Epigrammata
Martial
Martial. M. Valerii Martialis Epigrammata. Heraeus, Wilhelm, editor; Borovskij, Jacobus, editor. Stuttgart: Teubner, 1925. Reprinted with corrections in 1976.
- I nunc, edere me iube libellos.
- Lectis vix tibi paginis duabus
- Spectas eschatocollion, Severe,
- Et longas trahis oscitationes.
- Haec sunt, quae relegente me solebas
- Rapta exscribere, sed Vitellianis,
- Haec sunt, singula quae sinu ferebas
- Per convivia cuncta, per theatra,
- Haec sunt aut meliora si qua nescis.
- Quid prodest mihi tam macer libellus,
- Nullo crassior ut sit umbilico,
- Si totus tibi triduo legatur?
- Numquam deliciae supiniores.
- Lassus tam cito deficis viator,
- Et cum currere debeas Bovillas,
- Interiungere quaeris ad Camenas?
- I nunc, edere me iube libellos.
- Declamas belle, causas agis, Attice, belle,
- Historias bellas, carmina bella facis,
- Componis belle mimos, epigrammata belle,
- Bellus grammaticus, bellus es astrologus,
- Et belle cantas et saltas, Attice, belle,
- Bellus es arte lyrae, bellus es arte pilae.
- Nil bene cum facias, facias tamen omnia belle,
- Vis dicam quid sis? magnus es ardalio.
- Si qua videbuntur chartis tibi, lector, in istis
- Sive obscura nimis sive latina parum,
- Non meus est error: nocuit librarius illis,
- Dum properat versus adnumerare tibi.
- Quod si non illum, sed me peccasse putabis,
- Tunc ego te credam cordis habere nihil.
- 'Ista tamen mala sunt.' Quasi nos manifesta negemus:
- Haec mala sunt, sed tu non meliora facis.
- Scripsi, rescripsit nil Naevia, non dabit ergo.
- Sed puto quod scripsi legerat: ergo dabit.
- Basia dimidio quod das mihi, Postume, labro,
- Laudo: licet demas hinc quoque dimidium.
- Vis dare maius adhuc et inenarrabile munus?
- Hoc tibi habe totum, Postume, dimidium.
- Quod fronte Selium nubila vides, Rufe,
- Quod ambulator porticum terit seram,
- Lugubre quiddam quod tacet piger voltus,
- Quod paene terram nasus indecens tangit,
- Quod dextra pectus pulsat et comam vellit:
- Non ille amici fata luget aut fratris,
- Uterque natus vivit et precor vivat,
- Salva est et uxor sarcinaeque servique,
- Nihil colonus vilicusque decoxit.
- Maeroris igitur causa quae? Domi cenat.
- Esse quid hoc dicam, quod olent tua basia murram
- Quodque tibi est numquam non alienus odor?
- Hoc mihi suspectum est, quod oles bene, Postume, semper:
- Postume, non bene olet qui bene semper olet.
- Et iudex petit et petit patronus.
- Solvas censeo, Sexte, creditori.
- Nil intemptatum Selius, nil linquit inausum,
- Cenandum quotiens iam videt esse domi.
- Currit ad Europen et te, Pauline, tuosque
- Laudat Achilleos, sed sine fine, pedes.
- Si nihil Europe fecit, tunc Saepta petuntur,
- Si quid Phillyrides praestet et Aesonides.
- Hic quoque deceptus Memphitica templa frequentat,
- Adsidet et cathedris, maesta iuvenca, tuis.
- Inde petit centum pendentia tecta columnis,
- Illinc Pompei dona nemusque duplex.
- Nec Fortunati spernit nec balnea Fausti,
- Nec Grylli tenebras Aeoliamque Lupi:
- Nam thermis iterumque iterumque iterumque lavatur.
- Omnia cum fecit, sed renuente deo,
- Lotus ad Europes tepidae buxeta recurrit,
- Si quis ibi serum carpat amicus iter.
- Per te perque tuam, vector lascive, puellam,
- Ad cenam Selium tu, rogo, taure, voca.
- Quod nulli calicem tuum propinas,
- Humane facis, Horme, non superbe.
- Zoilus aegrotat: faciunt hanc stragula febrem.
- Si fuerit sanus, coccina quid facient?
- Quid torus a Nilo, quid Sidone tinctus olenti?
- Ostendit stultas quid nisi morbus opes?
- Quid tibi cum medicis? dimitte Machaonas omnis.
- Vis fieri sanus? stragula sume mea.
- Tonstrix Suburae faucibus sedet primis,