Expositio Psalmi CXVIII

Ambrose, Saint, Bishop of Milan

Ambrose. Sanctii Ambrosii Opera, Pars Quinta (Corpus scriptorum ecclesiasticorum Latinorum, Volume 62). Petschenig, Michael, editor. Vienna; Leipzig: F. Tempsky; G. Freytag, 1913.

summus [*](3 Ps. 123, 5 8 cf. IV Reg. 2, 8 12*EsaL 43, 2 19 cf. II Cor. 7,5 25 cf. Phil. 4, 7 ) [*](2 quae—possunt om. AGNPTa 4 moysis M (v) 5 et ut av tibi om. T 6 diliges 0 dominum 0 tntum] suum ANm2 totum GJIml tuum Nm10R ita M 7 hii MOB dimersi MRm1 8 exercitum 0 iordanen sic NPR 9 transmiserunt Pv transierant 0Tm2a mercis AMR 10 hii R nostrarum fluenta P 12suum Rml 13 inhabundabunt Pm1 suis iustis v 15 non] ne 0 16 dilectione scripsi directione eodd. av 17 non 0 si noa cet. alt. pax om.NTa 18 tuo]add. dilectio a 20 sepe silentio credendum O 21 quia] qui iam M uictoria est av 22 crediderunt M 25 consternat] cf. timor deicit Explan. ps. 61,19 abundetl add. tibi AOv superet GMN speret O exsuperat av) [*](31* )

484

enim sapientiae finis est, ut simus mente tranquilla, non commenticiis poetarum fabulis lubricus turbetur affectus. summus finis iustitiae est, ut iniquitas mentem iusti mouere non possit, uirtutis totius hic finis et corporeae ipsius fortitudinis, ut confecto bello pacem reformet. paci ergo et ipsa plerumque militat fortitudo bellandi; nemo ergo pacificum turbet affectum.

Multa generantur ad perturbationem hominis: et uxor plerumque decepta serpentis insidiis animum uiri exagitare conatur et pater fidem filii frequenter inridet et uir suae coniugis mentem temptat obprobriis. sed in his omnibus superat iustus et dicit: quis nos separabit a caritate Christi?