Epigrammata
Martial
Martial. M. Valerii Martialis Epigrammata. Heraeus, Wilhelm, editor; Borovskij, Jacobus, editor. Stuttgart: Teubner, 1925. Reprinted with corrections in 1976.
- Hos Hilarus colles et iuga laeta tenet.
- Aspice, quam certo videar non ligneus ore
- Nec devota focis inguinis arma geram,
- Sed mihi perpetua numquam moritura cupresso
- Phidiaca rigeat mentula digna manu.
- Vicini, moneo, sanctum celebrate Priapum
- Et bis septenis parcite iugeribus.
- Medio recumbit imus ille qui lecto,
- Calvam trifilem semitatus unguento,
- Foditque tonsis ora laxa lentiscis,
- Mentitur, Aefulane: non habet dentes.
- Cum mittis turdumve mihi quadramve placentae,
- Sive femur leporis, sive quid his simile est,
- Buccellas misisse tuas te, Pontia, dicis.
- Has ego non mittam, Pontia, sed nec edam.
- Ille sacri lateris custos Martisque togati,
- Credita cui summi castra fuere ducis,
- Hic situs est Fuscus. Licet hoc, Fortuna, fateri:
- Non timet hostiles iam lapis iste minas;
- Grande iugum domita Dacus cervice recepit,
- Et famulum victrix possidet umbra nemus.
- Cum sis tam pauper, quam nec miserabilis Iros,
- Tam iuvenis, quam nec Parthenopaeus erat,
- Tam fortis, quam nec, cum vinceret, Artemidorus,
- Quid te Cappadocum sex onus esse iuvat?
- Rideris multoque magis traduceris, Afer,
- Quam nudus medio si spatiere foro.
- Non aliter monstratur Atlans cum compare ginno
- Quaeque vehit similem belua nigra Libyn.
- Invidiosa tibi quam sit lectica, requiris?
- Non debes ferri mortuus hexaphoro.
- Potor nobilis, Aule, lumine uno
- Luscus Phryx erat alteroque lippus.
- Huic Heras medicus 'Bibas caveto:
- Vinum si biberis, nihil videbis.'
- Ridens Phryx oculo 'Valebis' inquit.
- Misceri sibi protinus deunces,
- Sed crebros iubet. Exitum requiris?
- Vinum Phryx, oculus bibit venenum.
- Tristis es et felix. Sciat hoc Fortuna caveto:
- Ingratum dicet te, Lupe, si scierit.
- Ut nova dona tibi, Caesar, Nilotica tellus
- Miserat hibernas ambitiosa rosas.
- Navita derisit Pharios Memphiticus hortos,
- Urbis ut intravit limina prima tuae:
- Tantus veris honos et odorae gratia Florae,
- Tantaque Paestani gloria ruris erat;
- Sic quacumque vagus gressumque oculosque ferebat,
- Tonsilibus sertis omne rubebat iter.
- At tu Romanae iussus iam cedere brumae,
- Mitte tuas messes, accipe, Nile, rosas.
- Iratus tamquam populo, Charideme, lavaris:
- Inguina sic toto subluis in solio.
- Nec caput hic vellem sic te, Charideme, lavare.
- Et caput, ecce, lavas: inguina malo laves.
- Quidam me modo, Rufe, diligenter
- Inspectum, velut emptor aut lanista,
- Cum vultu digitoque subnotasset,
- 'Tune es, tune' ait 'ille Martialis,
- Cuius nequitias iocosque novit,
- Aurem qui modo non habet Batavam?'
- Subrisi modice, levique nutu
- Me quem dixerat esse non negavi.
- 'Cur ergo' inquit 'habes malas lacernas?'
- Respondi: 'quia sum malus poeta'.
- Hoc ne saepius accidat poetae,
- Mittas, Rufe, mihi bonas lacernas.
- Quantum sollicito fortuna parentis Etrusco,
- Tantum, summe ducum, debet uterque tibi.
- Nam tu missa tua revocasti fulmina dextra:
- Hos cuperem mores ignibus esse Iovis;
- Si tua sit summo, Caesar, natura Tonanti,
- Utetur toto fulmine rara manus.
