Epistulae
Ennodius, Magnus Felix
Magnus Felix Ennodius. Magni Felicis Ennodii Opera Omnia (Corpus Scriptorum Ecclesiasticorum Latinorum, Volume 6). Hartel, Wilhelm, editor. Vienna: Gerold, 1882.
Vigilius subdiaconus uester experiri uoluit quanta mihi a uobis caritas redderetur et ad occasionem profectus sui coniunctionem nostram conatus adducere, statum inter nos amicitiae, dum augetur honoribus, uult metiri, quatenus ad ipsum fructus redeat, quem ex diligentiae messe condidimus. hunc, si mereor, ad diaconii sacramenta perducite, ut dignitas praefati ad spem mihi proficiat maiora poscendi. sed ne petitionem [*]( 2 subleuate] finit add. B ) [*]( XX. 6 exercitnr B diligentiae bonum Pb 8 alloquiiB LTV, eloqtnis Pb 9 que B 10 culmine B accipisset B 11 debitae] neetrae Sirm. teetarentur B caritatis eese LPT Vb negliens B 19 labore (e in ras.) B 18 foederia B a*d (b erae.) L 14 saluti B 16 gratuleris] flnit add. B ) [*]( XXI. 19 anbdiaconfa B i T 20 coclsionem L1 • ****profectoB L 22 quatinuB T 24 diaeoni Lb perducitis P1, perdnoatifl b ) [*]( VI. ) [*]( 8 )
Quamuis sublimi uiro Laurentio adsistat pro pignorum commendatione probitas sua. et patris prudentia causas subolis exequatur, attamen sollicitudine genitali ad ampliora procedit et uix credit pro filiis sufficere quod meretur. adiutricem in adstipulatione germinis paginam quaerit et trepidante diligentia patrium ardorem nititur cum uniuersitate partiri. cogitate si uiro optimo negari effectus potuit et pia et iusta poscenti. tribuat diuinitas effectum precibus eius et hunc beatitudinis uestrae nominatis conciliare dignetur affectum, ut erigat paruulos inplorata coronae uestrae miseratio, quatenus anxii circa ipsos genitoris uota superentur. domine mi, spero ut promissa dudum benignitas in ea parte testimonium ferat, si conprehensis superius geminatam inpendi gratiam qui per me precatur intellegat.
Oportuerat quidem desideria uestra, quae fratris Agnelli patefecit allegatio, ut tabella reseraret et ad elicienda conloquia formam sermo praeuius exhiberet, quia potuit tibi restitui quod debebis nec ullo me colore defenderem te loquente a paginis abstinendo. in tuo iure fuit linguae nostrae ferias [*]( 1 meam om. sirm. frnstetar T sic] si B 2 teneatis] finit add. B emp. corr. ) [*]( XXII. 4 symacho BT 5 sublimis B larentio T adsigstat T 6 aobolis LTV 7 exsequatur LTV ampliore L procedat B1 9 adatipolationem T tepidante X1 10 patram P et Sirm. 18 me T ut uidetur paraolns B 14 quatenuB BPb, qaatinas LTV 15 mihi BLV 16 comprehensit T1 17 pcatari B intelligat finit B ) [*]( XXIII. 21 pateeoont allegatione b ut eac at T tn. 2 22 exiberet T1 23 debebus P te ex to T M. 2 loquenta B 24 suo T )
Aeger animus sicut silentia non patitur, ita processum narrationis abiurat: contestationi maeroris nec taciturnitas nec conloquia prolixa conueniunt: artatur pagina cui uix inter gemitus uerba tribuuntur. sed quid adsero linguae ferias plus loquendo et coactam necessariis epistulam terminis garrulitate polliceor? deum quaeso, ut anxietati meae de manifesto pro-
speritatis uestrae succurrat indicio. ille admittat lacrimas meas, cui clausa ora fabulantur, cui ad plenam legationem sufficit a conpunctione defluens imber oculorum. ego labefactatam non [*]( 2 dampnum LV 4 suadet] suae et B memoriae B 5 adcessit B inperaiti B 7 ingeniis (iia in ras.) T 8 qm poasitamieusT9iudicantiumb11aom.Bm poasit amicas T 9 iudicantium b 11 a om. B tribiali B 12 obseqtL B feri B 15 to Y 16 inuitare] finit ndd. B ) [*]( XXIIII. 19 eger B 20 meroris LTV 21 arctatur TV 22 tribnntnr L 24 pollioeor] prolixo fort.; sed ef. Epist. VII12 queeo TV allegationem fort. 27 inber B labefactam T1 ) [*]( 8* )
Si uetus diligentia, quae a parentibus meis erga amplitudinem tuam fructus uberes de gratiae messe condebat, circa personam meam pro fidei memoria seruaretur, monstraret frequentia litterarum et insepuitam caritatem testis pectoris sermo recluderet. at nunc oblitum mei te sentio nec aliquam melioris saeculi retinere concordiam, quando nulla quae sollicitudinem tuam resignent scripta diriguntur. sed ego desiderii inpatientiam ad uerba conuerti, qui scio tunc nouellam amicitiam habere dulcitudinem, si annosa seruetur, et illud esse in affectione purius, quod nostri examinauere maiores, sciens quia si Camillum mente retines, Ennodium non omittes. qua de re salutationis munera epistolari cura persoluens precor, ut baiulum praesentium clericum meum, quem ad Gallias et suae utilitatis et meae iussionis causa perduxit, susceptum habere digneris. quo remeante prospera uestra scriptione signate, ut si quid in amore damni fecit obliuio, epistolaris sollicitudo restituat.
Faustum caelo omen adueniens auspicia uestra conroboret et tirocinia canae dignitatis suis muniant diuina consiliis. [*]( 1 in amicorum Pb 2 inmense B 3 si om. T 4 salnate B, salute L 5 consulite] finit add. B ) [*]( XXV. 12 ad B suaeculi B, saeculis V1 14 inpatientia me fort. 15 *abere B , dnlcedinem LTVb 17 quod] qui T sciens — retines om. Ll, add. in mg. m. ant. catnellom BPTVb 19 pręcor ex poęor L baiolum B 20 sna P utilitatis B Tb, utiliias LPTlV insBionns T 22 ut] 4 T s. l. m. 2 dampni LV fecerit T 28 restituat] flnit add. B ) [*]( XXVI. 26 ũι J3, om. T 27 tyrocinia BLPV )
Festinatio perlatoris in artum coegit epistulam et dolentem magna fecit pauca dictare. apud eum tamen ista non grauant, qui inter sermonum angustias interpres est sensuum. super tarditate enim domni Fausti et opinionum uarietate discrucior. uos post deum anxietati meae celeri rescriptione succurrite, quia deterius est incerta macerari spe quam manifestam desperationem indicio amantis agnoscere. ualete, mi domini, et aduertentes quid cupiam uotiua uel necessaria promulgate conloquia.