In Hieremiam Prophetam Libri Sex
Jerome, Saint
Jerome, Saint. S. Euesebii Hieronymi Opera, Section 2, Pars 1: In Hieremiam Prophetam (Corpus Scriptorum Ecclesiasticorum Latinorum, Volume 59). Vienna, Leipzig: Tempsky, Freytag, 1913.
unde, ne hominum certum putaremus esse iudicium, intulit omnium propemodum corda esse peruersa dicente psalmista: ab occultis meis munda me, domine, et ab alienis parce seruo tuo — hau dubium quin cogitationibus — et in Genesi: uidens autem deus, quod multa malitia hominum esset in terra et cuncta cogitatio cordis intenta ess-et ad malum omni tempore, et iterum: sensus enim et cogitatio humani cordis in malum prona sunt ab adulescentia sua. per quae discimus deum solum nosse cogitationes eorum. si autem de saluatore dicitur: uidens autem Iesus cogitationes eorum nullusque potest uidere cogitationes nisi solus deus, ergo Christus deus est, qui scrutatur corda et probat renes et reddet unicuique iuxta opera sua.
[*]( 17,11 )Perdix fouit — siue congregnuit . quae non pcperit — et ut LXX transtulerunt: clamauit perdix, congregauit, quae non peperit —, facitdiuitias suas non cum iudicio; in dimidio dierum suorum relinquet eas — siue in dimidio dierum eius relin- [*]( 1. 1S cf. Ps. 61, 13. Matth. 16, 27. Rom. 2, 6. Apoc. 2, 23 2 ct. Ps. 43, 22 3 *Hier. ,17, 5 4 Hier. 17, 7 7 Ps. 18, *13. 14 9 Gen. 6,5 12 Gen. 8, 21 14. 16 cf. I Cor. 3, 20 etc. J9. 20. 23 *Hier. 17. 11 ) [*]( -,1 roddet P 5 confidet P in s. u. V 6 pntaremus certum r 8 domine om. v 9 hand Y hant (h s. u.) A aut MP 10 malitia] milia V 13 ab adol. sua prona sunt in malum a adolesc. p adolisc. P 14 solum deum v 15 si] sic P si-eorum (lin.16) in mg. V cogitationes eorcm lesus v 16 alt. cogitationes] eorum add. v 18 reddit Mp c.,v 19 fouet V fodiit P 20 et om. P 21 fecit MAp.c..v eum Vulg. 22 snas] et Yulg. cum] in Yvlg. dimidio-in (lin. 23) s. u. L 23 pr. derelinqaet MAp.c. cum Vulg. relmqueDt (pr. n s. u.: alt. n s. u. exp.) Y alt. relinquet Ma.c... ) [*]( .14 )
Aiunt sQriptores naturalis historiae, tam bestiarum et uoiucrum quam arborum herbarumque, quorum principes sunt apud Graecos Aristoteles et Theophrastus, apud nos Plinius Secundus, hanc perdicis esse naturam, ut oua alterius perdicis, id est aliena, furetur et eis incubet foueatque, cumque fetus adoleuerint, auolare ab eo et alienum parentem relinquere.
huiuscemodi diuites sunt, qui aliena diripiunt et absque recogitatione iudicii dei faciunt diuitias non cum iudicio, quas in medio tempore derelinquunt subita morte subtracti, quando dicitur eis: stulte, hac nocte repetent animam tuam a te; quae autem praeparasti, cuius erunt? nihilque insipientius non prouidere nouissima et breuia putare perpetua.