History of the Peloponnesian War

Thucydides

Historia Belli Peloponnesiaci. Haase, Friedrich, translator. Paris: Firmin Didot, 1869.

Panactum vero rogabant Boeotos, ut Lacedaemoniis traderent, ut pro hoc, si possent, Pylo recepta ad bellum adversus Athenienses commodius descenderent.

Atque Boeoti et Corinthii cum his mandatis^ quae acceperant a Xenare et Cleobulo, et quotquot ex Lacedaemoniis erant iis amici, ut ad suas respublicas referrent, utrique abierunt.

Argivorum vero viri duo e summo magistratu eos abeuntes in ipsa via observabant, congressique cum eis in colloquium venerunt, si quo pacto Boeoti societatem secum inire possent, quemadmodum Corinthii et Elei et Mautinei; se enim existimare, si res ista sibi successisset, facile jam sibi fore et bellum gerere et pacem iacere et cum Lacedaemoniis, si vellent, et cum quibuscunque aliis opus esset, de publico consensu agentibus.

Haec Boeotorum legatis audita placebant; nam forte

219
accidit, ut ea peterent, quae etiam amici, qui Lacedaemone erant, ipsis mandarant. Quum autem illi duo Argivi suum sermonem ab iis probari animadvertissent, dixerunt, se legatos in Boeotiam missuros, et abierunt.

Boeoti vero domum reversi ad bceotarchas detulerunt et ea, quae Lacedaemone, et ea, quae ex Argivis in congressu audiverant; et boeotarchae ea probabant, et multo promptiores erant, quod ipsis utrinque contigisset, ut et illi ex Lacedaemoniis , quos sibi amicos habebant, eadem peterent, et Argivi ad similia properarent.

Nec multo post Argivorum legati venerunt, ut eos sollicitarent ad transigenda ea, quae promiserant, et boeotarchae probatis postulatis ipsos remiserunt, polliciti, se legationem Argos de societate missuros.

Interea vero boeotarchis et Corinthiis et Megarensibus et legatis ex Thracia missis primum placebat, ut jurejurando interposito fidem sibi mutuo darent, quo-tiescunque res hoc flagitaret, opem ei se laturos, qui ope indigeret, nec se bellum cuiquam illaturos neque compositionem facturos, nisi de communi sententia, et ita nunc jam Boeoti et Megarenses (idem enim faciebant) cum Argivis foedus facere.

Verum antequam jusjurandum juraretur, boeotarchae rem communicarunt cum quatuor Boeotorum consiliis, quae summam rerum Boeoticarum potestatem habent, et suadebant, ut jurejurando interposito foedus cum illis civitatibu$ iniretur, quaecunque mutui auxilii gratia secum foedus adhibito jurejurando facere vellent.

At Boeoti, qui in illis consiliis erant, rem non probarunt, veriti, ne Lacedaemoniis adversarentur, si cum Corinthiis, qui ab illis defecerant, interposito jurejurando foedus facerent; neque enim boeotarchae ipsis dixerant ea, quae Lacedaemone allata erant, et ex ephoris Cleobulum et Xenarem, et alios arhicos suadere, ut prius cum Argivis et Corinthiis societatem inirent, deinde cum Lacedaemoniis eandem facerent, rati, illos qui erant in consilio, quamvis haec non dixissent, tamen nihil aliud decreturos, quam quod ipsi a se prius deliberatum iis suasissent.

Sed quum res contra cecidisset, Corinthii quidem et legati ex Thracia missi infecto negotio abierunt; boeotarchae vero, qui, si haec persuadere potuissent, operam dare statuerant, ut etiam cum Argivis societatem inirent, nec de Argivis quicquam amplius ad consilia retulerunt, nec legatos, quos se missuros promiserant, Argos miserunt, sed incuria quaedam incedebat et rerum omnium procrastinatio.

Atque hac eadem hieme Mecybernam, ubi erat Atheniensium praesidium, Olynthii subito adorti ceperunt.

Posthaec vero (nam inter Lacedaemonios et Athenienses assidua colloquia fiebant de locis, quae alteri alterorum tenebant) existimantes Lacedaemonii, si Athenienses Pana-ctum a Boeotis recepissent, fore, ut ipsi Pylum reciperent, Bieotos per legationem adierunt et orarunt, ut Panactum, et quotquot ex Atheniensibus in vinculis haberent, traderent , ut pro his ipsi Pylum reciperent.