Epigrammata
Martial
Martial. M. Valerii Martialis Epigrammata. Heraeus, Wilhelm, editor; Borovskij, Jacobus, editor. Stuttgart: Teubner, 1925. Reprinted with corrections in 1976.
- Fumosae feret ipse propin de faece lagonae,
- Frontis et umorem colliget usque tuae.
- Omnia laudabit, mirabitur omnia, donec
- Perpessus dicas taedia mille 'Veni!'
- Derisor Fabianus hirnearum,
- Omnes quem modo colei timebant
- Dicentem tumidas in hydrocelas,
- Quantum nec duo dicerent Catulli,
- In thermis subito Neronianis
- Vidit se miser, et tacere coepit.
- Nolueram, Polytime, tuos violare capillos,
- Sed iuvat hoc precibus me tribuisse tuis.
- Talis eras, modo tonse Pelops, positisque nitebas
- Crinibus, ut totum sponsa videret ebur.
- Pediconibus os olere dicis.
- Hoc si, sicut ais, Fabulle, verum est:
- Quid tu credis olere cunnilingis?
- Triginta tibi sunt pueri totidemque puellae:
- Una est nec surgit mentula. Quid facies?
- Bis Cotta soleas perdidisse se questus,
- Dum neglegentem ducit ad pedes vernam,
- Qui solus inopi praestat et facit turbam,
- Excogitavit—homo sagax et astutus—
- Ne facere posset tale saepius damnum:
- Excalceatus ire coepit ad cenam.
- Tongilianus habet nasum: scio, non nego. Sed iam
- Nil praeter nasum Tongilianus habet.
- Quod lana caput alligas, Charine,
- Non aures tibi, sed dolent capilli.
- Pro sene, sed clare, votum Maro fecit amico,
- Cui gravis et fervens hemitritaeos erat,
- Si Stygias aeger non esset missus ad umbras,
- Ut caderet magno victima grata Iovi.
- Coeperunt certam medici spondere salutem.
- Ne votum solvat, nunc Maro vota facit.
- Communis tibi cum viro, Magulla,
- Cum sit lectulus et sit exoletus,
- Quare, dic mihi, non sit et minister.
- Suspiras; ratio est, times lagonam.
- Saepe rogare soles, qualis sim, Prisce, futurus,
- Si fiam locuples simque repente potens.
- Quemquam posse putas mores narrare futuros?
- Dic mihi, si fias tu leo, qualis eris?
- Qua moechum ratione basiaret
- Coram coniuge, repperit Fabulla.
- Parvum basiat usque morionem;
- Hunc multis rapit osculis madentem
- Moechus protinus, et suis repletum
- Ridenti dominae statim remittit.
- Quanto morio maior est maritus!
- Scribebamus epos; coepisti scribere: cessi,
- Aemula ne starent carmina nostra tuis.
- Transtulit ad tragicos se nostra Thalia coturnos:
- Aptasti longum tu quoque syrma tibi.
- Fila lyrae movi Calabris exculta Camenis:
- Plectra rapis nobis, ambitiose, nova.
- Audemus saturas: Lucilius esse laboras.
- Ludo levis elegos: tu quoque ludis idem.
- Quid minus esse potest? epigrammata fingere coepi:
- Hinc etiam petitur iam mea palma tibi.
- Elige, quid nolis—quis enim pudor, omnia velle?—
- Et si quid non vis, Tucca, relinque mihi.
- Musseti pathicissimos libellos,
- Qui certant Sybariticis libellis,