Tractatus super psalmos

Hilary, Saint, Bishop of Poitiers

Hilary, Saint, Bishop of Poitiers. S. Hilarii Episcopi Pictaviensis Tractatus super psalmos. (Corpus Scriptorum Ecclesiasticorum Latinorum, Volume 22). Zingerle, Anton, editor. Prague, Vienna, Leipzig: Tempsky, Freytag, 1891.

Sed post prsedicationem sanati cordis etiam id ad prseconium diuinae bonitatis adiectum est: numerans multitudinem stellarum et omnibus his nomina uocans. si laus deo ob sedificatam corporaliter Hierusalem defertur, quid hic numerus stellarum et nomina tamquam ad praecipuam diuini operis laudationem prseferuntur? aut numquid laudabilius deo est numerasse et nuncupasse stellas quam creasse, cum creatio et numerum fecerit et nomina inposuerit et uocabulis nomina numerumque discreuerit? sed numerantur hic stellae, quas Abraham contuitus in caelo est, quas Isaac accepit in semine, quas Paulus discernit in gloria. quod autem nominibus [*]( 6 Luc. IV, 18 seq. 12 Ps. CXIV, 7 sq. ) [*]( 2 **sorb** G 9 in enigmatae R 14 mihi Ge tibi Rb cf. Abh. I V, 76 adn. 18 liberata R 25 et nomina R(G?) et omnibus his nomina E 26 praeferantur R proferuntur E cf. p. 848, 9 81 ***cernit G discreuit BE. )

848
suis uocentur, audiamus eum, qui uocaturus est. dicit in euangelio: nolite mirari ista; quia uenit hora, in qua omnes, qui sunt in monumentis, audient uocem eius et prodient. uocantur ergo et prodient. adeo autem enumerantur per deum, ut capilli quoque, qui in singulis nobis innumerabiles esse existimantur, in numero sint eodem domino dicente: nonne et capilli capitis uestri numerati sunt? hoc domino potius dignum, hoc in misericordia eius prseferendum, ut eos, quos contritos corde sanauerit, quorum alligauerit contritiones, nominibus uocet, proprietate numeret, cselesti luce clarificet.

Ob quae mirabilia eius praedicauit: magnus dominus noster et magna uirtus eius et sapientiae eius non est numerus. suscipit enim mansuetos dominus, humiliat autem peccatores usque ad terram. hoc enim mansuetorum proprium est, quia secundum euangelia mansueti possidebunt terram, ut digni apud deum sint nuncupatione, numero, claritate. magnus est dominus, cum disparsiones congregat. magna uirtus eius, cum contrita clarificat. innumerabilis sapientia eius est, cum uniuersa et nominibus discernit et numero. sed qui suscipit mansuetos, humiliat autem peccatores usque ad terram. post meritum sanctitatis impietatis poena subiecta est, cum susceptis mansuetis in claritate stellarum peccatores usque ad terram humiliati infernse legis iudicio destinantur., [*](2 Ioh. V, 28 sq. 7 Luc. XII, 7. 17 Matth. V, 4. ) [*]( 1 dicit in euangelio G dicit enim in euangeliis RE 2 quia G quoniam RE 3 audiant G 4 et prodient G et rPdient R et procedent E u 5 enumerantur Ge & numerantur R numerantur b 8 eis G 12 mirabilia eius praedicauit scripsi cf. Abh. IV, 72 mirabilia eius praedurauit G mirabilia eius atque praeclara ait RE 14 suscipit eni G suscipiens RE t 15 hnmiliat autem GR humilians autem E 17 apu R 18 disparsiones G dispersionea RE cf. Georges Worif. 221 21 humiliat autem G humiliat quoque RE 24 usque RE quoque G. )

