιν] ὀσμαῖς Markl. χρώμασι Comb. cum Reiskio ‖ 15. 16 ἀπαθὲς θνητὸν (in ras. ex -σθ-))

Πῶς οὖν καὶ ἐμπαθὲς καὶ ἀθάνατον τὸ δαιμόνιον γένος, ὥρα λέγειν· καὶ πρῶτον γε περὶ τοῦ ἀθανάτου.

Τὸ φθειρόμενον πᾶν ἢ τρέπεται, ἢ διαλύεται, ἢ τήκεται, ἢ κόπτεται, ἢ ῥήγνυται, ἢ μεταβάλλει· ἢ διαλύεται, ὡς πηλὸς ὑπὸ ὕδατος· ἢ ῥήγνυται, ὡς ὑπὸ ἀρότρου γῆ· ἢ τήκεται, ὡς ὑπὸ ἡλίου κηρός· ἢ κόπτεται, ὡς ὑπὸ σιδήρου φυτόν· ἢ μεταβάλλει καὶ τρέπε‖ται, ὡς ὕδωρ εἰς ἀέρα, καὶ ἀὴρ εἰς πῦρ.