Epistulae

itaque nec deum credit Origenes filium dei, quem non putat adorandum, et lacerat eum conuiciis; cumque sibi in scripturarum memoria blandiatur et putet se eas intellegere, non audit contra se loquentem Moysen: [*]( 1 cf. Hebr. 5, 12-14 5 cf. Orig. de oratione c. 15 init. 6 *Ex. 5, 2 12 *Esai. 45,14 14*Rom.lO,13 15 *Rom. 10,14 21 Act. 7, 59 22 *Phil. 2, 10. cf. Esai. 45, 24 ) [*]( 1 doctrinarum g 2 augmenta V 3 cum] cumque V, om. u 4 origenis u maxime V sui om. V 7 est dominus V 9 o(r exp. V)rigenis TV 10 confitemur u 11 est om. u 14 omnis quicumque u 16 uocabunt u 17 recta] credat u 19 e] est V quem] qm u esse deum u ador. et orandus s est et orandus u est V 20 et om. U orans u 22 hoc ad u 23 flectere (ere in ras. m2) T flectitur Up.c. (i ex a) V cael.-flect. om. T 24 flectitur U , flectet V 26 origenis TVu dei om. u orandum u 27 in om. u memoria V blanditur u 28 putat u ea u moisen Vu )

Uerum quid necesse est in tam inpiis immorari ? ad alium eius transeamus errorem. dicit corpora, quae resurgunt, post multa saecula in nihilum dissoluenda nec futura aliquid nisi, cum de caelorum mansionibus animae ad inferiora dilapsae indiguerint nouis, quae alia rursum fiant prioribus omnino deletis. quis ista audiens non et mente et corpore pertremiscat ? si enim post resurrectionem corpora redigentur in nihilum, fortior erit mors secunda quam prima, quae delere omnino poterit substantiam corporalem.

cur Paulus scribit: mors non dominabitur illius; quod enim mortuus est peccato, mortuus est semel, si corpora delenda sunt penitus ? aut quomodo hoc, quod dicitur \'semel\', firmum erit, cum caro ab animae consortio separata redigenda sit in nihilum ? qua ratione rursus adiunxit: seminatur in corruptione, surgit in corruptione; seminatur in infirmitate, surgit in uirtute; seminatur in ignobilitate, resurgit in gloria; seminatur corpus animale, surgit corpus spiritale?