Institutiones

in nocturnis uero conuenticulis usque ad secundum psalmum praebetur tardanti dilatio, ita dumtaxat, ut, antequam finito eodem psalmo fratres in oratione procumbant, semet ipsum congregationi inserere atque admiscere festinet, eidem procul dubio increpationi ac paenitentiae quam praediximus subiciendus, si ultra praestitutam dilationis horam uel modicum retardarit. [*]( 2 similiterque hodie H ccntissimum IIIL quadragensimum H1: quadragesimum GH2 quadragissimum L 3 est initium H 4 secuntur H quinquagensimum Gx: quinquagesimum G2HL2 quinquagessimum Lx 5 seiagensimum Gx: sexagesimum G2RL2 sexagessimum L1 octogensimum G1: octogesimum G2H2L1 octogess. H1 octogiss, L1 6 nouiinus fuisse (fuisse om, r) v: sed illud nouimus, quod GHL omittunt, supplendum est e nosse debemus (p. 40, 23): cf. Ind. uerb. s. u. ellipsis 7 yinnis G2HL quinquagensimus G1L1: quinquagesimus G2H2L2 quinquageasimus H1 8 uniuersis om. L1 9 tractatum H1 et Ly ut Mid. 10 VIII H 12 audeat IP 13 prae H praestulatur G1H1 14 penitentia G\'HLt poenitentia G2L2 16 noxiam L\' 17 sollemuitas GL2v 18 neglig. Gt 19 mbnixius Ge festinaret W poft hoc uerbum in H cap. 9 incipit 10 tardandi H 2-1 adque L1 24 peniteutiaf G1L1 poenitentiae G2L2 25 moram L retardaret Hl )

Sane uigilias, quae singulis ebdomadibus a uespera inlucescente sabbato celebrantur, idcirco seniores hiemali tempore, quo noctes sunt longiores, usque ad quartum gallorum cantum per monasteria moderantur, ut post excubias totius noctis reliquis duabus ferme horis reficientes corpora sua nequaquam per totum diei spatium somni torpore marcescant, requie breuis huius temporis pro totius noctis refectione contenti.

quod nos quoque omni obseruatione custodire conueniet, ut scilicet contenti somno, qui nobis post uigiliarum missam usque ad lucis indulgetur aduentum, id est usque ad matutinos psalmos, totum deinceps diem in opere ac necessariis ducamus officiis, ne somnum, quem nocti subtraximus, resumere per diem uigiliarum lassitudine et inanitate conpulsi non tam requiem corpori subtraxisse quam quietis tempus et refectionem nocturnam commutasse uideamur. nullatenus enim poterit fragilis caro ita totius noctis quiete fraudari, ut per consequentem diem sine dormitatione mentis animique torpore inconcussam possit seruare uigilantiam, quae inpedietur ex hoc potius quam iuuabitur, nisi post uigiliarum missam somni quantulumcumque gustauerit.

et idcirco saltim unius horae sopor, quemadmodum diximus, ante lucis aduentum si fuerit inpertitus, lucrabimur omnes uigiliarum horas, quas tota nocte in oratione consumpsimus, inpertientes naturae quod suum est nec habentes necessitatem resumendi per diem quod nocti subtraximus. totum enim carni huic procul dubio reddet, quisquis ei non rationabiliter partem subtrahere, sed totum temptauerit denegare et ut uerius dixerim non superflua, sed necessaria uoluerit amputare.