Epigrammata
Martial
Martial. M. Valerii Martialis Epigrammata. Heraeus, Wilhelm, editor; Borovskij, Jacobus, editor. Stuttgart: Teubner, 1925. Reprinted with corrections in 1976.
- Maiorem Alciden nunc minor ipse colit.
- Hunc magnas rogat alter opes, rogat alter honores;
- Illi securus vota minora facit.
- Alcide, Latio nunc agnoscende Tonanti,
- Postquam pulchra dei Caesaris ora geris,
- Si tibi tunc isti vultus habitusque fuissent,
- Cesserunt manibus cum fera monstra tuis:
- Argolico famulum non te servire tyranno
- Vidissent gentes saevaque regna pati,
- Sed tu iussisses Eurysthea; nec tibi fallax
- Portasset Nessi perfida dona Lichas,
- Oetaei sine lege rogi securus adisses
- Astra patris summi, quae tibi poena dedit;
- Lydia nec dominae traxisses pensa superbae,
- Nec Styga vidisses Tartareumque canem.
- Nunc tibi Iuno favet, nunc te tua diligit Hebe;
- Nunc te si videat nympha, remittet Hylan.
- Uxor cum tibi sit formosa, pudica, puella,
- Quo tibi natorum iura, Fabulle, trium?
- Quod petis a nostro supplex dominoque deoque,
- Tu dabis ipse tibi, si potes arrigere.
- Lascivam tota possedi nocte puellam,
- Cuius nequitias vincere nemo potest.
- Fessus mille modis illud puerile poposci:
- Ante preces totas primaque verba dedit.
- Inprobius quiddam ridensque rubensque rogavi:
- Pollicitast nulla luxuriosa mora.
- Sed mihi pura fuit; tibi non erit, Aeschyle, si vis
- Accipere hoc munus condicione mala.
- Quid tibi nobiscum est, ludi scelerate magister,
- Invisum pueris virginibusque caput?
- Nondum cristati rupere silentia galli:
- Murmure iam saevo verberibusque tonas.
- Tam grave percussis incudibus aera resultant,
- Causidicum medio cum faber aptat equo;
- Mitior in magno clamor furit amphitheatro,
- Vincenti parmae cum sua turba favet.
- Vicini somnum—non tota nocte—rogamus:
- Nam vigilare leve est, pervigilare grave est.
- Discipulos dimitte tuos. Vis, garrule, quantum
- Accipis ut clames, accipere ut taceas?
- Cum futuis, Polycharme, soles in fine cacare.
- Cum pedicaris, quid, Polycharme, facis?
- Dixerat 'o mores! o tempora!' Tullius olim,
- Sacrilegum strueret cum Catilina nefas,
- Cum gener atque socer diris concurreret armis
- Maestaque civili caede maderet humus.
- Cur nunc 'o mores!', cur nunc 'o tempora!' dicis?
- Quod tibi non placeat, Caeciliane, quid est?
- Nulla ducum feritas, nulla est insania ferri;
- Pace frui certa laetitiaque licet.
- Non nostri faciunt, tibi quod tua tempora sordent,
- Sed faciunt mores, Caeciliane, tui.
- Massyli leo fama iugi pecorisque maritus