Expositio Psalmi CXVIII

surgamus in uineas. aduertis quemadmodum sponsa uerbum inuitet dei, ut ueniat in terras et tollat peccata mundi? ager hic erat ante desertus, sentibus nostrorum squalidus delictorum, horridus spinis. castellum erat, in quo relegatus Adam perpetuo suae posteritatis heredes stringebat exilio.

illo ergo ducit Christiun ecclesia, ut Adam liberet. deinde exulibus absolutis coepit mundi istius ager idoneos habere cultores et, qui erat ante ieiunus, factus est uitis aeternae plantatione fecundus. nec sic tamen spirit i libus laeta palmitibus euagatur, sed ad has uineas uocat Christum, ubi psallentes sint et orantes, ubi noctibus ac diebus fructus innoxius perseueret.

I b i, inquit, dabo ubera mea tibi. dederunt mandragorae odorem. plerique discernunt quendam inter mandragoras sexum, ut et mares et feminas putent esse, sed feminas grauis odoris. significat ergo gentes, quae ante faetebant, cum essent infirmiores euirata quadam inbecillitate perfidiae, boni odoris fructus ferre coepisse, postquam in aduentum domini crediderunt.