Epigrammata
Martial
Martial. M. Valerii Martialis Epigrammata. Heraeus, Wilhelm, editor; Borovskij, Jacobus, editor. Stuttgart: Teubner, 1925. Reprinted with corrections in 1976.
- Solus Praxitelus manum Scopaeque,
- Solus Phidiaci toreuma caeli,
- Solus Mentoreos habes labores.
- Nec desunt tibi vera Gratiana,
- Nec quae Callaico linuntur auro,
- Nec mensis anaglypta de paternis.
- Argentum tamen inter omne miror
- Quare non habeas, Charine, purum.
- Atria Pisonum stabant cum stemmate toto
- Et docti Senecae ter numeranda domus;
- Praetulimus tantis solum te, Postume, regnis:
- Pauper eras et eques, sed mihi consul eras.
- Tecum ter denas numeravi, Postume, brumas:
- Communis nobis lectus et unus erat.
- Iam donare potes, iam perdere, plenus honorum,
- Largus opum: expecto, Postume, quid facias.
- Nil facis, et serumst alium mihi quaerere regem.—
- Hoc, Fortuna, placet? 'Postumus inposuit.'
- Quid recitaturus circumdas vellera collo?
- Conveniunt nostris auribus ista magis.
- Si quis forte mihi possit praestare roganti,
- Audi, quem puerum, Flacce, rogare velim.
- Niliacis primum puer hic nascatur in oris:
- Nequitias tellus scit dare nulla magis.
- Sit nive candidior: namque in Mareotide fusca
- Pulchrior est, quanto rarior, iste color.
- Lumina sideribus certent mollesque flagellent
- Colla comae: tortas non amo, Flacce, comas.
- Frons brevis atque modus leviter sit naribus uncis,
- Paestanis rubeant aemula labra rosis.
- Saepe et nolentem cogat nolitque volentem,
- Liberior domino saepe sit ille suo;
- Et timeat pueros, excludat saepe puellas:
- Vir reliquis, uni sit puer ille mihi.
- 'Iam scio, nec fallis: nam me quoque iudice verum est.
- Talis erat' dices 'noster Amazonicus.'
- Non dixi, Coracine, te cinaedum:
- Non sum tam temerarius nec audax
- Nec mendacia qui loquar libenter.
- Si dixi, Coracine, te cinaedum,
- Iratam mihi Pontiae lagonam,
- Iratum calicem mihi Metili:
- Iuro per Syrios tibi tumores,
- Iuro per Berecyntios furores.
- Quid dixi tamen? Hoc leve et pusillum,
- Quod notum est, quod et ipse non negabis,
- Dixi te, Coracine, cunnilingum.
- Hic est pampineis viridis modo Vesbius umbris,
- Presserat hic madidos nobilis uva lacus:
- Haec iuga, quam Nysae colles, plus Bacchus amavit,
- Hoc nuper Satyri monte dedere choros.
- Haec Veneris sedes, Lacedaemone gratior illi,
- Hic locus Herculeo numine clarus erat.
- Cuncta iacent flammis et tristi mersa favilla:
- Nec superi vellent hoc licuisse sibi.
- Haec tibi pro nato plena dat laetus acerra,
- Phoebe, Palatinus munera Parthenius,
- Ut qui prima novo signat quinquennia lustro,
- Impleat innumeras Burrus Olympiadas.
- Fac rata vota patris: sic te tua diligat arbor
- Gaudeat et certa virginitate soror,
- Perpetuo sic flore mices, sic denique non sint
- Tam longae Bromio, quam tibi, Phoebe, comae.
- Saturnalia divitem Sabellum
- Fecerunt: merito tumet Sabellus,
- Nec quemquam putat esse praedicatque
- Inter causidicos beatiorem.
- Hos fastus animosque dat Sabello
- Farris semodius fabaeque fresae,
- Et turis piperisque tres selibrae,
- Et Lucanica ventre cum Falisco,
- Et nigri Syra defruti lagona,
- Et ficus Libyca gelata testa
- Cum bulbis cocleisque caseoque.
- Piceno quoque venit a cliente
- Parcae cistula non capax olivae,
- Et crasso figuli polita caelo
- Septenaria synthesis Sagunti,
- Hispanae luteum rotae toreuma,
- Et lato variata mappa clavo.
- Saturnalia fructuosiora
- Annis non habuit decem Sabellus.
- Encaustus Phaethon tabula tibi pictus in hac est.
- Quid tibi vis, dipyrum qui Phaethonta facis?
- Percidi gaudes, percisus, Papyle, ploras.
- Cur, quae vis fieri, Papyle, facta doles?
- Paenitet obscenae pruriginis? an magis illud
- Fles, quod percidi, Papyle, desieris?
- Nescit, crede mihi, quid sint epigrammata, Flacce,
- Qui tantum lusus ista iocosque vocat.
- Ille magis ludit, qui scribit prandia saevi
- Tereos, aut cenam, crude Thyesta, tuam,
- Aut puero liquidas aptantem Daedalon alas,
- Pascentem Siculas aut Polyphemon ovis.
- A nostris procul est omnis vesica libellis,
- Musa nec insano syrmate nostra tumet.
- 'Illa tamen laudant omnes, mirantur, adorant.'
- Confiteor: laudant illa, sed ista legunt.
- Quid me, Thai, senem subinde dicis?
- Nemo est, Thai, senex ad irrumandum.
- Cum tibi non essent sex milia, Caeciliane,
- Ingenti late vectus es hexaphoro:
- Postquam bis decies tribuit dea caeca sinumque
- Ruperunt nummi, factus es, ecce, pedes.
- Quid tibi pro meritis et tantis laudibus optem?
- Di reddant sellam, Caeciliane, tibi.
- Gestari iunctis nisi desinis, Hedyle, capris,
- Qui modo ficus eras, iam caprificus eris.
- Hunc, quem saepe vides intra penetralia nostrae
- Pallados et templi limina, Cosme, novi
- Cum baculo peraque senem, cui cana putrisque
- Stat coma et in pectus sordida barba cadit,
- Cerea quem nudi tegit uxor abolla grabati,
- Cui dat latratos obvia turba cibos,
- Esse putas Cynicum deceptus imagine ficta:
- Non est hic Cynicus, Cosme: quid ergo? Canis.
- O cui Tarpeias licuit contingere quercus
- Et meritas prima cingere fronde comas,
- Si sapis, utaris totis, Colline, diebus
- Extremumque tibi semper adesse putes.
- Lanificas nulli tres exorare puellas
- Contigit: observant quem statuere diem.
- Divitior Crispo, Thrasea constantior ipso
- Lautior et nitido sis Meliore licet:
- Nil adicit penso Lachesis fusosque sororum
- Explicat et semper de tribus una negat.
- Luci, gloria temporum tuorum,
- Qui Caium veterem Tagumque nostrum
- Arpis cedere non sinis disertis:
- Argivas generatus inter urbes