Epigrammata

Martial

Martial. M. Valerii Martialis Epigrammata. Heraeus, Wilhelm, editor; Borovskij, Jacobus, editor. Stuttgart: Teubner, 1925. Reprinted with corrections in 1976.

  1. Esse vides lignum; servas nisi lumina, fiet
  2. De candelabro magna lucerna tibi.
  1. Haec quae difficili turget paganica pluma,
  2. Folle minus laxast et minus arta pila.
  1. Si me nobilibus scis expulsare sinistris,
  2. Sum tua. Tu nescis? rustice, redde pilam.
  1. Ite procul, iuvenes: mitis mihi convenit aetas:
  2. Folle decet pueros ludere, folle senes.
  1. Haec rapit Antaei velox in pulvere draucus,
  2. Grandia qui vano colla labore facit.
  1. Quid pereunt stulto fortes haltere lacerti?
  2. Exercet melius vinea fossa viros.
  1. Ne lutet inmundum nitidos ceroma capillos,
  2. Hac poteris madidas condere pelle comas.
  1. Pergamon has misit. Curvo destringere ferro:
  2. Non tam saepe teret lintea fullo tibi.
  1. Gestavit modo fronte me iuvencus:
  2. Verum rhinocerota me putabas.
  1. Nuper in Ausonia domini spectatus harena
  2. Hic erit ille tibi, cui pila taurus erat.
  1. Si quis plorator collo tibi vernula pendet,
  2. Haec quatiat tenera garrula sistra manu.
  1. Proficies nihil hoc, caedas licet usque, flagello,
  2. Si tibi purpureo de grege currit equus.
  1. Quid mecum est tibi? me puella sumat:
  2. Emptos non soleo polire dentes.
  1. Quod nec Vergilius nec carmine dicit Homerus,
  2. Hoc ex unguento constat et ex balano.
  1. Rusticus es? nescis, quid Graeco nomine dicar:
  2. Spuma vocor nitri. Graecus es? aphronitrum.
  1. Balsama me capiunt, haec sunt unguenta virorum:
  2. Delicias Cosmi vos redolete, nurus.
  1. Gratum munus erit scisso nec inutile ventri,
  2. Si clara Stephani balnea luce petes.
  1. Dux lanterna viae clusis feror aurea flammis,
  2. Et tuta est gremio parva lucerna meo.
  1. Cornea si non sum, numquid sum fuscior? aut me
  2. Vesicam, contra qui venit, esse putat?
  1. Ebria nos madidis rumpit tibicina buccis:
  2. Saepe duas pariter, saepe monaulon habet.