Epistulae

Ausonius, Decimus Magnus

Ausonius, Decimus Magnus. Ausonius, Volume 2. Evelyn-White, Hugh G. (Hugh Gerard), editor. London, Cambridge, MA: William Heinemann, Ltd.; Harvard University Press, 1921.

  1. oblitus alto neglegis fastidio?
  2. plectendus exemplo tuo,
  3. ni stabilis aevo pectoris nostri fides
  4. quamquam recusantes amet.
  5. Vale. valere si voles me, pervola
  6. cum scrinio et musis tuis.

    oblata per antiquarios mora scio promissi mei gratiam expectatione consumptam, Probe, vir optime; in secundis tamen habeo non fefellisse, apologos Titiani et Nepotis chronica quasi alios apologos (nam et ipsa instar sunt fabularum) ad nobilitatem tuam misi. gaudens atque etiam glorians fore aliquid, quod ad institutionem tuorum sedulitatis meae studio conteratur.

    Libello tamen apologorum antetuli paucos epodos. studio in te observantiae meae impudentissimo.

    v.2.p.34
    paucos quidem, ut ego loquax iudico; verum tu, cum legens, etiam nimium multos putabis, adiuro benevolentiam tuam, verecundiae meae testem, eos mihi subita persuasione duxisse, nam quis hos diu cogitaret? quod sane ipsi per se probabunt, fors fuat, ut si milli vita suppetet, aliquid rerum tuarum quamvis incultus expoliam: quod tu etsi lectum non probes, scriptum boni consules, eumque ego imitatus sim vesaniam Choerili, tu ignoscas magnanimitate Alexandri.

    Hi igitur, ut Plautus ait, interim erunt antelogium fabularum, garruli et deceptores. qui compositi ad honorificentiae obsequium, ad aurium convicium concurrerunt, vale et me dilige.

  1. Perge, o libelle, Sirmium
  2. et dic ero meo ac tuo
  3. have atque salve plurimum.
  4. quis iste sit nobis erus,
  5. nescis, libelle? an, cum scias.
  6. libenter audis, quod iuvat?
  7. possem absolute dicere,
  8. sed dulcius circumloquar
  9. diuque fando perfruar.
  10. hunc dico, qui lingua potens
  11. minorem Atridam praeterit
  12. orando pauca et musica:
  13. qui grandines Ulixei
  14. et mel fluentem Nestora
  15. concinnat ore Tulli;
  16. qui solus exceptis tribus
    17. v.2.p.36
  17. eris erorum primus est
  18. praetorioque maximus.
  19. dico hune senati praesulem,
  20. praefectum eundem et consulem
  21. (nam consul aeternum cluet
  22. collega Augusti consulis),
  23. columen eurulis Romulae
  24. primum in secundis fascibus;
  25. nam primus e cunctis erit
  26. consul, secundus principi.
  27. Generi hic superstes aureo
  28. satorque prolis aureae
  29. convincit Ascraeum senem,
  30. non esse saeelum ferreum,
  31. qui vincit aevi iniuriam
  32. stirpis novator Aoniae
  33. paribusque comit infulis
  34. Aniciorum stemmata.
  35. Probum loquor: scis optime,
  36. quem nemo fando dixerit,
  37. qui non prius laudaverit.