Explanatio Psalmorum XII
Ambrose, Saint, Bishop of Milan
Ambrose. Sanctii Ambrosii Opera, Pars Sexta (Corpus scriptorum ecclesiasticorum Latinorum, Volume 64). Petschenig, Michael, editor. Vienna; Leipzig: F. Tempsky; G. Freytag, 1919
Quis autem est, qui cum uoce laudis et confessionis domini sacrificauit nisi princeps omnium sacerdotum et uota pro omnibus [*](3 *Hiob 3, 8 5 cf. Eph. 4, 8 10 *Ion. 2, 3 15 cf. Matth. 27, 52 cf. Ion. 2, 4 16 Ion. 2, 6—7 22 cf. Matth. 27, 60 24 Luc. 23, 53 27 cf. Ps. 41, 5 ) [*]( 1 est et missus fia 2 caeti et 3 caeto C 2 eis Fml 4 cetum om. a 5 legis a 9 domini BCmip 10 misteria AF et] cum av 11 deum om. Aav 13 coeti B 14 in om. DF 15 etiam plerique p 16 abisso A abyssu B iona a abissus AF 19 serrae a 20 Ionae om. Dml et] add. non Bm2C 24 hostium ADF Inquit om. BC 26 fuerat a 27 domino Bfla 28 sacerdotum] add. qui av ) [*]( 21* )
mundum lucri faceret et sanguine suo omnia pacificaret siue Lerrena siue caelestia. aduentu igitur suo redemit uniuersos homines et prouocauit ad dei cultum operibus suis; cum mortuos resuscitaret, sanaret infirmos, timorem dei humanis infudit affectibus. ipse est qui sacrificauit domino sacrificium salutare pro nobis et dignas conuersionis nostrae hostias deo obtulit; ipse est qui dormiuit et euigilauit.
Cauendum est ergo, ne obdormiat peccatoribus; obdormire enim uidetur his quibus non resurrexerit et quos in fixiem reppulit. quis autem est qui repellitur nisi qui peregrinatur a domino, quia non peregrinatur a corpore? quomodo enim possunt deo placere qui in carne sunt? et ideo non in carne simus, sed spiritu adhaereamus domino Iesu, qui se in octogesimo et octauo psalmo repulsum dicit pro nobis: tu uero reppulisti pro nihilo, distulisti christum tuum;
euertisti testamentum serui t u 1. itaque repulsus pro nobis factus est in obprobrium uicinis suis; ille enim suscepit obprobrium crucis, ut nos gloriam suae resurrectionis indueret. repulsus uidetur quasi mortuus et perfusus confusione quasi crucifixus, sed benedictus est in aeternum qui maledictionem sustulit, benedictionis gratiam comparauit.
Sequitur: quare faciem tuam auertis? auertere a nobis deum faciem suam putamus, quando sumus in aliquibus afflictionibus constituti, ut tenebrae nostro offundantur affectui, quibus impediti fulgorem ueritatis oculis nostris haurire nequeamus. etenim si in nostrum deus attendat ingenium et nostram mentem [*]( 2 cf. Ion. 1,15 8 cf. Eccli. 32 (35), 2 13 cf. II Cor. 5, 6 .8 17 *Ps. 88,39-40 20 *Ps. 88, 42 22 cf. Ps. 88,46 23 cf. Ps. 88, 53 25 Ps. 43. 25 ) [*]( 1 affectus a 2 ergo] enim fiav 7 infundit B infundens fJav 11 ergo est F indormire fJ 12 iis av resurrexit v reaulit C repellit fJav 15 alt. in] ut BC ut in (i carnis BC sed ut spiritus BC adhaeremus DF 16 et octauo om. Cml 17 repulisti Eav nihilo] add. dominum BC domine (tv 19 pro] in BCpv 21 gloria F 23 sustuJit) add. et a 26 dominum F 29 intendat fJ )