Epigrammata
Martial
Martial. M. Valerii Martialis Epigrammata. Heraeus, Wilhelm, editor; Borovskij, Jacobus, editor. Stuttgart: Teubner, 1925. Reprinted with corrections in 1976.
- Secreta cupias habere silva;
- Dispensat pueris rogatque longos
- Levis ponere vilicus capillos.
- Sic me vivere, sic iuvat perire.
- In thermis sumit lactucas, ova, lacertum,
- Et cenare domi se negat Aemilius.
- Quare non habeat, Fabulle, quaeris
- Uxorem Themison? habet sororem.
- Municipem rigidi quis te, Marcella, Salonis
- Et genitam nostris quis putet esse locis?
- Tam rarum, tam dulce sapis. Palatia dicent,
- Audierint si te vel semel, esse suam;
- Nulla nec in media certabit nata Subura
- Nec Capitolini collis alumna tibi;
- Nec cito ridebit peregrini gloria partus,
- Romanam deceat quam magis esse nurum.
- Tu desiderium dominae mihi mitius urbis
- Esse iubes: Romam tu mihi sola facis.
- Quam sit lusca Philaenis indecenter,
- Vis dicam breviter tibi, Fabulle?
- Esset caeca decentior Philaenis.
- Dentibus atque comis—nec te pudet—uteris emptis.
- Quid facies oculo, Laelia? non emitur.
- O iucunda, covinne, solitudo,
- Carruca magis essedoque gratum
- Facundi mihi munus Aeliani!
- Hic mecum licet, hic, Iuvate, quidquid
- In buccam tibi venerit, loquaris:
- Non rector Libyci niger caballi,
- Succinctus neque cursor antecedit;
- Nusquam est mulio: mannuli tacebunt.
- O si conscius esset hic Avitus,
- Aurem non ego tertiam timerem.
- Totus quam bene sic dies abiret!
- Cum rogo te nummos sine pignore, 'non habeo' inquis;
- Idem, si pro me spondet agellus, habes:
- Quod mihi non credis veteri, Telesine, sodali,
- Credis coliculis arboribusque meis.
- Ecce, reum Carus te detulit: adsit agellus.
- Exilii comitem quaeris: agellus eat.