Epigrammata
Martial
Martial. M. Valerii Martialis Epigrammata. Heraeus, Wilhelm, editor; Borovskij, Jacobus, editor. Stuttgart: Teubner, 1925. Reprinted with corrections in 1976.
- Et rus in urbe est vinitorque Romanus
- Nec in Falerno colle maior autumnus,
- Intraque limen latus essedo cursus,
- Et in profundo somnus, et quies nullis
- Offensa linguis, nec dies nisi admissus.
- Nos transeuntis risus excitat turbae,
- Et ad cubilest Roma. Taedio fessis
- Dormire quotiens libuit, imus ad villam.
- Ancillariolum tua te vocat uxor, et ipsa
- Lecticariola est: estis, Alauda, pares.
- Tantum dat tibi Roma basiorum
- Post annos modo quindecim reverso,
- Quantum Lesbia non dedit Catullo.
- Te vicinia tota, te pilosus
- Hircoso premit osculo colonus;
- Hinc instat tibi textor, inde fullo,
- Hinc sutor modo pelle basiata,
- Hinc menti dominus periculosi,
- Hinc et dexiocholus, inde lippus,
- Fellatorque recensque cunnilingus.
- Iam tanti tibi non fuit redire.
- Martis alumne dies, roseam quo lampada primum
- Magnaque siderei vidimus ora dei,
- Si te rure coli viridisque pudebit ad aras,
- Qui fueras Latia cultus in urbe mihi:
- Da veniam, servire meis quod nolo Kalendis,
- Et qua sum genitus, vivere luce volo.
- Natali pallere suo, ne calda Sabello
- Desit; et ut liquidum potet Alauda merum,
- Turbida sollicito transmittere Caecuba sacco;
- Atque inter mensas ire, redire suas;
- Excipere hos illos, et tota surgere cena
- Marmora calcantem frigidiora gelu:
- Quae ratio est, haec sponte sua perferre patique,
- Quae te si iubeat rex dominusque, neges?
- Versus et breve vividumque carmen
- In te ne faciam, times, Ligurra,
- Et dignus cupis hoc metu videri.
- Sed frustra metuis cupisque frustra.
- In tauros Libyci ruunt leones,
- Non sunt papilionibus molesti.
- Quaeras, censeo, si legi laboras,
- Nigri fornicis ebrium poetam,
- Qui carbone rudi putrique creta
- Scribit carmina, quae legunt cacantes.
- Frons haec stigmate non meo notanda est.
- Antiqui rex magne poli mundique prioris,
- Sub quo pigra quies nec labor ullus erat,
- Nec regale nimis fulmen nec fulmine digni,
- Scissa nec ad Manes, sed sibi dives humus:
- Laetus ad haec facilisque veni sollemnia Prisci
- Gaudia: cum sacris te decet esse tuis.
- Tu reducem patriae sexta, pater optime, bruma
- Pacifici Latia reddis ab urbe Numae.
- Cernis, ut Ausonio similis tibi pompa macello
- Pendeat et quantus luxurietur honos?
- Quam non parca manus largaeque nomismata mensae,
- Quae, Saturne, tibi pernumerentur opes?
- Utque sit his pretium meritis et gratia maior,
- Et pater et frugi sic tua sacra colit.
- At tu sancte—tuo sic semper amere Decembri—
- Hos illi iubeas saepe redire dies.
- Uncto Corduba laetior Venafro,
- Histra nec minus absoluta testa,
- Albi quae superas oves Galaesi
- Nullo murice nec cruore mendax,
- Sed tinctis gregibus colore vivo:
- Dic vestro, rogo, sit pudor poetae,
- Nec gratis recitet meos libellos.
- Ferrem, si faceret bonus poeta,
- Cui possem dare mutuos dolores.
- Corrumpit sine talione caelebs,
- Caecus perdere non potest quod aufert:
- Nil est deterius latrone nudo:
- Nil securius est malo poeta.
