Expositio Psalmi CXVIII

Ambrose, Saint, Bishop of Milan

Ambrose. Sanctii Ambrosii Opera, Pars Quinta (Corpus scriptorum ecclesiasticorum Latinorum, Volume 62). Petschenig, Michael, editor. Vienna; Leipzig: F. Tempsky; G. Freytag, 1913.

Sequitur uersus quartus: bonus es, domine, e t in bonitate tua d o ce m e iustif icationes tuas. etiam usus disciplinae saecularis accepit, ut unusquisque iudicem [*]( l*Ps. 141, 7 4 cf. I Cor. 5, 5 ll*Prou. 18, 17 16 cf. II Cor. 2, 7 19 cf. Prou. 27, 21 20*Ps. 118, 67 25*Ps. 118, 68 ) [*](def.A) [*]( 3 humiliatum] add. sev 5 pr. est om. N interitu P 6 possit GMmlOPRmla 8 uirtutis] nirtns a uirtutem tamen saepe generat av 10 est Pml,.add. et OR retorqueas Rm2 et om. 0 11 incipis N incipias Rm2 ipsum Mm2NPRm2T 14 qullius] add. non Ta uide Rml 18 correctionis esse Mav eorreptionis esse N esse correptionis P 20 qui dicit a inquit] add. ego Nv 25 uersus om. MNP quartus] IIII GOPR, om. MN 26 iustitias av 27 iustus disciplinam saecularem accipit NT )

198
suum laudet. unde apostolus sequens diuinarum ordinem scripturarum, cum diceret causam, ita coepit: d e omnibus quibus accusor, rex Agrippa, a Iudaeis, aestimo me felicem apud te incipiens rationem reddere, et infra: credis, rex Agrippa, prophetis?

scio quia credis. ergo si laudantur homines, m quibus plerumque aliena laudantur, quanto magis unusquisque dei sibi conciliare gratiam debet, ut dicat: bonus es, domine! nam si hoc dicat homini, ut esse admoneatur quod forsitan non sit, et bonitatis etiam ipse praedicatione mitescit terroremque inmitis deponit affectus; quanto magis deo laus sua est deferenda, qui nisi bonus esset, super terram stare quis posset ?