Epigrammata
Martial
Martial. M. Valerii Martialis Epigrammata. Heraeus, Wilhelm, editor; Borovskij, Jacobus, editor. Stuttgart: Teubner, 1925. Reprinted with corrections in 1976.
- Frigida es et nigra es: non es et es Chione.
- Artis Phidiacae toreuma clarum
- Pisces aspicis: adde aquam, natabunt.
- Quod novus et nuper factus tibi praestat amicus,
- Hoc praestare iubes me, Fabiane, tibi:
- Horridus ut primo semper te mane salutem
- Per mediumque trahat me tua sella lutum,
- Lassus ut in thermas decuma vel serius hora
- Te sequar Agrippae, cum laver ipse Titi.
- Hoc per triginta merui, Fabiane, Decembres,
- Ut sim tiro tuae semper amicitiae?
- Hoc merui, Fabiane, toga tritaque meaque,
- Ut nondum credas me meruisse rudem?
- Irasci tantum felices nostis amici.
- Non belle facitis, sed iuvat hoc: facite.
- Quae te causa trahit vel quae fiducia Romam,
- Sexte? quid aut speras aut petis inde? refer.
- 'Causas' inquis 'agam Cicerone disertior ipso
- Atque erit in triplici par mihi nemo foro.'
- Egit Atestinus causas et Civis—utrumque
- Noras—; sed neutri pensio tota fuit.
- 'Si nihil hinc veniet, pangentur carmina nobis:
- Audieris, dices esse Maronis opus.'
- Insanis: omnes gelidis quicumque lacernis
- Sunt ibi, Nasones Vergiliosque vides.
- 'Atria magna colam.' Vix tres aut quattuor ista
- Res aluit, pallet cetera turba fame.
- 'Quid faciam? suade: nam certum est vivere Romae.'
- Si bonus es, casu vivere, Sexte, potes.
- Iliaco similem puerum, Faustine, ministro
- Lusca Lycoris amat. Quam bene lusca videt!
- Inserta phialae Mentoris manu ducta
- Lacerta vivit et timetur argentum.
- Mutua quod nobis ter quinquagena dedisti
- Ex opibus tantis, quas gravis arca premit,
- Esse tibi magnus, Telesine, videris amicus.
- Tu magnus, quod das? immo ego, quod recipis.
- Lomento rugas uteri quod condere temptas,
- Polla, tibi ventrem, non mihi labra linis.
- Simpliciter pateat vitium fortasse pusillum:
- Quod tegitur, magnum creditur esse malum.
- Mentiris iuvenem tinctis, Laetine, capillis,
- Tam subito corvus, qui modo cycnus eras.
- Non omnes fallis; scit te Proserpina canum:
- Personam capiti detrahet illa tuo.
- Occurrit tibi nemo quod libenter,
- Quod, quacumque venis, fuga est et ingens
- Circa te, Ligurine, solitudo,
- Quid sit, scire cupis? Nimis poeta es.
- Hoc valde vitium periculosum est.