- Vincentem roseos facieque comaque ministros
- Cinna cocum fecit. Cinna, gulosus homo es.
- Formosa Phyllis nocte cum mihi tota
- Se praestitisset omnibus modis largam,
- Et cogitarem mane quod darem munus,
- Utrumne Cosmi, Nicerotis an libram,
- An Baeticarum pondus acre lanarum,
- An de moneta Caesaris decem flavos:
- Amplexa collum basioque tam longo
- Blandita, quam sunt nuptiae columbarum,
- Rogare coepit Phyllis amphoram vini.
- Bis quinquagenis domus est tibi milibus empta,
- Vendere quam summa vel breviore cupis.
- Arte sed emptorem vafra corrumpis, Amoene,
- Et casa divitiis ambitiosa latet.
- Gemmantes prima fulgent testudine lecti,
- Et Maurusiaci pondera rara citri;
- Argentum atque aurum non simplex Delphica portat;
- Stant pueri, dominos quos precer esse meos.
- Deinde ducenta sonas, et ais non esse minoris.
- Instructam vili vendis, Amoene, domum.
- Maiae Mercurium creastis Idus,
- Augustis redit Idibus Diana,
- Octobres Maro consecravit Idus.
- Idus saepe colas et has et illas,
- Qui magni celebras Maronis Idus.
- Matutine cliens, urbis mihi causa relictae,
- Atria, si sapias, ambitiosa colas.
- Non sum ego causidicus, nec amaris litibus aptus,
- Sed piger et senior Pieridumque comes;
- Otia me somnusque iuvant, quae magna negavit
- Roma mihi: redeo, si vigilatur et hic.
- Sic tanquam tabulas scyphosque, Paule,
- Omnes archetypos habes amicos.
- Lintea ferret Apro vatius cum vernula nuper
- Et supra togulam lusca sederet anus
- Atque olei stillam daret enterocelicus unctor,
- Udorum tetricus censor et asper erat:
- Frangendos calices effundendumque Falernum
- Clamabat, biberet quod modo lotus eques.
- A sene sed postquam patruo venere trecenta,
- Sobrius a thermis nescit abire domum.
- O quantum diatreta valent et quinque comati!
- Tunc, cum pauper erat, non sitiebat Aper.
- Nil non, Lygde, mihi negas roganti:
- At quondam mihi, Lygde, nil negabas.
- Iugera mercatus prope busta latentis agelli
- Et male compactae culmina fulta casae,
- Deseris urbanas, tua praedia, Pannyche, lites
- Parvaque, sed tritae praemia certa togae.
- Frumentum, milium tisanamque fabamque solebas
- Vendere pragmaticus, nunc emis agricola.
- Heredem tibi me, Catulle, dicis.
- Non credam, nisi legero, Catulle.
- Dum tibi Niliacus portat crystalla cataplus,
- Accipe de circo pocula Flaminio.
- Hi magis audaces, an sunt qui talia mittunt
- Munera? Sed gemmis vilibus usus inest:
- Nullum sollicitant haec, Flacce, toreumata furem,
- Et nimium calidis non vitiantur aquis.
- Quid, quod securo potat conviva ministro,
- Et casum tremulae non timuere manus?
- Hoc quoque non nihil est, quod propinabis in istis,
- Frangendus fuerit si tibi, Flacce, calix.
- Festinat Polytimus ad puellas;
- Invitus puerum fatetur Hypnus;
- Pastas glande natis habet Secundus;
- Mollis Dindymus est, sed esse non vult;
- Amphion potuit puella nasci.
- Horum delicias superbiamque
- Et fastus querulos, Avite, malo,
- Quam dotis mihi quinquies ducena.
- Amphora vigesis, modius datur aere quaterno.
- Ebrius et crudus, nil habet agricola.
- Multis dum precibus Iovem salutat
- Stans summos resupinus usque in ungues
- Aethon in Capitolio pepedit.
