Epigrammata
Martial
Martial. M. Valerii Martialis Epigrammata. Heraeus, Wilhelm, editor; Borovskij, Jacobus, editor. Stuttgart: Teubner, 1925. Reprinted with corrections in 1976.
- Propter sescentas Baccara gausapinas,
- Optat et obscuras luces ventosque nivesque,
- Odit et hibernos, si tepuere, dies.
- Quid fecere mali nostrae tibi, saeve, lacernae,
- Tollere de scapulis quas levis aura potest?
- Quanto simplicius, quanto est humanius illud,
- Mense vel Augusto sumere gausapinas!
- Laudat, amat, cantat nostros mea Roma libellos,
- Meque sinus omnes, me manus omnis habet.
- Ecce rubet quidam, pallet, stupet, oscitat, odit.
- Hoc volo: nunc nobis carmina nostra placent.
- Rem factam Pompullus habet, Faustine: legetur
- Et nomen toto sparget in orbe suum.
- 'Sic leve flavorum valeat genus Usiporum,
- Quisquis et Ausonium non amat imperium.'
- Ingeniosa tamen Pompulli scripta feruntur.
- 'Sed famae non est hoc, mihi crede, satis:
- Quam multi tineas pascunt blattasque diserti,
- Et redimunt soli carmina docta coci!
- Nescio quid plus est, quod donat saecula chartis:
- Victurus genium debet habere liber.'
- Amisit pater unicum Salanus:
- Cessas munera mittere, Oppiane?
- Heu, crudele nefas malaeque Parcae!
- Cuius vulturis hoc erit cadaver?
- Scis te captari, scis hunc qui captat, avarum,
- Et scis qui captat, quid, Mariane, velit.
- Tu tamen hunc tabulis heredem, stulte, supremis
- Scribis et esse tuo vis, furiose, loco.
- 'Munera magna tamen misit.' Sed misit in hamo;
- Et piscatorem piscis amare potest?
- Hicine deflebit vero tua fata dolore?
- Si cupis, ut ploret, des, Mariane, nihil.
- Cum sis nec rigida Fabiorum gente creatus
- Nec qualem Curio, dum prandia portat aranti,
- Hirsuta peperit rubicunda sub ilice coniunx,
- Sed patris ad speculum tonsi matrisque togatae
- Filius et possit sponsam te sponsa vocare:
- Emendare meos, quos novit fama, libellos
- Et tibi permittis felicis carpere nugas,—
- Has, inquam, nugas, quibus aurem advertere totam
- Non aspernantur proceres urbisque forique,
- Quas et perpetui dignantur scrinia Sili
- Et repetit totiens facundo Regulus ore,
- Quique videt propius magni certamina Circi
- Laudat Aventinae vicinus Sura Dianae,
- Ipse etiam tanto dominus sub pondere rerum
- Non dedignatur bis terque revolvere Caesar.
- Sed tibi plus mentis, tibi cor limante Minerva
- Acrius et tenues finxerunt pectus Athenae.
- Ne valeam, si non multo sapit altius illud,
- Quod cum panticibus laxis et cum pede grandi
- Et rubro pulmone vetus nasisque timendum
- Omnia crudelis lanius per compita portat.
- Audes praeterea, quos nullus noverit, in me
- Scribere versiculos miseras et perdere chartas.
- At si quid nostrae tibi bilis inusserit ardor,
- Vivet et haerebit totoque legetur in orbe,
- Stigmata nec vafra delebit Cinnamus arte.
- Sed miserere tui, rabido nec perditus ore
- Fumantem nasum vivi temptaveris ursi.
- Sit placidus licet et lambat digitosque manusque,
- Si dolor et bilis, si iusta coegerit ira,
- Ursus erit: vacua dentes in pelle fatiges
- Et tacitam quaeras, quam possis rodere, carnem.
- 'Hexametris epigramma facis' scio dicere Tuccam.
- Tucca, solet fieri, denique, Tucca, licet.
- 'Sed tamen hoc longum est.' Solet hoc quoque, Tucca, licetque:
- Si breviora probas, disticha sola legas.
- Conveniat nobis, ut fas epigrammata longa