Epigrammata

Martial

Martial. M. Valerii Martialis Epigrammata. Heraeus, Wilhelm, editor; Borovskij, Jacobus, editor. Stuttgart: Teubner, 1925. Reprinted with corrections in 1976.

  1. Cumque peregisset miseri crudelia fata,
  2. Tabuit in calido volnere mucro tener.
  3. Quid non saeva sibi voluit Fortuna licere?
  4. Aut ubi non mors est, si iugulatis aquae?
  1. Hanc tibi Sequanicae pinguem textricis alumnam,
  2. Quae Lacedaemonium barbara nomen habet,
  3. Sordida, sed gelido non aspernanda Decembri
  4. Dona, peregrinam mittimus endromida:—
  5. Seu lentum ceroma teris tepidumve trigona,
  6. Sive harpasta manu pulverulenta rapis,
  7. Plumea seu laxi partiris pondera follis,
  8. Sive levem cursu vincere quaeris Athan—
  9. Ne madidos intret penetrabile frigus in artus,
  10. Neve gravis subita te premat Iris aqua.
  11. Ridebis ventos hoc munere tectus et imbris:
  12. Nec sic in Tyria sindone tutus eris.
  1. Dicit se vetulam, cum sit Caerellia pupa:
  2. Pupam se dicit Gellia, cum sit anus.
  3. Ferre nec hanc possis, possis, Colline, nec illam:
  4. Altera ridicula est, altera putidula.
  1. Nullos esse deos, inane caelum
  2. Adfirmat Segius: probatque, quod se
  3. Factum, dum negat haec, videt beatum.
  1. Primos passa toros et adhuc placanda marito
  2. Merserat in nitidos se Cleopatra lacus,
  3. Dum fugit amplexus. Sed prodidit unda latentem;
  4. Lucebat, totis cum tegeretur aquis:
  5. Condita sic puro numerantur lilia vitro,
  6. Sic prohibet tenuis gemma latere rosas.
  7. Insilui mersusque vadis luctantia carpsi
  8. Basia: perspicuae plus vetuistis aquae.
  1. Dum tu lenta nimis diuque quaeris,
  2. Quis primus tibi quisve sit secundus
  3. Graium quos epigramma conparavit:
  4. Palmam Callimachus, Thalia, de se
  5. Facundo dedit ipse Bruttiano.
  6. Qui si Cecropio satur lepore