Epigrammata

Martial

Martial. M. Valerii Martialis Epigrammata. Heraeus, Wilhelm, editor; Borovskij, Jacobus, editor. Stuttgart: Teubner, 1925. Reprinted with corrections in 1976.

  1. Lanificas nulli tres exorare puellas
  2. Contigit: observant quem statuere diem.
  3. Divitior Crispo, Thrasea constantior ipso
  4. Lautior et nitido sis Meliore licet:
  5. Nil adicit penso Lachesis fusosque sororum
  6. Explicat et semper de tribus una negat.
  1. Luci, gloria temporum tuorum,
  2. Qui Caium veterem Tagumque nostrum
  3. Arpis cedere non sinis disertis:
  4. Argivas generatus inter urbes
  5. Thebas carmine cantet aut Mycenas,
  6. Aut claram Rhodon aut libidinosae
  7. Ledaeas Lacedaemonos palaestras:
  8. Nos Celtis genitos et ex Hiberis
  9. Nostrae nomina duriora terrae
  10. Grato non pudeat referre versu:
  11. Saevo Bilbilin optimam metallo,
  12. Quae vincit Chalybasque Noricosque,
  13. Et ferro Plateam suo sonantem,
  14. Quam fluctu tenui, sed inquieto
  15. Armorum Salo temperator ambit,
  16. Tutelamque chorosque Rixamarum,
  17. Et convivia festa Carduarum,
  18. Et textis Peterin rosis rubentem,
  19. Atque antiqua patrum theatra Rigas,
  20. Et certos iaculo levi Silaos,
  21. Turgontique lacus Turasiaeque,
  22. Et parvae vada pura Tvetonissae,
  23. Et sanctum Buradonis ilicetum,
  24. Per quod vel piger ambulat viator,
  25. Et quae fortibus excolit iuvencis
  26. Curvae Manlius arva Vativescae.
  27. Haec tam rustica, delicate lector,
  28. Rides nomina? rideas licebit,
  29. Haec tam rustica malo, quam Butuntos.
  1. Munera quod senibus viduisque ingentia mittis,
  2. Vis te munificum, Gargiliane, vocem?
  3. Sordidius nihil est, nihil est te spurcius uno,
  4. Qui potes insidias dona vocare tuas:
  5. Sic avidis fallax indulget piscibus hamus,
  6. Callida sic stultas decipit esca feras.
  7. Quid sit largiri, quid sit donare, docebo,
  8. Si nescis: dona, Gargiliane, mihi.
  1. Dum nos blanda tenent lascivi stagna Lucrini
  2. Et quae pumiceis fontibus antra calent,
  3. Tu colis Argei regnum, Faustine, coloni,
  4. Quo te bis decimus ducit ab urbe lapis.
  5. Horrida sed fervent Nemeaei pectora monstri,
  6. Nec satis est, Baias igne calere suo.
  7. Ergo sacri fontes et litora grata valete,