Dialogi

facis, inquit, Sul pici, tuo more, qui nullam occasionem, si qua tibi porrecta fuerit, omittis quin nos edacitatis fatiges. sed facis inhumane, qui nos Gallos homines cogis exemplo angelorum uiuere: quamquam ego studio manducandi etiam angelos manducare credam: nam istud dimidium hordeacium timeo uel solus adtingere.

sed contentus sit hoc Cyrenensis ille, cui uel necessitas uel natura est esurire, uel postremum isti, quibus, credo, marina iactatio inediam cibi fecerat: nos procul a mari absumus, et quod tibi saepe [*]( 1 ad AFV: ut ad Mv p pertendi ibi V: pertendens A, pertendi Fv 2 pellicea v 3 consalutatos V: consalutatos ABFMQ, consolatus v 4 cursum om. V || possemus AB II mollitiae V, mollitia BFM, malitia A, malacia coni. Gisel. 5 detineri V: adtineri AFv 1/ sit V: est AFv 6 coltumque V 8 prae V: om. AFv 9 exosculatos Av 10 eipositis in terra BV: positis in terra AF, impositis in terram v II uerbecum V 11 adponet V 12 hordiacium V, ordeacium AF, hordeaceum v, et sic plerumque alias 14 mentae AFv 15 exatiati AV, satiati F 17 placetne V: placetne tibi AFro 19 accipit ait F, accepit AFv II inquid sulpicii V 20 fuerint V 22 coges V 24 istud AV: istum Fin ras. m. 2 et v 25 ille cyrenensis A 26 postremum V: postromo AFv )

Enimuero, Postumianus [ait], cauebo posthac cuiusquam abstinentiam praedicare., ne Gallos nostros arduum penitus offendat exemplum.

statueram autem etiam cenam Cyrenensis illius uel consequentia — septem enim diebus apud ipsum fuimus — referre conuiuia: sed supersedendum est, ne se Gallus aestimet fatigari.