Epigrammata
Martial
Martial. M. Valerii Martialis Epigrammata. Heraeus, Wilhelm, editor; Borovskij, Jacobus, editor. Stuttgart: Teubner, 1925. Reprinted with corrections in 1976.
- Cum tibi non essent sex milia, Caeciliane,
- Ingenti late vectus es hexaphoro:
- Postquam bis decies tribuit dea caeca sinumque
- Ruperunt nummi, factus es, ecce, pedes.
- Quid tibi pro meritis et tantis laudibus optem?
- Di reddant sellam, Caeciliane, tibi.
- Gestari iunctis nisi desinis, Hedyle, capris,
- Qui modo ficus eras, iam caprificus eris.
- Hunc, quem saepe vides intra penetralia nostrae
- Pallados et templi limina, Cosme, novi
- Cum baculo peraque senem, cui cana putrisque
- Stat coma et in pectus sordida barba cadit,
- Cerea quem nudi tegit uxor abolla grabati,
- Cui dat latratos obvia turba cibos,
- Esse putas Cynicum deceptus imagine ficta:
- Non est hic Cynicus, Cosme: quid ergo? Canis.
- O cui Tarpeias licuit contingere quercus
- Et meritas prima cingere fronde comas,
- Si sapis, utaris totis, Colline, diebus
- Extremumque tibi semper adesse putes.
- Lanificas nulli tres exorare puellas
- Contigit: observant quem statuere diem.
- Divitior Crispo, Thrasea constantior ipso
- Lautior et nitido sis Meliore licet:
- Nil adicit penso Lachesis fusosque sororum
- Explicat et semper de tribus una negat.
- Luci, gloria temporum tuorum,
- Qui Caium veterem Tagumque nostrum
- Arpis cedere non sinis disertis:
- Argivas generatus inter urbes
- Thebas carmine cantet aut Mycenas,
- Aut claram Rhodon aut libidinosae
- Ledaeas Lacedaemonos palaestras:
- Nos Celtis genitos et ex Hiberis
- Nostrae nomina duriora terrae
- Grato non pudeat referre versu:
- Saevo Bilbilin optimam metallo,
- Quae vincit Chalybasque Noricosque,
- Et ferro Plateam suo sonantem,
- Quam fluctu tenui, sed inquieto
- Armorum Salo temperator ambit,
- Tutelamque chorosque Rixamarum,
- Et convivia festa Carduarum,
- Et textis Peterin rosis rubentem,
- Atque antiqua patrum theatra Rigas,
- Et certos iaculo levi Silaos,
- Turgontique lacus Turasiaeque,
- Et parvae vada pura Tvetonissae,
- Et sanctum Buradonis ilicetum,
- Per quod vel piger ambulat viator,
- Et quae fortibus excolit iuvencis
- Curvae Manlius arva Vativescae.
- Haec tam rustica, delicate lector,
- Rides nomina? rideas licebit,
- Haec tam rustica malo, quam Butuntos.
- Munera quod senibus viduisque ingentia mittis,
- Vis te munificum, Gargiliane, vocem?
- Sordidius nihil est, nihil est te spurcius uno,
- Qui potes insidias dona vocare tuas:
- Sic avidis fallax indulget piscibus hamus,
- Callida sic stultas decipit esca feras.
- Quid sit largiri, quid sit donare, docebo,
- Si nescis: dona, Gargiliane, mihi.
- Dum nos blanda tenent lascivi stagna Lucrini
- Et quae pumiceis fontibus antra calent,
- Tu colis Argei regnum, Faustine, coloni,
- Quo te bis decimus ducit ab urbe lapis.
- Horrida sed fervent Nemeaei pectora monstri,
- Nec satis est, Baias igne calere suo.
- Ergo sacri fontes et litora grata valete,
- Nympharum pariter Nerei+dumque domus.
- Herculeos colles gelida vos vincite bruma,
- Nunc Tiburtinis cedite frigoribus.
- In tenebris luges amissum, Galla, maritum.
- Iam plorare pudet te, puto, Galla, virum.
- Flentibus Heliadum ramis dum vipera repit,
- Fluxit in obstantem sucina gutta feram:
- Quae dum miratur pingui se rore teneri,
- Concreto riguit vincta repente gelu.
- Ne tibi regali placeas, Cleopatra, sepulchro,
- Vipera si tumulo nobiliore iacet.
- Ardea solstitio Castranaque rura petantur
- Quique Cleonaeo sidere fervet ager,
- Cum Tiburtinas damnet Curiatius auras
- Inter laudatas ad Styga missus aquas.