- Riserunt homines, sed ipse divom
- Offensus genitor, trinoctiali
- Adfecit domicenio clientem.
- Post hoc flagitium misellus Aethon,
- Cum vult in Capitolium venire,
- Sellas ante petit Paterclianas
- Et pedit deciesque viciesque.
- Sed quamvis sibi caverit crepando,
- Compressis natibus Iovem salutat.
- Nil in te scripsi, Bithynice. Credere non vis
- Et iurare iubes? Malo satis facere.
- Donavi tibi multa, quae rogasti;
- Donavi tibi plura, quam rogasti:
- Non cessas tamen usque me rogare.
- Quisquis nil negat, Atticilla, fellat.
- Ne laudet dignos, laudat Callistratus omnes.
- Cui malus est nemo, quis bonus esse potest?
- Brumae diebus feriisque Saturni
- Mittebat Umber aliculam mihi pauper;
- Nunc mittit alicam: factus est enim dives.
- Effugere in thermis et circa balnea non est
- Menogenen, omni tu licet arte velis.
- Captabit tepidum dextra laevaque trigonem,
- Inputet acceptas ut tibi saepe pilas.
- Colliget et referet laxum de pulvere follem,
- Et si iam lotus, iam soleatus erit.
- Lintea si sumes, nive candidiora loquetur,
- Sint licet infantis sordidiora sinu.
- Exiguos secto comentem dente capillos
- Dicet Achilleas disposuisse comas.
- Fumosae feret ipse propin de faece lagonae,
- Frontis et umorem colliget usque tuae.
- Omnia laudabit, mirabitur omnia, donec
- Perpessus dicas taedia mille 'Veni!'
- Derisor Fabianus hirnearum,
- Omnes quem modo colei timebant
- Dicentem tumidas in hydrocelas,
- Quantum nec duo dicerent Catulli,
- In thermis subito Neronianis
- Vidit se miser, et tacere coepit.
- Nolueram, Polytime, tuos violare capillos,
- Sed iuvat hoc precibus me tribuisse tuis.
- Talis eras, modo tonse Pelops, positisque nitebas
- Crinibus, ut totum sponsa videret ebur.
- Pediconibus os olere dicis.
- Hoc si, sicut ais, Fabulle, verum est:
- Quid tu credis olere cunnilingis?
- Triginta tibi sunt pueri totidemque puellae:
- Una est nec surgit mentula. Quid facies?
- Bis Cotta soleas perdidisse se questus,
- Dum neglegentem ducit ad pedes vernam,
- Qui solus inopi praestat et facit turbam,
- Excogitavit—homo sagax et astutus—
- Ne facere posset tale saepius damnum:
- Excalceatus ire coepit ad cenam.
- Tongilianus habet nasum: scio, non nego. Sed iam
- Nil praeter nasum Tongilianus habet.
- Quod lana caput alligas, Charine,
- Non aures tibi, sed dolent capilli.
- Pro sene, sed clare, votum Maro fecit amico,
- Cui gravis et fervens hemitritaeos erat,
- Si Stygias aeger non esset missus ad umbras,
- Ut caderet magno victima grata Iovi.
- Coeperunt certam medici spondere salutem.
- Ne votum solvat, nunc Maro vota facit.
- Communis tibi cum viro, Magulla,
- Cum sit lectulus et sit exoletus,
- Quare, dic mihi, non sit et minister.
- Suspiras; ratio est, times lagonam.
- Saepe rogare soles, qualis sim, Prisce, futurus,
- Si fiam locuples simque repente potens.
- Quemquam posse putas mores narrare futuros?
- Dic mihi, si fias tu leo, qualis eris?
- Qua moechum ratione basiaret
- Coram coniuge, repperit Fabulla.
- Parvum basiat usque morionem;
- Hunc multis rapit osculis madentem
- Moechus protinus, et suis repletum