Epigrammata

Martial

Martial. M. Valerii Martialis Epigrammata. Heraeus, Wilhelm, editor; Borovskij, Jacobus, editor. Stuttgart: Teubner, 1925. Reprinted with corrections in 1976.

  1. Et Cosmianis ipse fuscus ampullis
  2. Non erubescit murice aureo nobis
  3. Dividere moechae pauperis capillare.
  4. Septunce multo deinde perditus stertit:
  5. Nos accubamus et, silentium rhonchis
  6. Praestare iussi, nutibus propinamus.
  7. Hos Malchionis patimur inprobi fastus,
  8. Nec vindicari, Rufe, possumus: fellat.
  1. Ut faciam breviora mones epigrammata, Corde.
  2. 'Fac mihi, quod Chione': non potui brevius.
  1. Quid narrat tua moecha? Non puellam
  2. Dixi, Gongylion. Quid ergo? linguam.
  1. Quis tibi persuasit naris abscidere moecho?
  2. Non hac peccatum est parte, marite, tibi.
  3. Stulte, quid egisti? nihil hic tibi perdidit uxor,
  4. Cum sit salva tui mentula Deiphobi.
  1. Ne legeres partem lascivi, casta, libelli,
  2. Praedixi et monui: tu tamen, ecce, legis.
  3. Sed si Panniculum spectas et, casta, Latinum,—
  4. Non sunt haec mimis inprobiora—lege.
  1. Narrat te, Chione, rumor numquam esse fututam
  2. Atque nihil cunno purius esse tuo.
  3. Tecta tamen non hac, qua debes, parte lavaris:
  4. Si pudor est, transfer subligar in faciem.
  1. Sunt gemini fratres, diversa sed inguina lingunt.
  2. Dicite, dissimiles sunt magis, an similes?
  1. Utere lactucis et mollibus utere malvis:
  2. Nam faciem durum, Phoebe, cacantis habes.
  1. Volt, non volt dare Galla mihi, nec dicere possum,
  2. Quod volt et non volt, quid sibi Galla velit.
  1. Cum peteret patriae missicius arva Ravennae,
  2. Semiviro Cybeles cum grege iunxit iter.
  3. Huic comes haerebat domini fugitivus Achillas
  4. Insignis forma nequitiaque puer.
  5. Hoc steriles sensere viri: qua parte cubaret
  6. Quaerunt. Sed tacitos sensit et ille dolos:
  7. Mentitur, credunt. Somni post vina petuntur:
  8. Continuo ferrum noxia turba rapit
  9. Exciduntque senem, spondae qui parte iacebat;
  10. Namque puer pluteo vindice tutus erat.
  11. Subpositam quondam fama est pro virgine cervam,
  12. At nunc pro cervo mentula subposita est.
  1. Ut patiar moechum, rogat uxor, Galle, sed unum.
  2. Huic ego non oculos eruo, Galle, duos?
  1. Cum tibi trecenti consules, Vetustilla,
  2. Et tres capilli quattuorque sint dentes,
  3. Pectus cicadae, crus colorque formicae;
  4. Rugosiorem cum geras stola frontem
  5. Et araneorum cassibus pares mammas;
  6. Cum conparata rictibus tuis ora
  7. Niliacus habeat corcodilus angusta,
  8. Meliusque ranae garriant Ravennates,
  9. Et Atrianus dulcius culex cantet,
  10. Videasque quantum noctuae vident mane,
  11. Et illud oleas quod viri capellarum,
  12. Et anatis habeas orthopygium macrae,
  13. Senemque Cynicum vincat osseus cunnus;
  14. Cum te lucerna balneator extincta
  15. Admittat inter bustuarias moechas;
  16. Cum bruma mensem sit tibi per Augustum
  17. Regelare nec te pestilentia possit:
  18. Audes ducentas nuptuire post mortes
  19. Virumque demens cineribus tuis quaeris
  20. Prurire. Quid si Sattiae velit saxum?
  21. Quis coniugem te, quis vocabit uxorem,
  22. Philomelus aviam quam vocaverat nuper?