- Muneris hoc utrumque tui testatur Etruscus,
- Esse quod et comiti contigit et reduci.
- Octaphoro sanus portatur, Avite, Philippus.
- Hunc tu si sanum credis, Avite, furis.
- Editur en sextus sine te mihi, Rufe Camoni,
- Nec te lectorem sperat, amice, liber:
- Impia Cappadocum tellus et numine laevo
- Visa tibi cineres reddit et ossa patri.
- Funde tuo lacrimas orbata Bononia Rufo,
- Et resonet tota planctus in Aemilia:
- Heu qualis pietas, heu quam brevis occidit aetas!
- Viderat Alphei praemia quinta modo.
- Pectore tu memori nostros evolvere lusus,
- Tu solitus totos, Rufe, tenere iocos,
- Accipe cum fletu maesti breve carmen amici
- Atque haec absentis tura fuisse puta.
- Setinum dominaeque nives densique trientes.
- Quando ego vos medico non prohibente bibam?
- Stultus et ingratus nec tanto munere dignus,
- Qui mavult heres divitis esse Midae.
- Possideat Libycas messis Hermumque Tagumque,
- Et potet caldam, qui mihi livet, aquam.
- Di tibi dent et tu, Caesar, quaecumque mereris:
- Di mihi dent et tu, quae volo, si merui.
- Mane salutavi vero te nomine casu,
- Nec dixi dominum, Caeciliane, meum.
- Quanti libertas constet mihi tanta, requiris?
- Centum quadrantes abstulit illa mihi.
- Cum peteret seram media iam nocte matellam
- Arguto madidus pollice Panaretus,
- Spoletina data est, sed quam siccaverat ipse,
- Nec fuerat soli tota lagona satis.
- Ille fide summa testae sua vina remensus
- Reddidit oenophori pondera plena sui.
- Miraris, quantum biberat, cepisse lagonam?
- Desine mirari, Rufe: merum biberat.
- Moechum Gellia non habet nisi unum.
- Turpe est hoc magis: uxor est duorum.
- Sancta ducis summi prohibet censura vetatque
- Moechari. Gaude, Zoile, non futuis.
- Caelatus tibi cum sit, Anniane,
- Serpens in patera Myronos arte,
- Vaticana bibis: bibis venenum.
- Tam male Thais olet, quam non fullonis avari
- Testa vetus, media sed modo fracta via,
- Non ab amore recens hircus, non ora leonis,
- Non detracta cani transtiberina cutis,
- Pullus abortivo nec cum putrescit in ovo,
- Amphora corrupto nec vitiata garo.
- Virus ut hoc alio fallax permutet odore,
- Deposita quotiens balnea veste petit,
- Psilothro viret aut acida latet oblita creta
- Aut tegitur pingui terque quaterque faba.
- Cum bene se tutam per fraudes mille putavit,
- Omnia cum fecit, Thaida Thais olet.
- Ponuntur semper chrysendeta Calpetano
- Sive foris seu cum cenat in urbe domi.
- Sic etiam in stabulo semper, sic cenat in agro.
- Non habet ergo aliud? Non habet immo suum.
- Accipe belligerae crudum thoraca Minervae,
- Ipsa Medusaeae quem timet ira comae.
- Dum vacat, haec, Caesar, poterit lorica vocari:
- Pectore cum sacro sederit, aegis erit.
- Invia Sarmaticis domini lorica sagittis
- Et Martis Getico tergore fida magis,
- Quam vel ad Aetolae securam cuspidis ictus
- Texuit innumeri lubricus unguis apri:
- Felix sorte tua, sacrum cui tangere pectus
- Fas erit et nostri mente calere dei.
- I comes et magnos inlaesa merere triumphos
- Palmataeque ducem, sed cito, redde togae.
- Cur non mitto meos tibi, Pontiliane, libellos?
- Ne mihi tu mittas, Pontiliane, tuos.
- Esset, Castrice, cum mali coloris,
- Versus scribere coepit Oppianus.
- Si desiderium, Caesar, populique patrumque
- Respicis et Latiae gaudia vera togae,
- Redde deum votis poscentibus. Invidet hosti
- Roma suo, veniat laurea multa licet:
- Terrarum dominum propius videt ille, tuoque
- Terretur vultu barbarus et fruitur.
