Explanatio Psalmorum XII

plus enim adquisiuimus qui plus peccauimus, quia beatiores facit tua gratia quam nostra innocentia . habemut hunc pensum et in libro Michaeae prophetae: noli gaudere super me inimica mea, quia cecidi, sed resurgam. non est grauis infirmitatis ruina, si non sit etiam uoluntatis studium ab ea non surgendi. habe uoluntatem surgendi: praesens est qui faciat ut resurgas. [*]( 1 Ps. 49,17 5 *Ex. 23, 1 6 cf. Matth. 12, 36 11 *Ps. 37, 16—17 23 ♦xMich. 7, 8 ) [*]( 2 ennarras AC 3 usurpas {la arguis Cml 4 fecisti fiav 7 in iudidum fJ 9 aduersarius Bml 11 aperui C 12 me. om. B (tute b) Ofł quando DFa 16 isti F qui* B qui F 17 loquar fJ 19 qui (l 20 exsultare Ev 22 quia] qui Bml gratia tua F 23 librum ABCml micheae(-e) codd. (a) 24 sed] si (i in ras.) F 25 infirmitas B si] sed D desit p 26 ab ea non surgendi om. BC eo fJ non om. {l pr. resurbendi v habe - surgendi om. Afia )

Dixit ergo Dauid in corde suo, petens ut exaudiretur a domino et ut non exultarent in eum eius inimici, petens etiam ut in conuersionis suae proposito permaneret, ne, dum propositi sui gressus quasi quidam pedes suae animae commouentur, in eum aduersarii superba et magniloquentiae plena loquerentur, ut faciunt qui insultare desiderant.

tamen, etsi moueatur ut homo, paratum ad flagella se dicit, ut uel supplicio soluat errorem. etsi cessent flagella domini, se tamen dolore proprio memorat flagellari, ut non inueniat culpa quod damnet, quam bona confessio praeuenerit. hoc est ergo quod ait: e t dum commouentur pedes mei, in me magna locuti sunt, eo quod tam prompti sunt ad insultationis ludibria, ut in commotione pedum meorum paratam habuerint magniloquentiam. uel certe sic: dum commouentur pedes mei, putantes quod caderem, superba iam et magniloqua sunt locuti.