Epigrammata

Martial

Martial. M. Valerii Martialis Epigrammata. Heraeus, Wilhelm, editor; Borovskij, Jacobus, editor. Stuttgart: Teubner, 1925. Reprinted with corrections in 1976.

  1. Absentemque patri rettulit urna rogum.
  2. Sed ne sola tamen puerum pictura loquatur,
  3. Haec erit in chartis maior imago meis.
  1. Quod optimum sit disputat convivium
  2. Facunda Prisci pagina,
  3. Et multa dulci, multa sublimi refert,
  4. Sed cuncta docto pectore.
  5. Quod optimum sit quaeritis convivium?
  6. In quo choraules non erit.
  1. Funera post septem nupsit tibi Galla virorum,
  2. Picentine: sequi vult, puto, Galla viros.
  1. Oderat ante ducum famulos turbamque priorem
  2. Et Palatinum Roma supercilium:
  3. At nunc tantus amor cunctis, Auguste, tuorum est,
  4. Ut sit cuique suae cura secunda domus.
  5. Tam placidae mentes, tanta est reverentia nostri,
  6. Tam pacata quies, tantus in ore pudor.
  7. Nemo suos—haec est aulae natura potentis—,
  8. Sed domini mores Caesarianus habet.
  1. Duxerat esuriens locupletem pauper anumque:
  2. Uxorem pascit Gellius et futuit.
  1. Lector et auditor nostros probat, Aule, libellos,
  2. Sed quidam exactos esse poeta negat.
  3. Non nimium curo: nam cenae fercula nostrae
  4. Malim convivis quam placuisse cocis.
  1. Dixerat astrologus periturum te cito, Munna,
  2. Nec, puto, mentitus dixerat ille tibi.
  3. Nam tu dum metuis, ne quid post fata relinquas,
  4. Hausisti patrias luxuriosus opes,
  5. Bisque tuum deciens non toto tabuit anno:
  6. Dic mihi, non hoc est, Munna, perire cito?
  1. Inter tanta tuae miracula, Caesar, harenae,
  2. Quae vincit veterum munera clara ducum,
  3. Multum oculi, sed plus aures debere fatentur
  4. Se tibi, quod spectant qui recitare solent.
  1. Cum tua sacrilegos contra, Norbane, furores
  2. Staret pro domino Caesare sancta fides,
  3. Haec ego Pieria ludebam tutus in umbra,