Explanatio Psalmorum XII

quid enim prodest, cum ipsae diuitiae et omnis gloria saecularis tamquam faenum cito arescat et tamquam holera herbarum in ipsa specie sui floris intercidant? omnis caro faenum et omnis gloria hominis ut flos faeni. noli ergo magnopere affectare quod perpetuum esse non possit, noli esse aemulus et oblicus, noli esse contentiosus et decertator in zelo. unde et Aquilas dixit: noli concertare in malignantibus, Symmachus: noli contendere.

Loli etiam esse imitator iniquitatis et fraudis, sed esto apostolicae doctrinae, propheticae gratiae sanctorumque uirtutis imitator, ut fructum feras et messem bonitatis recondas, sicut Ioseph, qui multitudine frumenti famem diuturnae sterilitatis exclusit, ut Habacuc, qui prandium messoribus deferendo eleuatus [*]( 3 *Esai. 11,13 6 *I Cor. 14, 12. 16 cf. Ps. 36, 2 18 *Esai. 40, 6 21 Aquilas et Symmachus Ps. 36,1 26 cf. Gen. 41 27 cf. Dan. 14, 32 sqq. ) [*]( 3 effrem (ter) a 5 ludas v 6 habes Am2ţJav 8 habundetis a 9 obliquo Cm2{iav 11 lascissas Bml lascessas Bm2Cml 1 13 adulatione B (teste b) OfJ 14 simjli arte] similiter fJ uel] et fia 15 adolescentulas ACfiav 16 foenum Ba fenum cet. v 17 olera Cftaj 18 fęnum C foenum Ba fenum cet. v, item lin. 19 20 obliquus fiav 21 aquila AOm2fJ(av) 22 simachus A simmachus BC symmacus DF 25 iminitator C 26 famen B 27 abacuc A ambacum Bml a*bacuc Bm20 abacuch [ia defferendo B )

Recte ergo dicit propheta: spera a i n domino et fac bonitatem et inhabita terram et pasceris in diuitiis eius. quae est terra quam suadet inhabitandam nisi anima tua, quam bene debes excolere, frequenter spiritalibus inarare uomeribus, ne longo inhorrescat situ? bonus enim agricola cotidiana operatione et peruigili sollicitudine exercet agrum suum et

propria rura custodit, ne deuastet ea aper de silua et fructus maturos raptor eripiat. ara ergo terram tuam, ut, cum uenerit qui seminat uerbum, animam-tuam inueniat praeparatam, ne supra inculta cordis tui decidat semen et ueniant aues caeli et diripiant quod fuerit seminatum. quae sit ergo terra, audi dicentem: ecce exiit qui seminat seminare agrum suum. et dum seminat, aliud cecidit secus uiam, aliud supra petram, aliud supra terram bonam. quod autem supraterram bonam, hi sunt qui in corde bono

audientes uerbum retinent et fructum afferunt per patientiam. mundum sit ergo cor tuum, munda sit anima tua, ut fructum bonitatis possis afferre, hoc est gratiae spiritalis. bonitas enim fructus est spiritus sancti, sicut scriptum est: fructijs autem spiritus est caritas, gaudium, pax, patientia, benignitas, bonitas, fides, modestia, continentia. hi sunt fructus, quorum diuitiis pascimur et ubertate satiamur. in hac terra uitem illam fructiferam iustus Noe plantauit et de fructu eius bibit

atque intimo corde solutus est, quando eum laudabili pietatis amictu induit uirtutum suarum geminata posteritas. alio quoque loco nobis istas propheta sanctus diuitias demonstrauit, quibus erat diues in Christo et omnibus, quae ad uitam aeternam conducerent, abundauit. et re uera quis ditior quam qui diues in domino est, ut [*](3 Ps. 36, 3 9 cf. Ps. 79, 11 12 cf. Matth. 13, 4 13 *Luc. 8, 5-8 16 *Luc. 8, 15 22 Gal. 5, 22-23 26 cf. Gen. 9, 20-23 ) [*]( 1 aerei A seuus Cml 4 inhabitato v 7 inorrescat A 9 eam BCDEFml 10 conuenerit D (twn F) 12 deripiant Bml 17 hii fJ ii av 24 hii DF 27 eum] cum fJ 28 induitur fJ 31 habundauit a abundabat fiav )