Epigrammata

Martial

Martial. M. Valerii Martialis Epigrammata. Heraeus, Wilhelm, editor; Borovskij, Jacobus, editor. Stuttgart: Teubner, 1925. Reprinted with corrections in 1976.

  1. Qualiscumque legaris ut per orbem.
  2. Nam te cur aliquis sciat fuisse?
  3. Ignotus pereas, miser, necesse est.
  4. Non deerunt tamen hac in urbe forsan
  5. Unus vel duo tresve quattuorve,
  6. Pellem rodere qui velint caninam:
  7. Nos hac a scabie tenemus ungues.
  1. Crispulus iste quis est, uxori semper adhaeret
  2. Qui, Mariane, tuae? crispulus iste quis est?
  3. Nescio quid dominae teneram qui garrit in aurem
  4. Et sellam cubito dexteriore premit?
  5. Per cuius digitos currit levis anulus omnes,
  6. Crura gerit nullo qui violata pilo?
  7. Nil mihi respondes? 'Uxoris res agit' inquis
  8. 'Iste meae.' Sane certus et asper homo est,
  9. Procuratorem voltu qui praeferat ipso:
  10. Acrior hoc Chius non erit Aufidius.
  11. O quam dignus eras alapis, Mariane, Latini:
  12. Te successurum credo ego Panniculo.
  13. Res uxoris agit? res ullas crispulus iste?
  14. Res non uxoris, res agit iste tuas.
  1. Iure tuo nostris maneas licet, hospes, in hortis,
  2. Si potes in nudo ponere membra solo,
  3. Aut si portatur tecum tibi magna supellex:
  4. Nam mea iam digitum sustulit hospitibus.
  5. Nulla tegit fractos—nec inanis—culcita lectos,
  6. Putris et abrupta fascia reste iacet.
  7. Sit tamen hospitium nobis commune duobus:
  8. Emi hortos; plus est: instrue tu; minus est.
  1. 'Quid sentis' inquis 'de nostris, Marce, libellis?'
  2. Sic me sollicitus, Pontice, saepe rogas.
  3. Admiror, stupeo: nihil est perfectius illis,
  4. Ipse tuo cedet Regulus ingenio.
  5. 'Hoc sentis?' inquis 'faciat tibi sic bene Caesar,
  6. Sic Capitolinus Iuppiter.' Immo tibi.
  1. Sextantes, Calliste, duos infunde Falerni,
  2. Tu super aestivas, Alcime, solve nives,
  3. Pinguescat nimio madidus mihi crinis amomo
  4. Lassenturque rosis tempora sutilibus.
  5. Tam vicina iubent nos vivere Mausolea,
  6. Cum doceant, ipsos posse perire deos.
  1. Astra polumque dedit, quamvis obstante noverca,
  2. Alcidae Nemees terror et Arcas aper
  3. Et castigatum Libycae ceroma palaestrae
  4. Et gravis in Siculo pulvere fusus Eryx,
  5. Silvarumque tremor, tacita qui fraude solebat
  6. Ducere non rectas Cacus in antra boves.
  7. Ista tuae, Caesar, quota pars spectatur harenae?
  8. Dat maiora novus proelia mane dies.
  9. Quot graviora cadunt Nemeaeo pondera monstro!
  10. Quot tua Maenalios conlocat hasta sues!
  11. Reddatur si pugna triplex pastoris Hiberi,
  12. Est tibi qui possit vincere Geryonen.
  13. Saepe licet Graiae numeretur belua Lernae,
  14. Inproba Niliacis quid facit Hydra feris?
  15. Pro meritis caelum tantis, Auguste, dederunt
  16. Alcidae cito di, sed tibi sero dabunt.
  1. Saepe salutatus numquam prior ipse salutas:
  2. Sic eris 'Aeternum', Pontiliane, 'vale'.
  1. Hibernos peterent solito cum more recessus
  2. Atthides, in nidis una remansit avis.
  3. Deprendere nefas ad tempora verna reversae,
  4. Et profugam volucres diripuere suae.
  5. Sero dedit poenas: discerpi noxia mater
  6. Debuerat, sed tunc, cum laceravit Ityn.
  1. Arctoa de gente comam tibi, Lesbia, misi,
  2. Ut scires, quanto sit tua flava magis.
  1. Antoni Phario nil obiecture Pothino
  2. Et levius tabula quam Cicerone nocens:
  3. Quid gladium demens Romana stringis in ora?
  4. Hoc admisisset nec Catilina nefas.
  5. Impius infando miles corrumpitur auro,
  6. Et tantis opibus vox tacet una tibi.
  7. Quid prosunt sacrae pretiosa silentia linguae?
  8. Incipient omnes pro Cicerone loqui.
  1. Infusum sibi nuper a patrono
  2. Plenum, Maxime, centiens Syriscus
  3. In sellariolis vagus popinis
  4. Circa balnea quattuor peregit.
  5. O quanta est gula, centiens comesse!
  6. Quanto maior adhuc, nec accubare!
  1. Umida qua gelidas summittit Trebula valles
  2. Et viridis cancri mensibus alget ager,
  3. Rura Cleonaeo numquam temerata leone
  4. Et domus Aeolio semper amica Noto,
  5. Te, Faustine, vocant: longas his exige messes
  6. Collibus; hibernum iam tibi Tibur erit.
  1. Qui potuit Bacchi matrem dixisse tonantem,
  2. Ille potest Semelen dicere, Rufe, patrem.
  1. Non donem tibi cur meos libellos
  2. Oranti totiens et exigenti,
  3. Miraris, Theodore? Magna causa est:
  4. Dones tu mihi ne tuos libellos.
  1. Pompeios iuvenes Asia atque Europa, sed ipsum
  2. Terra tegit Libyes, si tamen ulla tegit.
  3. Quid mirum toto si spargitur orbe? Iacere
  4. Uno non poterat tanta ruina loco.
  1. Quae legis causa nupsit tibi Laelia, Quinte,
  2. Uxorem potes hanc dicere legitimam.
  1. Profecit poto Mithridates saepe veneno,
  2. Toxica ne possent saeva nocere sibi.
  3. Tu quoque cavisti cenando tam male semper,
  4. Ne posses umquam, Cinna, perire fame.
  1. Narratur belle quidam dixisse, Marulle,
  2. Qui te ferre oleum dixit in auricula.
  1. Si tristi domicenio laboras,
  2. Torani, potes esurire mecum.
  3. Non deerunt tibi, si soles προπίνειν,
  4. Viles Cappadocae gravesque porri,
  5. Divisis cybium latebit ovis.
  6. Ponetur digitis tenendus ustis
  7. Nigra coliculus virens patella,
  8. Algentem modo qui reliquit hortum,
  9. Et pultem niveam premens botellus,
  10. Et pallens faba cum rubente lardo.
  11. Mensae munera si voles secundae,
  12. Marcentes tibi porrigentur uvae
  13. Et nomen pira quae ferunt Syrorum,