849

Ob quse nos, tamquam cunctantes et hsesitantes, propheta cohortatur ad laudem dicens: inchoate domino in confessione, psallite deo nostro in cithara, qui operit caelum nubibus et parat terrse pluuiam, qui producitin montibus fsenum, dat iumentis escam ipsorum et pullis coruorum inuocantibus eum. frequenter admonet propheticus sermo, ut eum uniuersitatis huius esse dominum credamus, quem omnis lex deum locuta est, qui se nuncupari deum Israhel uoluerit: ut nunc in eodem psalmo, cum dixisset: aedificans Hierusalem et congregans dispersiones Israhel, et ad laudem eius cohortatus adiecit: qui operit cselum nubibus, qui parat terrae pluuiam, ut non alius atque alius legis latae et creationis istius deus posset intellegi. ita autem temperata doctrinae istius ratio est, ut ea creationis enumeratse et nomina commemorarentur et genera, quae, cum creatorem deum esse latae legis ostenderent, significationem tamen in se institutionis typicse continerent: ut nunc confiteri deo ob id admonemur, quia operit caelum nubibus, quia parat terrae pluuiam, quia producit in montibus fsenum, dat iumentis escam ipsorum [et herbam seruituti hominum] et pullis coruorum. inuocantibus eum. in his enim omnibus dei et prouidentia significatur et bonitas, ut subtexto nubibus caelo terris pluuias infundat, ut uertices collium fseno uestiat et iumentis pabulum [*]( 1 haesitantes ex aesitantea m. 1 R 8 psallite do no G psallite diio nostro R in oythara R 4 et parat GR qui parat E 5 dat R qui dat E cf. Sabatier II, 283 post ipsorum R add.: & herba seruituti hominu, quae uerha desunt GE 6 et pulli G 7 profeticus G 9 istrahel G israel R in eodem psalmo GR in eodem hoc psalmo E 10 congregans ex congregas m. 1R 18 adque G 14 possit G temperatae R 16 legis ex leges m. 1 R 17 institutionis typicae continerent R institntionis typicae et prophetioae continerent E ut nunc Ra et nunc. 18 d5 R deum E quia E qui R et sic ter 20 dat R quia dat E tUrba et herbam seruituti hominum h. I. in RE leguntur, G nos iiestituit ; si ea respicis, quae infra p. 851, 24 de hoc uersu in pluribw codicibus insertou, qui supr. secundum GE omittendus erat, exponuntur, eum h. I. uncinis includendum esse suspiceris. 22 dei om. R 23 subterto R cf. Forbiger ad Verg. Aen. III, 682 subteoto E nubibus caelo (us oaelo in ras. m. I) R 94 & iumentis R ut iumentis e iumentis b. ) [*]( XXII. HlUr. Plet. pan I. ) [*]( 54 )

850
praebeat et auibus cibos praestet, quia ab eo alimoniam uniuersa, quae creauit, expectent. sed haec omnia diligentius introspecta significationis alterius uirtutem in se habent.

Scimus enim esse nubes, quibus deus, ne super uineam pluant, mandat, sicut per Esaiam dictum est: et nubibus mandabo, ne pluant super eam pluuiam; uinea enim domini Sabaoth domus Israhel est. nouimus nubes, quae prae fulgore eius in conspectu domini transeunt: prae fulgore, inquit, eius in conspectu eius nubes transierunt. nouimus nubes, quas deus in ascensum suum posuit: et posuit nubem ascensum suum. nouimus nubes, ad quas usque dei ueritas est: et usque ad nubes ueritas tua. et has nubes aliquot locis sanctorum doctrinam significari ratio absoluta est, quae uetitae infidelibus pluere eloquia arida impiorum corda non irrigant. quse, cum dominus adsit, esse cessabunt: ut orto sole stellarum lumen hebetatur. ita et doctrinae nubium domino ipso iam per se fulgente praetereunt. per quas etiam ad dominum conscenditur, dum diuina praedicatio iter nobis regni caelestis ostendit: et ideo hse nubes nobis positse sunt in ascensum. ueritas quoque dei usque ad nubes easdem est, quia in se ueram dei cognitionem haec doctrina prophetica continet.