Res Gestae

Ammianus Marcellinus

Ammianus Marcellinus. Ammianus Marcellinus, with an English translation, Vols. I-III. Rolfe, John C., editor. Cambridge, MA; London: Harvard University Press; W. Heinemann, 1935-1940 (printing).

Post emensos insuperabilis expeditionis eventus, languentibus partium animis, quas periculorum varietas fregerat et laborum, nondum tubarum cessante clangore, vel milite locato per statiores hibernas, fortunae saevientis procellae alias rebus infudere[*](infudere, HA; infundere, V.) communibus, per multa illa et dira facinora Caesaris Galli, qui ex squalore imo miseriarum, in aetatis adultae primitiis, ad culmen insperato saltu[*](saltu, Kellerbauer, Kiessling; cultu, V.) provectus, ultra terminos

v1.p.4
potestatis delatae procurrens, asperitate nimia cuncta foedabat. Propinquitate enim regiae stirpis, gentilitateque etiam tum Constantii[*](Constantii, Lind; Constantiani, Val; Constantini. V.) nominis, efferebatur in fastus, si plus valuisset, ausurus hostilia in auctorem suae felicitatis (ut videbatur).

Cuius acerbitati uxor grave accesserat , germanitate Augusti turgida supra modum, quam Hanniballiano regi fratris filio antehac iunxerat pater, Megaera quaedam mortalis, inflammatrix saevientis assidua, humani cruoris nihil mitius quam maritus. Qui paulatim eruditiores facti processu temporis ad nocendum, per clandestinos versutosque rumigerulos, compertis leviter addere quaedam male suetos, falsa et placentia sibi discentes, affectati regni vel artium nefandarum calumnias insontibus affigebant.

Eminuit autem inter humilia, supergressa iam impotentia[*](iam impotentia, Wagn.; impotentia, Momm.; iam potentia, V.) mediocrium delictorum, nefanda Clematii cuiusdam Alexandrini nobilis mors repentina; cuius socrus cum misceri sibi generum, flagrans eius amore,[*](flagrans, eius amorem, sugg. by Clark.) non

v1.p.6
impetraret, ut ferebatur, per palatii pseudothyrum introducta, oblato pretioso reginae monili, id assecuta est, ut ad Honoratum, tum comitem Orienvis, formula missa letali, homo[*](homo, Lind.; omnino, EW2; omo (from odio V.) scelere nullo contactus, idem Clematius, nec hiscere nec loqui permissus, occideretur.

Post hoc impie perpetratum, quod in aliis quoque iam timebatur, tamquam licentia indulta, per suspicionum nebulas aestimati quid am noxii damnabantur. Quorum pars necati alii puniti bonorum multatione, actique laribus suis extorres, nullo sibi relicto praeter querellas et lacrimas, collaticia victitabant; et civili iustoque imperio ad voluntatem converso cruentam, claudebantur domus et clarae.