Epigrammata

Martial

Martial. M. Valerii Martialis Epigrammata. Heraeus, Wilhelm, editor; Borovskij, Jacobus, editor. Stuttgart: Teubner, 1925. Reprinted with corrections in 1976.

  1. Contentus nostra si potes esse toga,
  2. Si plebeia Venus gemino tibi vincitur asse,
  3. Si tua non rectus tecta subire potes.
  4. Haec tibi si vis est, si mentis tanta potestas,
  5. Liberior Partho vivere rege potes.
  1. Quid de te, Line, suspicetur uxor
  2. Et qua parte velit pudiciorem,
  3. Certis indiciis satis probavit,
  4. Custodem tibi quae dedit spadonem.
  5. Nil nasutius hac maligniusque.
  1. Vis te, Sexte, coli: volebam amare.
  2. Parendum est tibi: quod iubes, coleris:
  3. Sed si te colo, Sexte, non amabo.
  1. Gentibus in Libycis uxor tua, Galle, male audit
  2. Immodicae foedo crimine avaritiae.
  3. Sed mera narrantur mendacia: non solet illa
  4. Accipere omnino. Quid solet ergo? Dare.
  1. Hic quem videtis gressibus vagis lentum,
  2. Amethystinatus media qui secat Saepta,
  3. Quem non lacernis Publius meus vincit,
  4. Non ipse Cordus alpha paenulatorum,
  5. Quem grex togatus sequitur et capillatus
  6. Recensque sella linteisque lorisque:
  7. Oppigneravit modo modo ad Cladi mensam
  8. Vix octo nummis anulum, unde cenaret.
  1. Pexatus pulchre rides mea, Zoile, trita.
  2. Sunt haec trita quidem, Zoile, sed mea sunt.
  1. Mica vocor: quid sim cernis, cenatio parva:
  2. Ex me Caesareum prospicis ecce tholum.
  3. Frange toros, pete vina, rosas cape, tinguere nardo:
  4. Ipse iubet mortis te meminisse deus.
  1. Uxorem armati futuis, puer Hylle, tribuni,
  2. Supplicium tantum dum puerile times.
  3. Vae tibi, dum ludis, castrabere. Iam mihi dices
  4. 'Non licet hoc.' Quid? tu quod facis, Hylle, licet?
  1. Cum tibi vernarent dubia lanugine malae,
  2. Lambebat medios inproba lingua viros.