Pseudo-Augustini Quaestiones Veteris et Novi Testamenti CXXVII

Sed forte dicant: \'scientes fragile esse genus humanum idcirco in fine uitae uolumus fidem accipere, ne iam peccemus\'. sed fides sic accipi debet, ut sciatur quod accipitur. tunc enim beneficium eius habebit, si cognoscat et profiteatur eam - corde enim creditur ad iustitiam, ore autem confessio fit ad salutem — ac per hoc, qui iam nescit ubi sit, quo modo potest dici accipere? ille enim accepit, qui profitetur se accepisse sciens quia accepit, si enim credunt quia datur credentibus remissio pec-. catorum, scire debent quia hic credit qui corde suo teste [*]( 7 Gal. 6, 7 11 Marc. 8, 38. cf. Lue. 9, 26 19 Rom. 10, 10 ) [*]( 3 ee iam] iam te P 4 inminente] inminent (alt. n s. l.) et C immine.t et N imminent et FB inminente et GA non potest iam P 5 peccare- N 6 nollit GA 7 legis (corr.) N dominus GA 8 dare mandata] data mandare X 11 recidanda M dicentis —uerba om. X enim om. (add. s. I.) M me] ne (corr.) N erubuerit P 12 in om. P 13 confundit M cum uenerit] conuenerit M 14 regnum P patri M sui om. FB 15 dicunt C fragili C 18 habebet M sic N prophiteatur M 19 ore] cre M 21 dici potest GA 22 accipit NX quiaj quid GA accipit CNX 24 cordi G, (corr. m2) A )

Igitur hic potest uideri timere fieri Christianus accepta fide, qui id agere cernitur, ne facile peccet. nam qui peccare festinat, idcirco non uult accipere fidem, ne cogatur bene uiuere, quod uidetur nolle, sed in morte uult consequi inpunitatem sperans et remissionem praeteritorum malorum, ut et de praeteritis securus sit et de futuro, quia iam utique non poterit peccare moriturus.

Sed hoc non bono fit consilio neque munda conscientia, ut tunc uelit accipere fidem, quando iam non possit, non nolit peccare. his conuenit dictum illud: faciamus mala, ut ueniant bona, hoc est \'modo peccemus et in nouissimo credamus et remittetur nobis\'. ideoque subiecit: quorum damnatio, inquit, iusta est. non est enim dignum ut his detur remissio peccatorum, qui iam scientes deum. qui nolit peccari et odio habeat peccatores, peccare gestiunt nolentes aduertere donum dei his proficere, qui ignorantes deum sic peccant, ut nesciant iudicaturum deum. qui autem audiuit et tractauit apud se et uotum habet peccandi, non ut uincatur cogente aliqua causa, sed uelit peccare, durum est ignosci ei.

Nam duae causae sunt, quae habent peccatorum remissa: una doni, alia paenitentiae, ut qui post donum peccauerit per paenitentiam reformet. quia enim in accepta gratia non permansit, ut in libertate duraret, sed iterum [*](1 cf. Act. 15, 8 18 Rom. 8, 8 15 Rom. 3, 8 19 cf. Ioh. 4, 10 ) [*](1 qui] om. FB sicut GA 2 uidit GA 4 timere] tuncri C 5 qui id] quid MCNG, (corr. m.2) A 6 festinet N 7 conaequi qui MCNX (Am2 quia) 8 sperant M praeteritorum] peccatorum GA 11 fit bono GA 12 ue lit C non alt.) nec <7.4 15 credemus P remittatur C quora (corr.) C quoram N 17 nollit (pr. 1 eras.) N 18 peccare C odio] hodie M 19 auertere N 20 qui] quod P 22 uellit C 25 se ante reformet add. Pt sed cf. corrigo, emendo (Stwdy of Ambst. p. 96. 104) refonnetur A accepto P )

Ac per hoc gentilis, si coeperit infirmari et ipsa uitae desperatione tractet apud se de fide et spe promissa, integram habet causam, ut huic credenti remittantur peccata nec teneatur in inferis, signum ferens secum euictae mortis ac spoliatae, licet non habeat dignitatem uel remunerationem, quia debet aliquid interesse inter eum, qui prouocatus amore domini sui contra hostes eius dimicare non timuit armans se continentia et obseruatione omnium uitiorum, ut possit resistere malo, semper sollicitus quo modo imperium domini sui defendat, et inter eum, qui cum inimicis domini sui conueniens et eis adsistens in finem uitae ad dominum suum regressus est, non ut regnum domini sui uindicaret, sed sibi soli prode esset, missicius ante quam miles.

Ille enim, qui uiuere mauult Christianus, ut post mortem remuneretur, scit quia non sunt condignae passiones huius temporis ad futuram gloriam, quae reuelabitur in nobis, ac per hoc suscepta arma fidei non dubitat congredi contra principes et potestates, ut in saeculo uictor exsistens post saeculum coronetur. dignum est enim ut qui inter perfidos et rebelles domini sui regnum ad praesens testatur huius rei in futuro consequatur mercedem, ut uidentes inimici dei testem Christi propter confessionis suae ueritatem [*]( 12 cf. Eph. 6, 13 19 Rom. 8, 18 21 cf. Eph. 6, 11. 12 ) [*](1 inpetret OA oblitterare P 8 aliquid N 6 tractat CF 7 hic P nec] ne N teneantur P (alt. n exp.), X 9 remaneratione NF 11 timnni M 13 malo semper sollicitus] malorem persollicitos M malo] malum N 14 diffendat CNFB ini..micie C 15 a.csenciens P regree M 17 pdesset (corr.) P prodeseet C (alt. s s. I.), N prodesse X missjcius scripti messicias PONX mensicias M milles (corr.) M 18 aere C mauult] uult CNX a unit F 24 inter] ter M perfidos] perfectos C rebellee] reaellas C 25 mercidem N uidentis C )

Potest enim uideri minime idoneus mori Christianus, qui uotum non habuit uiuere Christianus. forte enim iam moriturus idcirco uoluit dici Christianus, ut quia iam tempus peccandi non erat. (ne forte*, inquit, \'uerum sit quod creditur, uolo fieri Christianus nihil amittens, si falsum est quod creditur\'. ut quia iam in morte non uoluntas peccandi, sed peccatum fieri desinit, temptat si prodesse poterit fides post mortem, cum hoc utique fuerat utile, ut hic uitia et peccata emendarentur, ubi fuerant admissa.