Expositio Psalmi CXVIII

audi iustum humiliantem se: e g o, inquit, summinimus u postolorum. me uas electionis diuinae, ille gentium doctor minimum esse se dicit, indignum eius officii nomine quod suis operibus praeferebat nihilque sibi adrogat, sed totum gratiae dei deputat. hoc utique decet iustum.

Hac humilitate Abraham pater fidei nuncupatus est. qui. cum diuino participaretur alloquio, terram se esse dicebat et limum. ipse quoque dominus ait: egoautem sum uermis et non homo, obprobrium hominum et abiectio plebis, cum de sui corporis passione loqueretur, qui non quae sua sunt quaesiuit. sed quae aliorum.

cuius nos imitatores uult fieri apostolus atque que hortatur dicens: hoc enim sentite in uobis quod et in Christo Iesu, qui cum in forma deiesset non rapinam arbitratus est esse se aequalem deo. sed semet ipsum exinaniuit formam seruiaccipiens. nec nos igitur nobilitatem generis nec diuitias requiramus, si uolumus Christum sequi. exinaniuit se, cum esset in dei forma. cum diues esset, pauper factus est. noli et tu contemnere plebeium, quia nobilis es, noli despicere seruum. quia potens es, noli pauperem fastidire, quia diues es. numquid nobilior, numquid potentior, numquid ditior Christo es?