- Ecquid Hyperboreis ad nos conversus ab oris
- Ausonias Caesar iam parat ire vias?
- Certus abest auctor, sed vox hoc nuntiat omnis:
- Credo tibi, verum dicere, Fama, soles.
- Publica victrices testantur gaudia chartae,
- Martia laurigera cuspide pila virent.
- Rursus, io, magnos clamat tibi Roma triumphos
- Invictusque tua, Caesar, in urbe sonas.
- Sed iam laetitiae quo sit fiducia maior,
- Sarmaticae laurus nuntius ipse veni.
- Hiberna quamvis Arctos et rudis Peuce
- Et ungularum pulsibus calens Hister
- Fractusque cornu iam ter inprobo Rhenus
- Teneat domantem regna perfidae gentis
- Te, summe mundi rector et parens orbis:
- Abesse nostris non tamen potes votis.
- Illic et oculis et animis sumus, Caesar,
- Adeoque mentes omnium tenes unus,
- Ut ipsa magni turba nesciat Circi,
- Utrumne currat Passerinus an Tigris.
- Nunc hilares, si quando mihi, nunc ludite, Musae:
- Victor ab Odrysio redditur orbe deus.
- Certa facis populi tu primus vota, December:
- Iam licet ingenti dicere voce 'Venit!'
- Felix sorte tua! Poteras non cedere Iano,
- Gaudia si nobis, quae dabit ille, dares.
- Festa coronatus ludet convicia miles,
- Inter laurigeros cum comes ibit equos.
- Fas audire iocos levioraque carmina, Caesar,
- Et tibi, si lusus ipse triumphus amat.
- Cum sexaginta numeret Cascellius annos,
- Ingeniosus homo est: quando disertus erit?
- Pedicatur Eros, fellat Linus: Ole, quid ad te,
- De cute quid faciant ille vel ille sua?
- Centenis futuit Matho milibus: Ole, quid ad te?
- Non tu propterea, sed Matho pauper erit.
- In lucem cenat Sertorius: Ole, quid ad te,
- Cum liceat tota stertere nocte tibi?
- Septingenta Tito debet Lupus: Ole, quid ad te?
- Assem ne dederis crediderisve Lupo.
- Illud dissimulas, ad te quod pertinet, Ole,
- Quodque magis curae convenit esse tuae.
- Pro togula debes: hoc ad te pertinet, Ole.
- Quadrantem nemo iam tibi credit: et hoc.
- Uxor moecha tibi est: hoc ad te pertinet, Ole.
- Poscit iam dotem filia grandis: et hoc.
- Dicere quindecies poteram, quod pertinet ad te:
- Sed quid agas, ad me pertinet, Ole, nihil.
- Cogis me calamo manuque nostra
- Emendare meos, Pudens, libellos.
- O quam me nimium probas amasque,
- Qui vis archetypas habere nugas!
- Sic me fronte legat dominus, Faustine, serena
- Excipiatque meos, qua solet aure, iocos,
- Ut mea nec, iuste quos odit, pagina laesit,
- Et mihi de nullo fama rubore placet.
- Quid prodest, cupiant cum quidam nostra videri,
- Si qua Lycambeo sanguine tela madent,
- Vipereumque vomat nostro sub nomine virus,
- Qui Phoebi radios ferre diemque negat?
- Ludimus innocui: scis hoc bene: iuro potentis
- Per genium Famae Castaliumque gregem
- Perque tuas aures, magni mihi numinis instar,
- Lector inhumana liber ab invidia.
- Dum Tiburtinis albescere solibus audit
- Antiqui dentis fusca Lycoris ebur,
- Venit in Herculeos colles. Quid Tiburis alti
- Aura valet! Parvo tempore nigra redit.
- Accidit infandum nostrae scelus, Aule, puellae;
- Amisit lusus deliciasque suas:
- Non quales teneri ploravit amica Catulli
- Lesbia, nequitiis passeris orba sui,
- Vel Stellae cantata meo quas flevit Ianthis,
- Cuius in Elysio nigra columba volat:
- Lux mea non capitur nugis neque moribus istis,
- Nec dominae pectus talia damna movent: