Chronica

Severus, Sulpicius

Severus, Sulpicius. Sulpicii Severi libri qui supersunt (Corpus Scriptorum Ecclesiasticorum Latinorum, Volume 1). Halm, Karl, editor. Vienna: Gerold, 1866.

post biennium deinde, pari rursum clade affectis Iudaeis, ne forte frequentibus malis compulsi bellum sumerent, [*]( 1 m. caede urbem uastanit coni. Sigonius probabUiter 2 uno b: imo P; minus uerisimUe est imo ex dittographia ortum esse, cf ; de Prato ad h. l. de chronologia 7 fuerant P: fuerunt b 12 qui et theus P: qui Ettbaeus b 15 Callinici delenchm esse uidit de Prato 16 Lucios Scipio nos: ut suscipio P, Scipio b 17 Asiaticiu de Prato: asyana gens P, Africani frater b 19 eius filius b 20 maior P, nt coni. de Prato: minor b II adeptus b II omam P 21 aymone P 27 Bomptibus deditus coni. de Prato )

76
praesidium arci imposuit. inde sacram legem euertere aggressus mittit edictum, ut omnes relictis maiorum traditionibus gentilium ritu uiuerent.

nec defuere qui profano imperio uolentes parerent. tum uero foedum spectaculum: per uniuersas urbes palam. in plateis litabatur, sacra etiam legis et prophetarum uolumina igni cremata.

Ea tempestate Matthathias, Iohannis filius, sacerdos erat. hic cum a regiis cogeretur edicto parere, egregia constantia profana contemnens, Hebraeum publice profanantem in ore omnium iugulauit. tum demum reperto duce facta secessio est.

Matthathias oppido egressus, multis ad eum confluentibus, speciem iusti exercitus effecerat: quis omnibus destinatum erat aduersus profanum imperium se annis tueri, et uel in bello occumbere quam impias cerimonias exercere.

interea Antiochus per Graecas quoque urbes, quae in illius imperio erant, repertos Iudaeos sacricare cogebat mauditisque cruciatibus reluctantes afficiebat.