Conlationes Patrum (Collationibus)

praedictae directionis ingreditur, in quo ab amico umquam suo poterit dissidere, qui primam litium causam, quae ei paruulis rebus uilissimisque materiis generari solet, nihil suum uindicans radicitus amputarit, illud quod in Actibus apostolorum legimus de unitate credentium omni uirtute custodiens: multitudinis autem credentium erat cor et anima una, nec quisquam eorum quae possidebant aliquid suum esse dicebat, sederant illis omnia conmunia? deinde quemadmodum ab eodem seminarium dissensionis [*](25 Act. 4, 82 ) [*]( 1 malit] magis nelit T 3 nt om. II 4 aec iniustis om. 0 5 aduersus IITOv contentam 2 7 pernit. ΠΥ 10 peremtorum 2 peremptorum 71 de] ei T 11 cott. T quotidie 0 12 permittit TITc 14 post motus in T est: VII quicumqae] qui eum (sic) II pro irae in II est rasura: fuisse uidetur et 15 is 2 16 stimulus T 18 patefacta II 20 dilectionis T 21 Jitium] limum TP qua ex 2 23 amputaberit Ol 26 aliquit W (2) 27 dicebant 0 28 eo TTTOv dissentionis 2 )

quo autem modo ullum contentionis fomitem suscitabit, qui de intellegentia ac sensu suo non tam proprio iudicio quam fratris credere decreuit examini, pro eius scilicet arbitrio uel probans sua inuenta uel inprobans et euangelicum illud . pii cordis humilitate consummans: uerumtamen non sicut ego uolo sed sicut tu? aut qua ratione aliquid quo frater maestificetur admittet, qui bono pacis nihil iudicat esse pretiosius, dominicae illius sententiae memoriam non amittens: in hoc cognoscent omnes quod mei estis discipuli, si dilectionem habueritis inuicem, per quam uelut speciali signaculo gregem ouium suarum in hoc mundo uoluit Christus agnosci atque hoc a ceteris ut ita dixerim charactere discerni?