Epigrammata
Martial
Martial. M. Valerii Martialis Epigrammata. Heraeus, Wilhelm, editor; Borovskij, Jacobus, editor. Stuttgart: Teubner, 1925. Reprinted with corrections in 1976.
- Sit transire tibi, scribere, Tucca, mihi.
- Famae non nimium bonae puellam,
- Quales in media sedent Subura,
- Vendebat modo praeco Gellianus.
- Parvo cum pretio diu liceret,
- Dum puram cupit adprobare cunctis,
- Adtraxit prope se manu negantem
- Et bis terque quaterque basiavit.
- Quid profecerit osculo, requiris?
- Sescentos modo qui dabat, negavit.
- Cur tantum eunuchos habeat tua Caelia, quaeris,
- Pannyche? volt futui Caelia nec parere.
- Flete nefas vestrum, sed toto flete Lucrino,
- Naides, et luctus sentiat ipsa Thetis.
- Inter Baianas raptus puer occidit undas
- Eutychos ille, tuum, Castrice, dulce latus.
- Hic tibi curarum socius blandumque levamen,
- Hic amor, hic nostri vatis Alexis erat.
- Numquid te vitreis nudum lasciva sub undis
- Vidit et Alcidae nympha remisit Hylan?
- An dea femineum iam neglegit Hermaphroditum
- Amplexu teneri sollicitata viri?
- Quidquid id est, subitae, quaecumque est causa rapinae,
- Sit, precor, et tellus mitis et unda tibi.
- Non miror, quod potat aquam tua Bassa, Catulle:
- Miror, quod Bassi filia potat aquam.
- Sexagesima, Marciane, messis
- Acta est et, puto, iam secunda Cottae,
- Nec se taedia lectuli calentis
- Expertum meminit die vel uno.
- Ostendit digitum, sed inpudicum,
- Alconti Dasioque Symmachoque.
- At nostri bene computentur anni
- Et quantum tetricae tulere febres
- Aut languor gravis aut mali dolores,
- A vita meliore separentur:
- Infantes sumus, et senes videmur.
- Aetatem Priamique Nestorisque
- Longam qui putat esse, Marciane,
- Multum decipiturque falliturque.
- Non est vivere, sed valere vita est.
- Edere lascivos ad Baetica crusmata gestus
- Et Gaditanis ludere docta modis,
- Tendere quae tremulum Pelian Hecubaeque maritum
- Posset ad Hectoreos sollicitare rogos,
- Urit et excruciat dominum Telethusa priorem:
- Vendidit ancillam, nunc redimit dominam.
- Fur notae nimium rapacitatis
- Conpilare Cilix volebat hortum,
- Ingenti sed erat, Fabulle, in horto
- Praeter marmoreum nihil Priapum.
- Dum non vult vacua manu redire,
- Ipsum subripuit Cilix Priapum.
- Non rudis indocta fecit me falce colonus:
- Dispensatoris nobile cernis opus.
- Nam Caeretani cultor ditissimus agri
- Hos Hilarus colles et iuga laeta tenet.
- Aspice, quam certo videar non ligneus ore
- Nec devota focis inguinis arma geram,
- Sed mihi perpetua numquam moritura cupresso
- Phidiaca rigeat mentula digna manu.
- Vicini, moneo, sanctum celebrate Priapum
- Et bis septenis parcite iugeribus.
- Medio recumbit imus ille qui lecto,
- Calvam trifilem semitatus unguento,
- Foditque tonsis ora laxa lentiscis,
- Mentitur, Aefulane: non habet dentes.
- Cum mittis turdumve mihi quadramve placentae,
- Sive femur leporis, sive quid his simile est,
- Buccellas misisse tuas te, Pontia, dicis.