Institutiones

Cassian, John

John Cassian. Johannis Cassiani Opera, Pars I (Corpus Scriptorum Ecclesiasticorum Latinorum, Volume 17). Petschenig, Michael, editor. Vienna: Gerold, 1888.

De his igitur, qui dicentes renuntiasse se huic mundo rursus incredulitate fracti nudari terrenis opibus timent, in Deuteronomio mystice praecipitur: si quis est homo formidolosus, et corde pauido, non egrediatur ad bellum: uadat, et reuertatur in domum suam, ne pauere faciat corda fratrum suorum, sicut et ipse timore perterritus est. hoc testimonio quid euidentius quaeso? nonne manifeste mauult [*]( 9] cf. IIII Reg. 5, 27. 13] cf. Matth. 27, 5. 17] of. Act. 5, 5 et 10. 22] Dent. 20, 8. ) [*]( 1 rursus HL 3 tempore WL inficerit A inficeret H1 perter» ritua H1 4 sinet A1H1 eas qui H 5 abiecore G1H1 7 contendit G 8 scribturis AG 0 possiderat AG1 10 profetiae AG non meruit, possidere Av quem L 11 heredit. G 12 lepra act«rna AHT helisej GHL 13 maledictionem Hl autem om. A 14 sequutus G1 ob traditionem H 15 labsus Å gradum perdidit, apostolatus A/IT 1C ipaam] suam II camque] sod cam A: om. T 17 more L ananias GT saffira G saffyra HL 18 possiderant AG1HL1 morte om, A 19 mulcantur A* 20 se om. AT 21 in incrcdnlitate L 22 homo om. H 25 et ipae] ipse A et Uvlg. 26 maoifestpm G1 I )

139
eos scriptura professionis huius nec initium sibimet usurpare nec nomen, quam exhortatione exemploque corrupto etiam alios ab euangelica perfectione reuocare et infideli infirmare terrore?

inbetur itaque eis ut discedentes e pugna reuertantur in domum suam, quia non potest quisquam duplici corde bella domini proeliari (uir enim duplex animo inconstans in omnibus uiis suis), et cogitantes secundum illam euangelii parabolam cum, qui cum decem milibus progreditur, contra regem cum uiginti milibus uenientem non posse confligere, adhuc eo longe posito postulent pacem id est ut ue initium quidem renuntiationis arripiant potius quam tepide eam post exsequentes maiori discrimine semet inuoluant. melius est enim non mouere, quam uouere et non reddere.

pulchre autem hic cum decem milibus et ille cum uiginti uenire describitur. amplior enim inpugnantium nos uitiorum numerus est quam uirtutum pro nobis dimicantium. nemo autem potest deo seruire et mamonae, nec ponens quisquam manum suam super aratrum et respiciens retro aptus est regno dei.

Hi ergo occasionem auaritiae pristinae sibimet intromittere quadam scripturae sanctae auctoritate conantur, quam uitiosiore intellectu interpretantes apostoli, immo domini sententiam corrumpere atque ad suum desiderium gestiunt deprauare. non suam uitam uel intellectum scripturarum sensui coaptantes, sed uim scripturis pro desiderio suae libidinis [*]( 6] lac. 1, 8. 8] cf. Luc. 14, 31-32. 12] Eccles. 5, 4 (LXX). 16] Matth. G, 24. 17] Lao. 9, 62. ) [*]( 1 scribtura AG 3 euuangelica L 4 discidentes A discendontes HP descendentesLI descedentes L1 6 inconstans est H2L2vet Uulg. 7enuangelii L SXG decim H1L progreditur ... 9 milibus om. H _ G 10 postulant H postolat L 11 exequentos AG (non S) 12 malore T mmet ipsos HLTc iuuoluuant G1 14 hie cum cum L\' X G k decim HL XX G niginti milibus H 15 inpugnantiuin nos uitiorum GHLT : nos inpugnantium (om. nitiorum) A 16 enim L 17 mamonne A: mammonae rea. quis AHT 18 dei regno L 19 bii H1 hic L o*casione (c eras.) L 20 scribturae AG* 21 uitiosiori H 22 adquo A ad om. H auum ad suum L 23 non suam ... pag. 140,15 ei eis quae rp desunttn A scribturarum G1 24 cooptantes H scribturis G1 scripturae L )

140
inferentes consentire eas suis opinionibus uolunt aiuntque scriptum esse: beatius est magis dare quam accipere. cuius interpretatione prauissima eneruatam domini putant illam esse sententiam qua dicitur: si uis perfectus esse, uade uende omnia quae habes et da pauperibus, et habebis thesaurum in caelo, et ueni sequere me, et hoc arbitrantur colore diuitias suas se abicere non debere, beatiores scilicet semet ipsos pronuntiantes, si pristinis suffulti substantiis aliis quoque de earum superabundantia largiantur, dum erubescunt pro Christo gloriosam cum apostolo suscipere nuditatem nec opere manuum nec monasterii parsimonia uolunt esse contenti. quibus superest ut se aut circumuenire nouerint semet ipsos et nequaquam renuntiasse huic mundo diuitiis pristinis incubantes, aut si professionem monachi re atque opere cupiunt experiri, dispersis abiectisque omnibus nihilque ex eis quae renuntiauerant reseruantes cum apostolo glorientur in fame et siti, in frigore et nuditate.

Quasi uero et ille similiter non potuerit facultatibus pristinis sustentari, qui se non ignobilem etiam in huius mundi ordine fuisse testatur, cum se adserit a natiuitate ciuis Romani dignitate praelatum, si hoc esse ad perfectionem commodius iudicauisset, et illi qui Hierosolymis, cum essent possessores agrorum aut domorum, uendentes omnia nihilque sibi ex his penitus reseruantes adferebant pretia eorum et ponebant ante pedes apostolorum, non potuerint necessitatem corporis sui facultatibus propriis sustinere, si hoc perfectius fuisset ab apostolis iudicatum uel ipsi esse utilius probauissent: [*]( 2] Act. 20, 35. 4] Matth. 19, 21. 10] II Cor. 11,27. 20] cf. Act. 22, 28. 22] 1. c. 4, 34—35. ) [*]( 1 scribtum G1 2 ost oin. IILc 3 esse illam L 5 quaecumque H G caelu L 7 abiecere 01 8 sustontiis H 9 dum GHLT: dumquc p 10 apostolis L 12 ne om. Gc 13 renunciasse so L 16 gloriantur G1H gloriauces L et in siti H 17 in] ct L 18 non distinguit H 19 modi L 20 ordinem A1H1L a om. H 21 cummodius H1 22 iudicauisset AGLc: iudicasset SHTr post hoc uerbum in II cap. 17 incipit ierosolymis A hierosolimis IIL 23 ant] uel Ar 2.1 pretia praediorum eorumH 25 apostolonlm] discipulomm Ac potuerint S2H: potuerunt AGS1LT 26 sustentare ΗΤτ )

141
sed uniuersas simul abicientes substantias maluerunt labore proprio uel conlatione gentium sustentari.